مدیر پروژههای کاظمین ستاد بازسازی عتبات از فعالیت شبانهروزی برای صیانت از میراث ارزشمند هنر معماری ایرانی و اسلامی منقوش در حرم امامین جوادین (ع) که تحت نفوذ رطوبت در معرض تخریب قرار گرفته، خبر داد.
به نقل از روابط عمومی ستاد بازسازی عتبات عالیات، عباس رضائینسب با بیان اینکه حرم مطهر امامین جوادین (ع) در شهر کاظمین، موزهای از جلوههای متعدد هنر معماری ایرانی و اسلامی متعلق به عصر صفوی و قاجار است، گفت: یکی از شاهکارهای هنری عصر صفوی، کتیبه قرآنی بینظیر روی دیوار اطراف ضریح مطهر است. در بالای این کتیبه کاشیکاری شده زیبا، آئینهکاری منحصر به فردی نیز اجرا شده که زیبایی آن را دو چندان کرده است.
وی افزود: متاسفانه رطوبت بالای زیرسطحی، به سنگهای اطراف و کف این حرم سرایت کرده، بهطوریکه نم موجود در کف و دیوارها، این آثار ارزشمند معماری ایرانی و اسلامی را با خطر نابودی مواجه کرده است، از این رو طرح مقاومسازی دیوارهای اطراف ضریح مطهر امامین جوادین (ع) و رطوبت زدایی از بستر در دستور کار ستاد بازسازی عتبات قرار گرفت.
او با بیان اینکه وجود رطوبت در زیر حرم کار را سخت کرده است، گفت: آب زیرسطحی در شهر کاظمین، مانند کربلا و سامرا بالاست بهطوری که فنداسیون ساختمانها در رطوبت قرار دارد و در عمق سه متری به آب میرسیم.
به گفته رضائینسب، با اتمام عملیات زیرسازی، استحکام بخشی و دفع رطوبت از کف و محوطه دیوارههای اطراف ضریح مطهر امامین جوادین (ع) در هفتههای گذشته، هماکنون کار نصب سنگ آغاز شده است.
وی با بیان اینکه ۲۰ استادکار و مهندس ایرانی مشغول اجرای این طرح هستند، افزود: عملیات نصب سنگ کف و ازاره (دیوارهای اطراف ضریح مطهر) در چهار فاز طراحی و اجرا میشود.
مدیر پروژههای کاظمین افزود: در فاز نخست که دربرگیرنده نیمی از فضای اطراف ضریح است، سمت شرقی مضجع مطهر به روی زائران بسته شده و عوامل اجرایی مشغول سنگکاری دیوار هستند. در فاز دوم، نیمه غربی دیوار اطراف ضریح، در فاز سوم سنگ کف قسمت شرقی و در فاز چهارم سنگ کف قسمت غربی نصب خواهد شد.
رضائینسب دلیل این تقسمبندی را فراهم کردن امکان زیارت برای زائران همزمان با اجرای طرح ذکر کرد و گفت: پیشبینی میشود فاز اول این طرح تا چند روز دیگر به اتمام برسد.
حرم کاظمین به امام هفتم شیعیان (موسی کاظم) و امام نهم (محمد تقی معروف به محمدجواد) تعلق دارد. این حرم در بخشی از شمال بغداد و در شهر کاظمین واقع شده است. پایهگذاری این بنا از زمان خلفای عباسی بود که حوالی سال ۴۴۰ قمری نیز دچار آتشسوزی شد و سلجوقیان برای مرمت آن اقدام کردند. بیشترین ساخت و تغییرات در زمان حکومت صفویان به خاطر ارادت شاهان آن دوره، صورت گرفت و در زمان قاجار نیز به معماری و زیبایی آن افزوده شد.
انتهای پیام
ثبت نظر