چهره‌های مهم ادبی که از دنیا رفتند

، «اورسولا لوگوبین» نویسنده آمریکایی رمان و داستان‌های کوتاه روز ۲۲ ژانویه ۲۰۱۸ در خانه‌اش و در سن ۸۸ سالگی درگذشت. او در دوران طولانی فعالیت ادبی خود تقریبا در همه ژانرها نوشت؛ از ادبیات داستانی تا مقاله و کتاب‌هایی برای کودکان تا نگارش ۱۰ جلد کتاب شعر. «گوبین» که نویسنده‌ای فمینیست بود بیشتر برای نگارش آثاری در سبک علمی-تخیلی و فانتزی به شهرت رسید، گرچه خودش در مصاحبه‌ای با نیویورک تایمز عنوان کرده بود دوست ندارد او را به تنها عنوان نویسنده علمی-تخیلی بشناسند. این نویسنده که چند جایزه هوگو و نبیولا را در کارنامه دارد نگارش آثار معروفی چون «دست چپ تاریکی»، «دریای زمین» و سه دنباله آن و همچنین «محرومان» را بر عهده داشته است. آخرین کتاب او «زمانی برای تلف کردن نیست» نام داشت که تنها چند ماه قبل از درگذشتش به چاپ رسید. 

«فیلیپ راث» نویسنده برنده جوایز بوکر و پولیتزر و از مهم‌ترین رمان‌نویسان قرن بیستم میلادی در تاریخ ۲۲ می ۲۰۱۸ و در حالی که ۸۵ سال داشت بر اثر ایست قلبی درگذشت. او که بدون شک مهم‌ترین رمان‌نویس در قید حیات آمریکا بود، دو جایزه ملی کتاب آمریکا، دو جایزه ملی حلقه منتقدان کتاب، سه جایزه پن‌/فاکنر، یک جایزه پولیتزر، جایزه فرانتس کافکا، جایزه مدیسی فرانسه و همچنین جایزه من‌بوکر بین‌الملل را در کارنامه پرافتخار خود داشت. «راث» از سال ۱۹۷۵ عضو موسسه‌ ملی هنر و ادبیات آمریکا بود و تا سال ۱۹۸۹ به عنوان ویراستار آثار ادبی با انتشارات «پنگوئن» همکاری می‌کرد، اما از سال ۱۹۹۲ وقت خود را فقط صرف نویسندگی کرد و پس از چند دهه فعالیت مستمر در سال ۲۰۱۲ این حرفه را کنار گذاشت. «پاستورال آمریکایی»، «من با یک کمونیست ازدواج کردم»، «ننگ بشری»، «خداحافظ کلومبوس»، ««شکایت پورتنوی»،  «دارودسته ما»،  «نمایش یکشنبه»، «همه مردان»، «شبح خروجی» و «شکست‌ناپذیر» از مهم‌ترین آثار «راث» هستند. 

۱۱ اوت ۲۰۱۸ روزی بود که «وی. اس. نایپل» رمان‌نویس ترینیدادی‌تبار بریتانیایی برنده نوبل ابیات و جایزه بوکر در سن ۸۵ سالگی در خانه‌اش در لندن از دنیا رفت. او که ابتدا کار خود را در ژانر کمدی آغاز کرده بود توجه خود را به تدریج در مجموعه‌ای از رمان‌ها و سفرنامه‌ها به سمت کشورهای مستعمره انگلستان معطوف کرد و به ارائه تصویری از هند و آفریقا پرداخت و به خاطر آثارش، هم مورد تمجمید قرار گرفت و هم سرزنش شد. منتقدان او بر این باور بودند که «ناپیل» در آثارش تصویری تحقیرآمیز از کشورهای در حال توسعه ارائه می‌دهد، گرچه او برای این آثار موفق به کسب مجموعه‌ای از جوایز مهم چون جایزه‌ ادبی «بوکر» در سال ۱۹۹۷ برای رمان «در یک کشور آزاد»، نشان شوالیه در سال ۱۹۸۹ و در نهایت جایزه‌ نوبل ادبیات در سال ۲۰۰۱ میلادی شد. روزنامه‌ «تایمز» در فهرست ۵۰ نویسنده‌ بزرگ انگلیسی از سال ۱۹۴۵، «نایپل» را در رتبه‌ هفتم قرار داده است. رمان‌های «خانه‌ای برای آقای بیسواس» و «خم رودخانه» مهمترین آثار این نویسنده محسوب می‌شوند. 

