اسماعیل امینی با بیان اینکه متاسفانه فکر میکنیم هرچیزی که مال دیگری است میتوانیم به آن بخندیم، این موضوع را غیراخلاقی و غیرهنری دانست و گفت: این چیزی است که به عنوان استندآپ کمدی به خورد ما میدهند و رادیو تلویزیون هم به آن دامن میزند.
، نشست طنز «شکرپاره» با اجرای صابر قدیمی و با حضور چهرههای حوزه طنز مانند ناصر فیض، اسماعیل امینی و رضا رفیع در باغ هنر، ساختمان شعر و ادبیات برگزار شد.
در این مراسم محمدمهدی رضازاده (ریاست خانه شعر و ادبیات) با ارائه توضیحاتی درباره منطقه فرهنگی-گردشگری عباسآباد، بیان کرد: این منطقه قرار است به عنوان قطب فرهنگی و گردشگری شهر تهران فعالیت داشته باشد و در باغ هنر به عنوان مجموعهای فاخر و فعال ایرانی، حضوری مستمر داشته باشد. اولین بخش فعال این مجموعه نیز خانه شعر و ادبیات است که به کانونی برای فعالیت شاعران و نویسندگان بدل خواهد شد.
او ادامه داد: طی مشورت با دوستان، قرار است جلسات و برنامههای مختلفی از قبیل نشستهای ادبی روزانه با فعالان این حوزه داشته باشیم. در ابتدا ترجیح دادیم کار را با حوزه طنز که بسیار شیرین است شروع کنیم. امیدواریم این نشستها با حضور ادیبان و طنزپردازان، اتفاقات تازهای را رقم بزند.
سپس ناصر فیض اظهار کرد: سابقا قرار بود اینجا اتفاقاتی بیفتد که همه نیمبند رها شد و ادامه پیدا نکرد. برگزاری این نشستها امتیازات مثبت و منفیای دارد که البته امتیازات مثبت آن بیشتر است. در این آشفتهبازار طنز که اکثر نشستها تعطیل میشوند، امکان ارائه استعدادهای طنز بالا میرود، البته کارهای تکراری هم ممکن است زیاد شود اما به هرحال وجود این نشستها بهتر از نبود آنهاست.
این طنزپرداز با اشاره به اینکه ابوالفضل زرویی نصرآباد بنیانگذار اتفاقات طنز بود گفت: مرحوم زرویی در حوزه هنری پیشنهاد این کار را داد و آن زمان کسی فکر نمیکرد طنز بتواند به چنین جایگاهی برسد. آن وقتها طنز فقط در مطبوعات، آن هم به صورت اندک دیده میشد و جایگاهی در جامعه نداشت. بعد از آقای زرویی بود که طنز جایگاه خود را پیدا کرد و مورد حمایت قرار گرفت.
او افزود: با اینکه آقای زرویی در اواخر عمر خود خانهنشین بود، باز هم دوستان از محضرش استفاده میکردند. او انسان فاضلی بود که علاوه بر طنز، علاقه شدیدی به زبان و ادبیات فارسی داشت و بر آن مسلط بود. افسوس که زود از میان ما رفت.
فیض درباره اصول طنز بیان کرد: اگر این اصول را بیاموزیم، شاید خیلی راحتتر بتوانیم اثر خلق کنیم. گاهی بداههگویی میتواند نمک داشته باشد. اصل و مایه طنز، تضاد و تناقض است.
اسماعیل امینی نیز در تکمیل سخنان فیض اظهار کرد: مسیر طنز مسیر سختی است که طی قرنها به اینجا رسیده است و هنوز دعوا بر سر این است که ما به چه چیز میخندیم و چه چیز میتواند دستمایه طنز باشد. متاسفانه فکر میکنیم هرچیزی که مال دیگری است میتوانیم به آن بخندیم، مثل اینکه من در شهر زندگی میکنم و دیگری در روستا، من باهوشم و دیگری کندذهن و امثال اینها. باید بگویم که همه اینها غیراخلاقی و غیرهنری است؛ این چیزی است که به عنوان استندآپ کمدیها به خورد ما میدهند و رادیو تلویزیون هم به آن دامن میزند. بهجد تقاضا دارم که اینگونه شوخیها را از طنز نوشتن کنار بگذارید.
این طنزپرداز افزود: ما نباید با آن چیزی که شایسته انسان نیست شوخی کنیم، مثل دروغ، خست، حسادت و غیره. بیماریهای روحی و اجتماعی میتواند در معرض شوخی قرار بگیرد. در واقع ما با افراد شوخی نمیکنیم، بلکه با تیپها شوخی میکنیم. متاسفانه در فضای مجازی اینگونه طنزها رایج شده و سوژه کل رادیو و تلویزیون هم همین است. با سیاست کاری نداشته باشید و هرکاری میخواهید بکنید.
امینی با اشاره به ظرافت طنز گفت: در مطبوعات چندان توجهی به ظرافت طنز نمیشود. ذائقه عمومی نباید برای شعر طنز اهمیتی داشته باشد.
فیض نیز در ادامه بیان کرد: مجامع عمومی برای متخصص نیست. بدترین ضربه برای طنزنویس این است که در فرهنگسراها شعر بخواند، این باعث میشود فکر کند که باید مطابق ذائقه مردم شعر بگوید. شعر هنری مردمی نیست. مثلا ما نمی توانیم مینیاتور را جوری بکشیم که همه مردم بفهمند، شعر هم اینچنین است.
بنا بر اعلام، نشست طنز «شکرپاره» بعد از ایام ماه محرم به صورت مستمر برگزار خواهد شد.
انتهای پیام
ثبت نظر