دو جمجمهی کوچکتر از حد معمول که قدمت یکی از آنها به ۱۲۰۰ و دیگری به ۱۷۰۰ سال پیش بازمیگردد، در مکانی که دانشمندان از آن به عنوان شاهراهی باستانی برای مهاجرت به استرالیا عنوان میکنند، کشف شد.
و به نقل از انشنت اوریجینز، تحقیقات جدید بر دو جمجمه باستانی کشفشده در جزیره «آلور» واقع در اندونزی توسط محققان دانشگاه ملی استرالیا در «ژورنال تکامل انسان» به چاپ رسید. تحقیقات جدید دانشمندان اطلاعات جدیدی درباره ریشههای مهاجرت انسانها از آسیا به استرالیا ارائه میدهد.
با توجه به اطلاعات ارائه شده در «ژورنال تکامل انسان» این دو جمجمه کوچک انسان قدیمیترین بقایای انسان کشف شده در جزیره «والاسئا» محسوب میشوند.
متخصصان روند تکامل انسان و انسانشناسها از قبل به این نتیجه رسیده بودند که انسانهای نوین، ۴۰هزار سال پیش به جزیره «تیمور» و «سولاوسی» مهاجرت کرده بودند، اما این دو جمجمه اولین شواهد از حضور انسانهای نوین در «والاسئا» محسوب میشوند.
دانشمندان معتقدند شاهراهی، افراد را از مناطق «آلور» به مقصدشان یعنی «استرالیا» متصل میکرده است، اما این موضوع تنها نتیجه جالب اکتشاف این دو جمجمه نیست، کوچک بودن این دو جمجمه سوالهای بسیاری با جوابهای بزرگ به دنبال داشت.
با توجه به مقاله منتشر شده در «ژورنال تکامل انسان» منتشر شده است، یکی از دلایل کوچک تر بودن جمجمههای کشف شده نسبت به سایر جمجمههای کشف شده در استرالیا و دیگر مناطق اطراف جنوب شرقی آسیا، تاثیرگذاری شرایط جزیره است. «تاثیرگذاری شرایط جزیره» به پدیدهای گفته میشود که انسانها و حیوانات در جزیرهای زندگی کنند که فاقد منابع غذایی کافی باشد در نتیجه گربهسانان و انسانها رفته رفته در هر نسل جثههای کوچکتری خواهند داشت.
انتهای پیام
ثبت نظر