هر چند یزد و اصفهان به عنوان دو استان همجوار در مرکز کشورمان از گذشته تاکنون قرابتهای بیشماری از نظر نوع ساختار بافت تاریخی، فرهنگی و حتی گاهی نوع بیانشان دارند امّا به نظر میآید که نوع توجه مسئولان هر یک به مقوله گردشگری تفاوتهایی وجود دارد.
به گزارش خبرنگار ایسنا، یک فعال اجتماعی در استان یزد با سفر به شهرستان تاریخی کاشان دو موقعیت تاریخی مابین «شریف آباد اردکان» در استان یزد و «ابیانه کاشان» در استان اصفهان را مورد بررسی قرار داده است.
«سیدحسین پایدار اردکانی» در این باره میگوید: چند روز قبل فرصتی دست داد تا همپای دخترم در سفری دو روزه به روستای تاریخی و گردشگری ابیانه و شهرهای کاشان و قمصر، سری بزنم و از زیباییهای طبیعی و تاریخی این خطه از ایران عزیز بهره ببرم.
وی ادامه میدهد: آنچه در این سفر کاملاً بر من مشهود شد، این نکته بود که شهرستان کاشان، محور توسعه خود را بر مبنای صنعت گردشگری قرار داده و در این راه نه با کسی تعارف و نه تردیدی دارد.
وی با تاکید بر این که «همهی کاشان آماده پذیرش گردشگران است»، اظهار میکند: از تابلوهای راهنمای مسافرین بگیر تا سنگ فرش خیابانها و آنچه در مقوله مبلمان شهری یک شهر توریستی جای میگیرد، همه و همه نشان میدهد که کاشانیها سالهاست میدانند که چه میخواهند و فهمیدهاند که برای ایجاد فرایند توسعه کاشان و خلق فرصت شغلی و رونق اقتصادی و جذب سرمایه و تولید فرهنگ و افزایش سرمایه اجتماعی و بهره بردن از سرمایه انسانیشان، کدام مسیر را باید طی کنند و به کدام سو و چگونه باید بروند.
پایدار اردکانی ادامه میدهد: به زبان سادهتر، کاشانیها دو دل نیستند و در واقع بر سر دو راهی قرار دادن «صنعت» یا «گردشگری» به عنوان محور توسعه قرار نگرفتهاند. آنها صنعت و هنر تولید فرش ایرانی را هم در خدمت گردشگری قرار داده و آن را به یک جاذبه توریستی بدل کردهاند.
وی ادامه میدهد: اما آنچه برای من جالب بود، چیزهایی بود که ما اینجا در استان یزد داریم و آنها ندارند و اما آنها با وجود همین نداشتهها و با تکیه بر داشتههای خود و کار منسجم و برنامهریزی شده و آینده نگر و تبلیغات هدفمند و فراوان و ارائه آموزش به نیروهای انسانی خود برای جذب توریست، به مراتب بیش از ما در رونق گردشگری پایدار و تولید ثروت و شغل موفق بودهاند.
پایدار اردکانی میافزاید: ابیانه، یک روستای تاریخی است در منتهی علیه یک راه فرعی که از آزاد راه نطنز- کاشان منشعب میشود و برای رسیدن به ابیانه، باید از کنار پنج روستا بگذریم تا در بلندای دشت کاشان، به این روستا برسیم.
وی میگوید: جدا از اقلیم طبیعی سبز و خوش آب و هوای آن که خود، جاذبهای گردشگری است، «سبک معماری خاص» روستا و «نوع پوشش محلی» ساکنین کم تعداد ابیانه، مهمترین فاکتورهای جذاب برای گردشگران است.
این فعال اجتماعی با اشاره به این که بیش از این هر چه هست، تبلیغات، برند سازی، آموزش و خلاقیت و تلاش برای جذب گردشگر است و اینهاست که ابیانه را ابیانه کرده است، خاطرنشان میکند: اجازه دهید نگاهی به استان خودمان و ظرفیتهای بالقوه آن در صنعت گردشگری بیندازیم و ببینیم که ما چیزهایی داریم که حتی آنها هم ندارند، منتهی داشتههایمان در پس پرده بیخبری و سستی و تردید، مغفول و مجهول مانده است.
وی تصریح میکند: «شریف آباد» یکی از محلات کهن و تاریخی اردکان است که از دیر باز مهد همزیستی مسالمت آمیز پیروان ادیان الهی اسلام و زرتشتی بوده و هماکنون نیز جمعی از این عزیزان در این محله ساکن و مشغول زندگی هستند.
وی میافزاید: شریف آباد در کناره دشت کویر واقع شده و مزیت آن بر ابیانه این است که اینجا بر سر شاهراه مواصلاتی شمال به جنوب کشور است.
پایدار اردکانی میگوید: اگر آتشکده زرتشتیان ابیانه سالهاست تعطیل شده و رو به خاموشی نهاده، در شریف آباد دست کم دو آتشکده همچنان فروزان است و پیروان این دین آسمانی، روزانه آداب دینی خود را در آنها به جای میآورند.
به گفتهی وی، شریف آباد محل عبور دو قنات زنده اردکان است که از طریق پایابهای زیبای این محله میتوان به آب گوارای آن دست یافت.
وی در ادامه یادآور میشود: اگر بانوان ابیانه به نوع پوشش سنتی خود شهره هستند، اینجا نیز بانوان بزرگوار زرتشتی با پوششی به مراتب زیباتر، در کوی و برزن در حال تردد و گذران زندگی هستند و اگر ابیانه سبک معماری خاص خود را دارد، شریف آباد نیز با نوع معماری مخصوص به خود که حتی با دیگر محلات اردکان متفاوت است، جلوه میکند.
این فعال اجتماعی تاکید میکند: ابیانه آنچه دارد، «جاذبههای طبیعی»، «نوع پوشش محلی ساکنین» و «سبک معماری خاص» خود است و اینها را شریف آباد هم دارد.
وی اضافه میکند: ابیانه با آیندهنگری، تبلیغات وسیع، برندسازی، خلاقیت، برنامه ریزی و بهره گیری از سرمایه انسانی و هنر ارتباطات، و در یک «فرایند توسعه مبتنی بر محور گردشگری» به این نقطه رسیده ولی اینها چیزهاییست که شریف آباد ندارد یا کمتر دارد.
پایدار اردکانی میگوید: اما آنچه شریف آباد دارد و ابیانه ندارد، بِرَند پر ارزش همزیستی مسالمت آمیز ادیان و پتانسیل تبدیل این محله به مرکز گفتوگوی ادیان در شهریست که خاستگاه نظریه جهانی گفتوگوی تمدنهاست.
وی با بیان این که مهم شناخت این سرمایه اجتماعی و داشتهها و جدی گرفتن صنعت گردشگری است، تاکید میکند: ما هنوز در استان یزد در دو راهی قرار دادن محور توسعه بر بستر «صنعت» یا «گردشگری» مانده ایم.
پایدار اردکانی در پایان نیز بیان میکند: باید دل را یک دل کنیم! صنعت را در خدمت گردشگری قرار دهیم و استان یزد را با همه جاذبههای بینظیر و کمنظیر تاریخی و برندهای هویت ساز و اصیل آن، به کانون گردشگری کشور و منطقه بدل کنیم.
انتهای پیام
ثبت نظر