ضربیخوانیهای حسین تهرانی با سنتور قباد ظفر، ویلن و سهتارِ ابوالحسن صبا، پیانوی مرتضی محجوبی و ویلن علی تجویدی و مهدی خالدی و تار لطفالله مجد توسط انتشارات «ماهور» منتشر شد. در توضیح این اثر و اهمیت کار حسینتهرانی آمده است:« تمبکنوازی پس از دوره قاجار بیش از هر استاد دیگری مدیون زحمات و ابتکارات حسین تهرانی است.
او نه تنها در حوزه تخصصی نوازندگی تمبک سرآمد روزگار خود بود، بلکه در دیگر ابعاد اجرایی موسیقی دستگاهی نیز تواناییهای ویژهای داشت. تهرانی به دلیل معاشرت و همکاری طولانی با حبیب سماعی با تکنیکهای اجرایی سنتور و نواختن آن آشنا بود؛ تا حدی با نوازندگی تار آشنایی داشت؛ ردیف را به خوبی میدانست؛ از هنر آوازخوانی نیز بهرهها داشت و بسیاری از گوشههای مهجور ردیف را میدانست و با آواز میخواند. معاشرت با ابوالحسن صبا و روحالله خالقی به گفته خود وی موجب آشنایی بیشترش با ضربشناسی و وزنخوانی شد. هنر ضربیخوانی و اجرای آوازضربی یکی از هنرهای بارز تهرانی بود.»
ثبت نظر