پایان مرمت سازه دروازه قرآن شیراز

، جهانبخش میرزاوند ۱۶ بهمن در جمع خبرنگاران با بیان اینکه مرمت سازه دروازه قرآن به پایان رسیده است، بر لزوم بازگرداندن هویت اصلی به این بنای تاریخی شهر شیراز تاکید کرد و افزود: دروازه قرآن به عنوان نماد شیراز از گذشته‌های دور از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بوده و به علت وجود قرآن بزرگ و وزینی که گفته می‌شود سنگینی آن به ۱۷ من می‌رسد در اذهان مردم مکانی متبرک به شمار می‌رفت.

وی با اشاره به اینکه قرآن قدیمی موجود در دروازه قرآن هم‌اکنون در موزه پارس شیراز نگهداری می‌شود، خاطرنشان کرد: طرح شبیه‌سازی و بازسازی این قرآن در حال انجام است و همزمان با دهه فجر انقلاب در روز ۲۲ بهمن ماه مراسم قرار دادن صفحه‌ای از بازسازی این قرآن بر فراز دروازه قرآن برگزار خواهد شد.

، دروازه قرآن شیراز یکی از ۶ دروازه باقیمانده شیراز به شمار می‌رود که در شمال شرقی، حدفاصل تنگ الله اکبر میان کوه چهل مقام و کوه باباکوهی قرار دارد و بارها تخریب و بازسازی و آخرین بار توسط حسین ایگار احداث شد.

دروازه قرآن در فاصله‌ای کمتر از ده متری مقبره خواجوی کرمانی، پانصد متری باغ جهان نما و هزار متری مقبره حافظ شیرازی قرار دارد.

این بنا که در گذشته طاق قرآن نیز نامیده شده است، نخستین بار در زمان عضدالدوله دیلمی ساخته و قرآنی در آن قرار داده شد تا مسافران با گذشتن از زیر آن متبرک شوند.

این دروازه در دوران زندیه توسط کریم خان زند بازسازی و اتاقی به بالای آن اضافه و دو جلد قرآن بزرگ نفیس، به خط سلطان ابراهیم بن شاهرخ تیموری، در آن جای داده شد.

این قرآن‌ها به «قرآن هفده من» معروف‌اند، بعدها از دروازه قرآن به موزه پارس انتقال داده شد که اکنون مراحل ثبت ملی را طی کرده است.

دروازه قرآن در دوره قاجار به علت چند زلزله دچار صدمات زیادی شد که محمد زکی خان نوری آن را تعمیر کرد اما سال ۱۳۱۵ به دستور والی وقت، تخریب شد.

دروازه قرآن کنونی در سال ۱۳۲۸ شمسی توسط حاج حسین ایگار معروف به اعتماد التجارز که از بازرگانان شیراز بود با فاصله کمی از دروازه کهن ساخته شد.

اندازه دروازه جدید بزرگ‌تر و شامل دهانه قوس تیزه دار و دو ورودی کوچک بر روی جرزهای دو طرف و اتاق مستطیل شکلی بالای آن برای گذاشتن قرآن بود.

در گذشته مردم شیراز قدیم، اول هر ماه قمری با عبور از زیر قرآن که آن را به حضرت (ع) منتسب می‌دانستند، خود را در برابر خطرها و بلاها بیمه می‌کردند؛ آنها عقیده داشتند که قرآن تا پایان ماه آنان را از هر بلایی حفظ می‌کند.

این بنا امروزه به عنوان یکی از آثار تاریخی شیراز محسوب می‌شود و به تازگی توسط شهرداری شیراز، مرمت و بهسازی شده است.

انتهای پیام