«هر چند سال ۱۳۸۲، اتاق آئینه خانهی نصیرالدوله از مالک خانه، خریداری کرد و قرار شد به زودی مرمت شود، اما خانه نخست چندسالی رها شد و سپس در اختیار یکی از پرسنل بازنشسته میراث قرار گرفت. در سال ۱۳۹۵ قرار شد که توسط صندوق احیا و بهرهبرداری از بناها و اماکن تاریخی و فرهنگی به غیر واگذار شود که انجام نشد و روند تخریبی آن شدت گرفت و امروز متاسفانه همهی جدارههای اندرونی و بیرونی خانه «نصیرالدوله» با سنگ سفید مرمر پوشانده شده و دیوارهای اصلی بنا زیر این پوشش مدفون شده است.»
، شهرام شهریار - فعال میراث فرهنگی - در مطلبی با عنوان « تخریب خانه نصیرالدوله (مالک سازمان میراث)» در سایتِ سفرنویس، از وضعیت نامناسب بخشی از این خانهی تاریخی در حالی خبر میدهد که مالک آن سازمان میراث فرهنگی است.
او در مطلب خود این طور نوشته است: «خانه نصیرالدوله یا اتاق آئینه خانه که سالهای گذشته در فهرست آثار ملی کشور ثبت شده بود و مالک آن در حال حاضر سازمان میراث فرهنگی است در حال تخریب و ویرانی است. این خانه متعلق میرزا عبدالوهاب خان شیرازی نصیرالدوله (ملقب به آصفالدوله) است.
خانه میرزا عبدالوهاب خان شیرازی آصف الدوله (نصیرالدوله) خانهای مجلل و عظیم بود که در دورههای مختلف بخشهایی از آن تخریب شد. بخشی از این خانه عظیم در غرب و در کوچه مدرس قرار دارد، بخشی از آن در زمان پهلوی دوم به عنوان دبستان «بدر» مورد استفاده قرار گرفت و بخشی دیگر تخریب و بوستانِ شهری شد و بخش کوچکی از آن در شرق، که یک عمارت شاهنشین و دارای آیینهکاری بود، باقی مانده و در نقل و انتقالهای فراوان دراختیار یک مالک شخصی بود.
بخش غربی در بهمن ماه سال ۱۳۸۲ به نام خانه نصیر الدوله (آصفی) ثبت شد، در همان زمان برخی میگفتند این خانه متعلق به «مشیرالسلطنه» است و برخی هم معتقد بودند که «خانه مدرس» است در هر صورت آن خانه هم به دلیل مدیریت اشتباه سازمان میراث در حال تخریب است!
حمید بقایی رئیس وقت سازمان میراث خانه نصیرالدوله یا اتاق آئینه را از سعادتخواه – مالک خانه- خریداری و قرار شد به زودی مرمت شود، اما خانه چندسالی رها شد و سپس در اختیار یکی از پرسنل بازشسته میراث قرار گرفت. در سال ۱۳۹۵ قرار شد که توسط صندوق احیا و بهرهبرداری از بناها و اماکن تاریخی و فرهنگی به غیر واگذار شود که انجام نشد و روند تخریبی آن شدت گرفت.
متاسفانه همهی جدارههای اندرونی و بیرونی خانه «نصیرالدوله» با سنگ سفید مرمر پوشانده شده و دیوارهای اصلی بنا زیر این پوشش مدفون شده است.
دو در آهنی در جداره شرقی این بنا (یکی برای افراد و یکی برای پارکینگ) پس از تخریب جداره اصلی ایجاد شده است. در حیاط صفهای فلزی (۵۰ سانتی متر بالاتر از سطح زمین) برای پارک خودرو به بنا الحاق شده است.
دو بنای ثبتی در تهران از نصیرالدوله باقی مانده که به صورت مجزا ثبت ملی شدهاند. یکی خانه نصیرالدوله در گذر جاویدی، انتهای بنبست مدرس و دیگری تالار آینه خانه نصیرالدوله در گذر جاویدی، کوچه هداوند، بن بست مرآت.»
با انتشار این خبر در این سایت، علیاصغر مونسان، رئیس سازمان میراثفرهنگی در صفحه شخصی خود برای مرمت تالار آینه خانه نصیرالدوله این طور نوشت؛
«موضوع پیگیری شد.علاوه بر درخواست ارائه گزارش کامل اداره کل استان تهران راجع به این موضوع، مقرر شد بسرعت کار مرمت آن انجام شود.»
انتهای پیام
ثبت نظر