لوریس چکناواریان: راهی جز استفاده از نوازندگانِ خارجی برای ارتقای کیفیت ارکسترها نیست

موسیقی ما - نشست خبری اپرای «پردیس و پریسا» به آهنگسازی «لوریس چکناواریان» که قرار است روزهای پانزدهم و شانزدهم بهمن به رهبری «پیمان منصوری» و مدیریتِ اجرایی «احسان تارخ» روی صحنه رود،‌ برگزار شد.  

در این نشست «لوریس چکناواریان» - آهنگساز و رهبرِ برجسته‌ی ارکستر- از اجرای این اپرا توسط این گروه اظهارِ رضایت کرد: «بسیار خوشحالم که شرایطی فراهم شده که تعدادی از هنرمندان جوان عرصه موسیقی با همراهی یک گروه اجرایی خوب و منسجم می تواند اثر «پردیس و پریسا» را روی صحنه ببرد. این اثر یکی از آثارِ عاشقانه‌ی من و یکی از کارهای سنگین‌ام در عرصه آهنگسازی است که به آن علاقه فراوانی دارم و هم‌اکنون خوشحالم که این اپرا بارِ دیگر قرار است اجرا شود، به خصوص آنکه تعدادی از  بهترین نوازنده ها و خواننده های موسیقی کلاسیک آن را اجرا می‌کنند. شاید من خودم نمی توانستم از پس اجرای این پروژه سنگین بربیایم. به هر حال اجرای یک پروژه در حوزه موسیقی کلاسیک یک علم است که من دیگر توان انجام همه‌ی آن را ندارم؛ ضمن اینکه برای اینکه من رهبری یک ارکستر را انجام دهم، باید بودجه زیادی برای آن وجود داشته باشد؛ چون ما هنوز در کشورمان آن قدر نوازنده قدرتمند نداریم که بتواند از پس اجرای اپراهایی چون «مولانا»، «رستم و سهراب»، «ضحاک»، «خودکشی صادق هدایت» را اجرا کنند. کاری که من انجام می‌دهم باید ترکیبی از نوازندگان قدرتمند ایرانی و خارجی باشد که فعلا امکان اجرای آن در ایران میسر نیست اما امیدوارم بالاخره روزی شرایطی فراهم شود که بتوانیم با ارکسترهای خارجی این آثار را اجرا کنیم. ارکسترهای ما با در نظر گرفتن تمام تلاش هایی که در این زمینه انجام می دهند هنوز در حدی نیستند که بخواهند اپراهای سنگین را اجرا کنند. بنابراین ما باید خرج کنیم و با آوردن نوازنده قوی و با کیفیت از کشورهای خارجی برای ارتقا سطح نوازندگی خودمان تلاش هایی را انجام دهیم. چه اشکالی دارد که ما در موسیقی‌مان نیز همانندِ فوتبال از نوازندگانِ خارجی بهره بگیریم؛ اما بسیار خرسندم که یک رهبر جوان در کنار نوازنده های خوب آن را اجرا می‌‌کنند. ما باید از جوانان کمک بگیریم تا از آنها به عنوان نسل آینده موسیقی استفاده کنیم.»

این رهبرِ‌ ارکستر همچنین درباره‌ی ارکسترهای دولتی گفت:«کسی که موسیقی ارکستر را می‌شناسد قطعا می‌تواند تشخیص دهد که یک ارکستر خوب است یا بد؟ اما اگر بخواهید نظر شخصی من را بدانید باید بگویم اگر نهادی مانند وزارت ارشاد خواستار تقویت ارکسترهای خود است باید نصف نوازنده‌هایش را از خارج بیاورد. من بر این باورم اگر از همین امروز بخواهیم شاهد رونمایی از یک ارکستر خوب باشیم باید از ۷ سالگی نوازنده تربیت کنیم تا ۳۰ سال آینده یک ارکستر خوب داشته باشیم. گرچه نوازندگانِ ایرانی تلاش بسیاری می‌کنند؛ اما باید بپذیریم که آنها هنوز توانایی خودنمایی در دنیا را ندارند.»

«پیمان منصوری» رهبر ارکستر اپرای «پردیس و پریسا» نیز در این نشست خبری گفت: «پروژه «پردیس و پریسا» بیشتر یک اجرای تئاتری است که در آن تلاش کردیم در کنار موسیقی به موضوع دیالوگ نیز توجه ویژه‌ای داشته باشیم. این پروژه نسبت به اجرای سال گذشته شکل گسترده‌تری دارد که سعی شده به فضای اپرا نزدیک شود. کما اینکه خوشحالیم نوازندگانی در مجموعه ارکستر حضور دارند که همگی از بهترین نوازندگان کشورمان هستند.»
 
محمدباقر نحوی تهیه کننده اپرای «پردیس و پریسا» نیز در این نشست با بیان اینکه هزینه کرد برای این پروژه بازگشت مالی را به همراه نخواهد داشت، بیان کرد: «بنده تحقیقات زیادی را در عرصه موسیقی و اپرا و نحوه اجرای آن در کشورهای خارجی انجام دادم و باید بگویم بر اساس این تحقیقات به نتیجه رسیدم که این گونه هنری از نظر اقتصادی اصلا بازگشتی ندارد. به همین جهت باید به این نکته اشاره کنم که ورودم به این پروژه اصلا بر اساس منویات اقتصادی نبوده بلکه تلاش کردم به سهم خودم گامی را در جهت فعالیت های فرهنگی بردارم که بر اساس آن مخاطب ترغیب شود تا به تماشای یک برنامه فرهنگی اقدام کند. من بر این باورم اگر چنین مسائلی به عنوان یک فرهنگ جا بیفتد قطعا شاهد اتفاقات خوبی برای موسیقی و تئاتر کشور خواهیم بود.»
 
احسان تارخ مدیر اجرایی پروژه «پردیس و پریسا» هم در این برنامه گفت: «متاسفانه هم اکنون به دلیل شرایط نامطلوب اقتصادی که در آن قرار گرفته ایم برگزاری این پروژه ها دست اندرکاران را با چالش ها و مشکلات زیادی مواجه می‌کند که واقعا توصیف آن سخت است. ما برای برگزاری این نشست فقط می خواهیم از طریق شما اهالی رسانه کاری کنیم که بیایند و کار جدی ببینند. ما قطعا نوازنده خوب بسیار کم داریم، اصلا هم در این زمینه تعارف نداریم پس باید به بخش خصوصی مراجعه کنیم که بیاید  و این هزینه‌های ما را تقبل کند از این جهت باید سپاسگزار آقای نحوی باشم که با در نظر گرفتن این نکات به سراغ پروژه ای امدند که بازگشت اقتصادی ندارد اما افتخاری است که همه ما می توانیم در کنار استاد چکناواریان به اجرای برنامه ای بپردازیم که وی در آن حضور دارد. زیرا همه می دانیم که ما ایرانی ها آدم های مرده پرستی هستیم پس باید قدر بزرگوارانی چون استاد چکناواریان را در زکمان حیات‌شان بدانیم.»