در نشست مشترکی که با حضور بهروز عمرانی، سرپرست پژوهشگاه و محمدرضا عصاری، رئیس دانشگاه صنعتی جندی شاپور صورت گرفت، بر ضرورت عقد تفاهمنامه همکاریهای مشترک بین پژوهشگاه و دانشگاه صنعتی جندی شاپور توافق شد.
، به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، در این نشست همچنین بر اهمیت بازشناسی، حفاظت، معرفی و ارتقای معیارهای گردشگری در محوطه جندیشاپور تاکید و قرار شد تا گروه نقشهبرداری دانشگاه صنعتی جندی شاپور با بهره گیری از اساتید مجرب اقدام به نقشهبرداری کل محوطه کنند.
در این نشست همچنین نسبت به حضور فعال پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری در فصل جدید کاوشهای جاری و تخصیص بخشی از اعتبارات لازم از سوی استان خوزستان، تاکید شد.
بر اساس اطلاعات متون تاریخی؛ جندی شاپور یکی از چهار شهر مهم تاریخی در خوزستان بوده که احتمالا در اوایل دوره ساسانی ساخته شده است. این شهر در عصر ساسانی و سدههای نخستین اسلامی به عنوان یکی از کانونهای مهم سیاسی، تحولات علمی، اجتماعی و فرهنگی مطرح بود.
نخستین مطالعات باستان شناختی در این محوطه در سال ۱۹۶۳ میلادی توسط هیات آمریکایی به سرپرستی "رابرت مک آدامز" و "دانالد هنسن" از طرف موسسه شرق شناسی دانشگاه شیکاگو صورت گرفته است. بیشتر توصیف ها و تعبیرات درباره شهر موسوم به جندی شاپور هنوز برخاسته از مطالعات سیاحان و محققین متاخر به ویژه نقشههای منتشر شده از سوی آدامز و هنسن است، با این حال کار بنیادی آدامز و هنسن کاستی های فراوانی دارد که علت آن بیشتر به اطلاعات و مواد در اختیار آنها باز می گردد.
از طرفی، تعیین عرصه و حریم این محوطه با دقت انجام نشده است و به دلیل اشتباهات و بی دقتی در برخی موارد مشکلات جدی برای محوطه به وجود آورده است.
انتهای پیام
ثبت نظر