دنیای اقتصاد : جمعی از سینماگران مطرح سینمای ایران با امضای بیانیهای خواستار رسیدگی نهادهای مسوول به بحرانها و مشکلات صنف خود به ویژه موضوع امنیت شغلی شدند. از سویی دیگر همزمان با این بیانیه اعضای هیات مدیره خانه سینما هم با ارسال نامهای به رئیس قوهقضائیه درخواست کردند تا امکانی برای دیدار فوری اعضای این خانه با سیدابراهیم رئیسی فراهم شود و مهمترین موضوعی که در این نامه به آن اشاره شده نیز امنیت شغلی است. این دو رویداد همزمان، حاکی از بحرانهای عمیق شغلی در میان سینماگران ایرانی است.
در متن این بیانیه که به امضای بهرام بیضایی، ناصر تقوایی، اصغر فرهادی، کیانوش عیاری، پرویز کیمیاوی، جعفر پناهی، رخشان بنیاعتماد، مسعود جعفریجوزانی، خسرو معصومی و... رسیده، بر آسیب دیدن موقعیت حرفهای سینماگران ایرانی در سالهای اخیر تاکید شده است و با برشمردن محدودیتها و مشکلات سینمای ایرانی آمده است: «سینمای ایران بنابر همه این محدودیتها و موانع از درخشش در عرصههای جهانی بازمانده و در داخل هم با ریزش مخاطب روبهرو است. ما بیزاری خود را از سیاستهای تفتیش شکل و محتوا به هر نحوی اعلام میکنیم و خواهان آزادی بیان و اندیشه هستیم.» اما متن بیانیه جزئیات دقیقتری از موضوعات مورد انتقاد سینماگران را در خود جای داده و به مواردی همچون محکومیت برخی از فیلمسازان به زندان، ممنوعیت خروج از کشور یا تبعیضهای آشکار در توزیع فرصتها و امکانات، اختناق و سانسور و... اشاره شده است. در این بیانیه به قاچاق فیلم از یکسو و توقیف و سانسور فیلمها از سوی دیگر اشاره و تاکید شده است: «سوءاستفاده از ارزشها به بهانه فیلم ارزشی و به قصد تصاحب سرمایههای عمومی و ایجاد رانتهای هنگفت برای نهادها و افراد خاص، اغلب محل درآمدی برای کسانی است که تنها خود و افکارشان را ارزشمند میپندارند.»
پیش از این خانه سینما در اردیبهشت سال جاری نامهای بی نتیجه را به رئیس سابق قوهقضائیه نوشته و خواستار آن شده بود که اجازه خروج جعفر پناهی از کشور برای حضور در جشنواره سینمایی کن داده شود. با این حال خانه سینما روز گذشته نیز همزمان با بیانیه ۲۰۰ امضایی سینماگران، در نامهای به رئیس جدید قوهقضائیه، ضمن برشمردن برخی از مشکلات سینمای ایران و گلایه از گسترش و تشدید دوگانگی در حاکمیت فرهنگی کشور، خواستار دیدار با او شدند. در این نامه آمده است: «اقدامات اخیر همکاران محترم شما امنیت و از آن مهمتر احساس امنیت شغلی اهالی سینما را دچار خدشه کرده است. ما با این پرسش بیپاسخ روبهرو هستیم که چه دستهایی مانع از این است که جامعه فرهنگی – هنری و خصوصا فیلمسازان احساس آرامش کنند؟ و چه دستهایی در پی گسترش و تشدید دوگانگی در حاکمیت فرهنگی کشور است؟»
برچسب ها
ثبت نظر