نگارگری‌های یک ایرانی روی برگ + تصاویر

او می‌گوید که برای ساخت این تابلوها دو نفر کار می‌کنند، اول خداوند که بوم را آفریده و  دوم نقاشی که روی آن کار می‌کند. در واقع این هنر کار مشترکی میان خالق و مخلوق است. تعداد برگ‌ها را هم به نیت هفت‌خوان رستم، هفت آسمان و هفت دور طواف، عدد هفت انتخاب کردیم.  

حسین شاهی در گفت‌وگویی با ایسنا درباره شکل‌گیری این ایده توضیح می‌دهد: سال ۵۸ در سفری به هند، در یکی از ایالت‌های کشمیر برگ‌هایی را دیدم که روی آنها نقاشی‌های بومی کشیده شده بود. آن زمان هنوز نقاشی را جدی شروع نکرده بودم، اما به دلیل اینکه در اصفهان غرفه‌ای داشتم حدود ۱۰۰ اثر برای فروش خریدم. این موضوع در ذهن من باقی بود تا سال ۹۴ که در اثر اتفاق جالبی، بار دیگر آن را به یاد آوردم.

او ادامه می‌دهد: یک روز که با دوچرخه می‌رفتم، برگی روی کلاهم افتاد و به زحمت توانستم آن را بردارم. همان زمان این تفکر در ذهنم جرقه زد که خوب است روی برگ درختان هم نقاشی کنم. اولین برگی که روی آن نقاشی کردم، برگ درخت چنار بود که روی سرم افتاده بود. بعد از پشت سر گذاشتن دوره‌ای آزمون و خطا، توانستم به ترکیب مشخصی برسم و مدتی بعد نیز از آثاری که خلق کرده بودم در میدان نقش جهان اصفهان رونمایی کردم. از آن زمان تاکنون حدود ۳ هزار و ۵۰۰ تابلو ساختم که به غیر از ۱۰۰ تابلو، سایر آنها به فروش رفته‌اند.

این هنرمند همچنین درباره ساختار تولید این «تابلو برگ‌ها»، می‌گوید: با همسرم کار می‌کنم و او که با آناتومی موسیقی رنگ آشنا است، حدود ۲۰ سال است رنگ‌آمیزی کارهایم را انجام می‌دهد. برگ‌ها در سه مرحله قبل و چهار مرحله بعد از نقاشی فرآوری می‌شوند. در واقع وقتی که کار برگ تمام می‌شود، انگار یک مومیایی مدرن در آن صورت گرفته است. همچنین تمام موادی که برای فرآوری از آنها استفاده می‌کنیم، گیاهی است و تنها ماده شیمیایی مورد استفاده، گواش است.  البته هم‌اکنون حدود یک سال است که رئال کار می‌کنم و عکس پرندگان را به همراه پرهای واقعی‌ آنها در برگ کار می‌کنم. 

شاهی درباره میزان ماندگاری این آثار نیز توضیح می‌دهد: ماندگاری این آثار بسیار بالا است و حتی اگر در قاب هم نروند، هیچ اتفاقی برای آنها نمی‌افتد. هنوز در کشور هند به این فرآوری نرسیده‌اند که رنگ را روی برگ تثبیت کنند. اما ما به این فرآوری رسیده‌ایم که هم رنگ تثبیت می‌شود و هم بافت‌ها به صورت ماندگاری حفظ می‌شوند.

او همچنین می‌گوید: سال ۹۶ در نمایشگاه یاسوج وقتی در ارتفاعات پارک جنگی و در حال جمع کردن برگ بلوط بودم، درختی را حدود ۲ متر پیدا کردم که گویا اوایل بهار خشک شده بود، اما برگ‌های بسیاری ریزی داشت که رنگین‌کمانی از رنگ روی آنها بود. این برگ‌ها را جمع‌آوری کردم و مدتی بعد به این نتیجه رسیدم هر کدام از آنها را می‌توانم پای یک اثر بگذارم. بنا بر تفکرات عرفانی منِ نقاش، این برگ می‌تواند نمادی از امضای خداوند باشد.

شاهی یادآور می‌شود: در اصفهان این گونه است که اگر کسی ابداعی کند می‌گویند تا قبل از اذان صبح فردا روی دست او آمده‌اند. ولی چهار سال است که هنوز کسی به فرآوری برگ دست نیافته است. به همین خاطر هم برای آقای جوانی که از شاگردان من بوده، در برگه‌ای همه توضیحات فرآوری برگ را نوشته‌ام تا زمانی که دیگر نیستم، او را منتشر کند و همه نقاشان بتوانند از آن استفاده کنند.

این هنرمند در بخش پایانی صحبت‌های خود می‌گوید: من خوشحالم که یک رشته را به صنایع دستی ایران اضافه کردم. در تاریخ ۳۱ مرداد سال ۹۵، «تابلو برگ» به ثبت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی رسید.

انتهای پیام