وقتی والتر بنیامین از کافکا می‌گوید

«کافکا به‌ روایت بنیامین» بررسی‌های گوناگونی از آثار کافکا را شامل می‌شود که بنیامین در طول یک‌دهه عمر خود (دهه‌ی 1930) به آنها پرداخته است اما پیش از این به صورت پراکنده چاپ شده بودند و هرمان شوپن هویزر (از دستیاران آدورنو) آنها را گردآوری کرده و سامان داده است. 

این روایت در سه فصل تنظیم شده:

فصل اول شامل متن‌هایی است که بنیامین درباره‌ی کافکا و آثارش نوشته که از عکس پرسنلی او در کودکی تا نادیده گرفتن وصیت کافکا از سوی ماکس برود را دربرمی‌گیرد.

فصل دوم مکاتباتی با گرشوم شولم، تئودور آدورنو، ورنر کرافت و برتولت برشت را شامل می‌شود که در‌آنها به کافکا و نظراتش استناد شده.

فصل سوم متشکل از چاپ یادداشت‌ها و طرح‌های بنیامین درمورد کافکاست. جایگاه ممتاز این اسناد، چه در آن‌زمان و چه‌ اکنون برای کافکادوستان و پژوهشگران آثار او انکارناپذیر است.

والتر بنیامین

فیلسوف، مترجم، نویسنده و زیبایی‌شناسمارکسیست آلمانی-یهودی و از اعضای مکتب فرانکفورت بود. وی یکی از منتقدین فرهنگی، دانشمندان ادبی، و ژورنالیست‌های اجتماعی نیمه اول قرن بیستم آلمان بود و با اندیشه‌های خود حتی تا به امروز نیز در عرصه‌های مختلف علوم انسانی واجد تاثیر بوده است. وی از منقدان امپریالیسم در غرب بود و به مبارزه با سرمایه‌داری پرداخت. بنیامین به نقد ابزارها و نمودهای سرمایهداری می‌پرداخت و آن‌ها موجب بروز تحولاتی خاص و غالباً منفی در پروسه? تحولات اجتماع می‌دانست.

زندگی:

والتر بنیامین در سال 1892، میانِ یک خانواده ی مرفه یهودی دربرلین به دنیا آمد. او در دانشگاه: فلسفه، تاریخ هنر، و ادبیات خوانده بود. موضوع دکترای او « مفهوم نقد هنری در رمانتیک آلمان» نام داشت. او در جوانی مدتی خود را با عرفان و فلسفه در دین یهود مشغول کرد. از سال 1972 مجموعه آثار او با کمک آدورنو در دسترس علاقمندان قرار گرفته است.

او در سال‌‌های 1920-1930 بستگی نه چندان محکمی با مکتب فرانکفورت داشت، هر چه که گادامر و هورکهایمر به تحلیل‌های بنیامین خرده می‌گرفتند و معتقد بودند که تحلیل‌‌ها به اندازه کافی دیالکتیکی نیستند و همین منتقدان بیش از هر کس دیگری منجر به شهرت او در نهضت ضد مارکسیستی پسامدرنیستی شدند.

بعدها با انتشار کامل اثار بنیامین به مرور اهمیت وارزش افکاراو بخصوص از منظر سیاسی-الهیاتی مشخص‌تر گردید. منظری که امروزه کسانی چون اگامبن پروژه ی فکری خود را در آن سمت و سو ادامه می‌دهند.

مرگ:

در 27 سپتامبر 1940 ، بعلت فرار ازفاشیسم آلمان، درمرز فرانسه – اسپانیا، دستگیر و برای فرار از تحویل به نیروی گشتاپوی آلمان، دست به خودکشی زد.