«ویلیام گُلدمن» رمان‌نویس و فیلمنامه‌نویس برنده دو جایزه اسکار نیز از مهم‌ترین چهره‌های ادبی درگذشته در سال ۲۰۱۸ است که در تاریخ ۱۶ نوامبر در سن ۸۷ سالگی چشم از جهان فروبست. این نویسنده آمریکایی بیشتر برای نگارش فیلم‌نامه‌های «بوچ کسیدی و ساندنس کید»، «همه مردان رئیس‌جمهور» و «عروس شاهزاده» شناخته شده است و یکی از چهره‌های کلیدی موج نو سینمای هالیوود (هالیوود نو) بود که با مجموعه‌ای از چندین فیلم شاخص، انقلابی در صنعت سینمای آمریکا ایجاد کردند. او در سال ۱۹۳۱ در شهر شیکاگو متولد شد و پس از گذراندن دوره‌ای در نثر خلاق تصمیم گرفت رمان‌نویس شود و اولین رمان خود را به نام «معبد خدا» در سال ۱۹۵۷ منتشر کرد. «گلدمن» که به صورت متناوب رمان و فیلمنامه‌ می‌نوشت در سال ۱۹۶۹ فیلمنامه «بوچ کسیدی و ساندنس کید» را به عنوان اولین فیلمنامه اصلی (اوریجینال) نوشت که با بازی «پل نیومن» همراه شد و اولین جایزه اسکار بهترین فیملنامه اصلی را برای او به ارمغان آورد. او دومین جایزه اسکار خود را هم در سال ۱۹۷۷ برای فیلم «همه مردان رئیس‌جمهور» در شاخه بهترین فیلمنامه اقتباسی کسب کرد. کتاب «ماجراهایی در تجارت سینما» درباره سینمای دهه ۱۹۷۰ هالیوود و همچنین دو کتاب خاطرات با عنوان‌های «هایپ اند گلوری» و «من چه دروغی گفتم؟» از دیگر آثار «ویلیام گُلدمن» هستند. 

 «تام وولف» مقاله‌نویس، روزنامه­‌نگار و نویسنده کتاب­‌های پرفروشی چون «آزمایش اسیدی پودر شربت برقی» و «حریق بطالت» ۱۴ می ۲۰۱۸ در سن ۸۸ سالگی درگذشت. او یکی از بنیانگذاران «روزنامه‌نگاری نوین» و یکی از رمان‌نویسان شاخص آمریکایی بود و از خود ۱۸ کتاب شامل ۱۳ اثر غیرداستانی و پنج رمان بر جای گذاشت که آخرین آن‌ها با عنوان «پادشاهی گفتار» در سال ۲۰۱۶ منتشر شد. وولف به سبب استفاده عجیب و غریب از نشانه‌ها خود را از سایر روزنامه‌نگاران متمایز می‌کرد. 

گرچه «آنتونی بوردین» در زمان مرگش در هشتم ژوئن ۲۰۱۸ به عنوان یک آشپز معروف و جهانگرد شناخته می‌شد اما او اولین‌بار در سال ۲۰۰۰ میلادی با انتشار کتاب پرفروش «آشپزخانه سری: ماجراجویی در جهان شکم» به شهرت رسید و حتی قبل از آن هم یک رمان‌نویس بود. «بوردین» در دهه ۹۰ میلادی نگارش دو رمان جنایی مرتبط با غذا را بر عهده داشت و پس از آن نیز یک رمان مصور و یک مجموعه داستان‌کوتاه نوشت. بوردین نخستین برنامه تلویزیونی خود را در سال ۲۰۰۲ و در شبکه تلویزیونی «فود نت‌ورک» به روی آنتن برد و سپس در سال ۲۰۰۵ به شبکه تلویزیونی تراول پیوست و برای ساخت برنامه در این شبکه دو بار برنده جایزه امی شد. او از سال ۲۰۱۳ به شبکه سی‌ان‌ان پیوست و ساخت مجموعه معروف «بخش‌های ناشناخته» را آغاز کرد. 

«دونالد هال» ملک‌الشعری سابق آمریکا نیز روز ۲۳ ژوئن در سن ۸۹ سالگی درگذشت. او یکی از نویسندگان پرکار بود که اولین‌بار در سن ۱۲ سالگی شروع به نوشتن کرد و پس از آن برای مدت هشت دهه به فعالیت ادبی خود ادامه داد و ۲۲ کتاب شعر و چندین کتاب خاطرات، کتاب برای کودکان و آثار غیرداستانی نوشت. آخرین اثر او با عنوان «کارناوال از دست‌رفته‌ها: مقالاتی در آستانه ۹۰ سالگی» در ۱۰ جولای و کمتر از یک ماه  پس از مرگش منتشر شد. 

«استن لی» نویسنده مجموعه کتاب‌های مصور مارول که با خلق شخصیت‌هایی چون «مرد عنکبوتی»، «مرد آهنی»، «مردان ایکس» و «چهار شگفت‌انگیز» به سینمای ابرقهرمانی جان بخشید، ۱۲ نوامبر امسال در سن ۹۵ سالگی درگذشت.  او با همکاری چند هنرمند دیگر از جمله «جک کربی» و «استیو دیتکو» شخصیت‌های کمیک زیادی را با عنوان مجموعه کتاب‌های مصور مارول خلق کردند که از آن جمله می‌توان به «مرد عنکبوتی»، «هالک»، «مردان ایکس»، «ثور»، «بلک پنتر»، «کاپیتان آمریکا» و «انتقام‌جویان» اشاره کرد که همه این داستان‌ها در سینما مورد اقتباس قرار گرفت و فیلم‌های موفق و پرفروشی بر اساس آن‌ها ساخته شد.

مترجم: حسین شایسته - ایسنا

انتهای پیام