مسعود کیمیایی: هنری که به جامعه‌اش نگاه نکند سرد است

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، نخستین نشست «هم‌آیی قلم و دوربین» به منظور بررسی تاثیرات متقابل «ادبیات و سینما» با حضور «مسعود کیمیایی» و «واسینی الاعرج» رمان‌نویس الجزایری و استاد دانشگاه‌های الجزایر و سوربون برگزار شد.

ادبیاتی که از دل مردم می‌‌آید با سینما فاصله ندارد

«مسعود کیمیایی» در این نشست گفت: ما با الجزایر تاریخ پیوسته داریم. مخصوصا در ادبیات و سینما. «جیلو پونته کوروو» برای ساخت نبرد الجزایر وارد کارزار شد ولی شکل به تصویر کشیدن آن نبرد با انقلاب ایران در ماهیت فرقی نداشت.

کیمیایی با اشاره به اینکه هنر باید بیانگر حس زمان و مکان هر منطقه باشد افزود: هنری که به جامعه‌اش نگاه نکند سرد است. هنر سرد با دوره‌هایی که ما گذراندیم هیچ سنخیتی ندارد. من داستان «داش آکل» را به فیلم تبدیل کردم. خاک را بر اساس داستان «اوسنه بابا سبحان» ساختم و فیلم کوتاه «مزاحم» را بر اساس داستانی از بورخس. ادبیاتی که از دل مردم می‌آید با سینما فاصله ندارد. تفاوت موجود در سینما و ادبیات به این دلیل است که ادبیات ذهن مخاطب را باز می‌گذارد و هر فرد دنیای ذهنی خودش را می‌سازد ولی کارگردان فقط تصویری را که می¬‌خواهد به مخاطب ارائه می‌دهد.

تروریسم از بین برنده فرهنگ

در این نشست واسینی الاعرج هم اظهار کرد: تروریسم در الجزایر بسیاری از جنبه‌‌های فرهنگی ما را از بین برد. انقلاب الجزایر گویی تازه از قرون وسطی خارج شده بود. من در آثارم از شخصیت‌‌های شناخته شده ادبیات جهان استفاده می‌‌کنم. مثلا شخصیت «دن کیشوت» را به کار بردم؛ زیرا کشور ما پدیدآورنده آن را می‌‌شناخت. سروانتس پنج سال در الجزایر زندگی کرد و زندانی شد. او دیدگاهی بسیار زیبا از ما الجزایری‌‌ها ارائه داده است. اگر دقت کنید می‌‌بینید که سه فصل از رمان «دن کیشوت» در الجزایر می‌‌گذرد؛ بنابراین ادبیات من ادبیات غربی نیست و من در فرهنگ غربی زندگی نکرده‌‌ام، بلکه نگاهی انسانی دارم.