محمد علیزاده برای سریال "برادر"

به گزارش سرویس فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، سابقه استفاده از  ترانه و کلام در فیلم به دوره قبل از انقلاب برمی گردد ، به این صورت که گاهی در طول فیلم برای تاثیر گزاری بیشتر بر روی مخاطب از ترانه های مختلف  با صدای خوانندگان مطرح به صورت صداگذاری شده استفاده می کردند که موجب شهرت و شناخت خوانندگان و ترانه سرایان می شد. امروزه روش استفاده از عنصر هنری کلامی با نام ترانه در سریالهای تلویزیونی دچار تغییرات شده و به نام تیتراژ آغازین و پایانی سریال به صورت یک بخش مجزای موسیقایی صورت می گیرد، که البته گاها اتفاق افتاده است که بر اساس استقبال تماشاگر خوانندگان تیتراژها قطعاتی را در طول سریال نیز اجرا میکنند که مجموعه ای موسیقایی را برای آن مجموعه سریال تشکیل می دهد. در این فرصت می خواهیم به معرفی برخی از کلام های ماندگار و تاثیر گزار سریالهای تلوزیونی بپردازیم . 

سریال برادر در سال 94  به نویسندگی آرش قادری ،کارگردانی جواد افشار و تهیه کنندگی نعمت چگینی در ماه رمضان سال 95  از  شبکه 2 بر روی آنتن بوده است . 

حاج کاظم پهلوان (حسن پورشیرازی) مردی خیر و از تجار سرشناس برنج ایران است که با تأکید بر حمایت از تولید ملی، فقط در زمینه تجارت برنج ایرانی فعالیت می‌کند. او به همراه پسرش مسعود (حسین یاری) و دخترش مریم (سوگل طهماسبی) که یک روزنامه‌نگار پر جنب و جوش است، بر ضد واردات قاچاق برنجهای تاریخ گذشته و مسموم به ایران مبارزه می‌کند. این اقدام باعث دشمنی دلالان و قاچاقچیان این تجارت با وی شده است.

خواننده ترانه این سریال محمد علیزاده است  که بر شعر ی از مهرزاد امیرخانی به جلوه گری صدایش پرداخته است . 

​

بدون تو چیا کشیدم من
خوشی ولی خوشی ندیدم من
تو اول مسیر خوشبختی
ته دنیا رسیدم من
بدون من سرت چقدر گرمه
کی حال این روزامو می فهمه
قبول دارم گناه نکردی تو
کار دنیای بی رحمه
زمونه عمر مارو میگیره
برادر از برادرش سیره
تو دیر رسیدی خیلی دیره
بخاطر تو هر کاری کردم
تو رفتی من چه جوری برگردم
خودت بیا دورت بگردم
صدام کن صدای تو لالایی بچگیمه
صدام کن دیگه خستم از عشقای نصفه نیمه
نگام کن به جون چشات دیگه جون ندارم که بگم
نمی شه مگه میگذره آدم از اونی که زندگیشه
مگه ریشه از دست ساقه های خسته میشه

زمونه عمر مارو میگیره
برادر از برادرش سیره
تو دیر رسیدی خیلی دیره
بخاطر تو هر کاری کردم
تو رفتی من چه جوری برگردم
خودت بیا دورت بگردم
صدام کن صدای تو لالایی بچگیمه
صدام کن دیگه خستم از عشقای نصفه نیمه
نگام کن به جون چشات دیگه جون ندارم که بگم
نمی شه مگه میگذره آدم از اونی که زندگیشه
مگه ریشه از زردی ساقه هاش خسته میشه.