هنرشان جهانی شده اما هنوز بیمه نیستند

شهر جهانی زیلو در تکاپوی یک جشن بزرگی است؛ جشنی که جهانی شدن زیلو را به رخ جهانیان بکشاند. بسیاری میبد را با صنایع دستی، صنعت کاشی و سرامیک، سفال و تولیدات سفالینش می‌شناسند اما این روزا هر کجا نام میبد می‌آید، از یک هنرصنعت جهانی صحبت است، هنری که قدمت طولانی آن به قبل از میلاد بازمی‌گردد و اینک آن را به عنوان خاستگاه هنر زیلو می‌شناسند.

در روزگاری نه چندان دور بسیاری از مردمان این دیار برای گذراندن زندگی خود زیلو را به عنوان شغل اصلی‌شان انتخاب کرده بودند و روزگار را از این طریق می‌گذراندند به نحوی که کودک، جوان، میانسال و سالخورده، همه و همه زیلوباف بودند و آن را از آبا و اجداد خود به ارث برده و سینه به سینه منتقل می‌کردند به طوری که حتی امروز که می‌نگریم می‌بینیم مسئولان شهرستان میبد هم دستی برآتش دارند و بعضاً نیز زیلوبافی را تجربه کرده‌اند.

اما زیلوبافان در آستانه جشن جهانی زیلو چه خواسته‌هایی از مسئولان دارند؟

سعید اشتری، یکی از زیلوبافان شناخته شده‌ی میبد در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا می‌گوید: جهانی شدن هنر زیلوبافی پایان راه نیست بلکه آغاز راهی دشوار است که مسئولان باید برای آن کمر همت را محکم ببندد.

او می‌گوید: زیلوبافی، عشق و علاقه می‌خواهد اما در این مسیر مشکلاتی وجود دارد که باید رفع شود تا رغبت بیشتر جوانان در زیلو بافی به این هنر مضاعف شود.

اشتری، نداشتن یک بازارچه زیلو در شهرستان میبد را خواستار می‌شود و اضافه می‌کند: مسئولان بدانند زمانی که هنر زیلوبافی به عنوان یک محل درآمد و کسب و کار محسوب می‌شود، یک بازارچه بزرگ در خور شهر جهانی نیز باید وجود داشته باشد تا عرضه و تقاضا دچار مشکل نشود.

به اعتقاد وی، باید کارگاه‌های بزرگ ویژه بانوان و آقایان زیلوباف به صورت مجزا در شهر جهانی زیلو دایر شود هرچند که قبل از ثبت جهانی حمایت خوبی نیز از سوی مسئولان نمی‌شد.

اشتری مهمترین مسئله و دغدغه زیلوبافان را بیمه آنها عنوان و اظهار می‌کند: مشکل اصلی زیلوبافان، نداشتن بیمه و پشتوانه‌ای برای آینده آنهاست و این امر موجب شده که کمتر جوان‌ها به زیلوبافی روی آورند.

وی تاکید می‌کند: یکی دیگر از مشکلات زیلوبافان شهرستان، بازاریابی این هنر صنعت است و به نظر می‌رسد که زیلوی میبد نیاز به شناخته شدن دارد و تا زمانی که در بازارهای خارجی عرضه نشود، نمی‌توان آن را یک هنر جهانی دانست.

وی خواستار حمایت زیلوبافان از سوی دولت به ویژه برای حضور در نمایشگاه‌های خارجی و داخلی با توجه به هزینه‌های گزاف این کار می‌شود و اضافه می‌کند: برای حمایت از خریداران و با توجه به دو برابر شدن نرخ مواد اولیه‌ی زیلوبافی، مسئولان می‌توانند نخ یارانه‌ای در اختیار زیلوبافان قرار دهند و از این طریق هم از مردم و هم از هنرمندان زیلوباف حمایت کنند.

هنرمند زیلوباف میبدی تاکید می‌کند: مسئولان بدانند اگر زیلوی میبد حمایت نشود در آینده‌ای نزدیک دچار رکود خواهد شد و این به نفع یک شهر جهانی نخواهد بود.

عبدالکریم غنی پور، یکی دیگر از هنرمندان زیلوباف میبد که صفر تا صد زیلوی میبد را در سینه خود پرورانده و بیش از ۵۰ سال به شغل زیلوبافی مشغول است، به خبرنگار ایسنا می‌گوید: مشکل اصلی زیلوبافان، بیمه آنهاست و با وجود پیگیری‌های متداول، متأسفانه زیلوبافان میبدی بیمه نیستند و این مشکل اگر از طرف مسئولان حل و فصل شود، بسیاری از جوان‌ها رغبت پیدا می‌کند تا به سمت زیلو بافی روی آورند و آن را به عنوان یک حرفه در پیش بگیرند.

وی در آستانه جشن جهانی زیلو، عنوان می‌کند: اگر مشکل بیمه زیلوبافان حل شود، حلاوت شیرینی این جشن چند برابر خواهد شد.

مشکل بازاریابی، نبود تبلیغات گسترده، ارائه کم تسهیلات بانکی و کم‌بهره برای رونق کسب و کار زیلو، کمبود دستمزد زیلو بافان با توجه به تورم و گرانی، بالا بودن هزینه‌های مواد اولیه و نخ زیلو از دیگر مواردی است که غنی‌پور به آنها اشاره می‌کند.

«سیدعلی اکبر امامی»، «علیرضا سقاچی»، «سید رضا سید الحسینی»، «حسین زارعی» و «قربانعلی سقایی» از دیگر هنرمندان زیلوباف میبدی هستند که در آستانه جشن جهانی زیلو از مسئولان می‌خواهند تا بیمه زیلوبافان را مورد توجه قرار دهند و با توجه و گرانی بازار و کمبود دستمزد زیلوبافان و بالا بودن هزینه‌های زندگی، حمایت ویژه‌ای برای زیلوبافان در نظر بگیرند و این نوید را در جشن جهانی زیلو به زیلو بافان هدیه دهند.

انتهای پیام