عملیات بیت‌المقدس از منظر اسناد عراقی‌ها

، بررسی مسائل و موضوعات جنگ از نگاه دشمن، امری است که می‌تواند نشان دهد که طرف مقابل، جنگ را چگونه درک می‌کرد؟ چه مسائل و مشکلاتی داشته است؟ و در خلال جنگ چگونه تصمیم‌گیری می‌کرد؟ این نوع نگاه، نظر پژوهشگران را به آن بخش از جنگ معطوف می‌سازد که زمینه تصمیم‌گیری برای دشمن شده است. لذا در بازخوانی جنگ ایران و عراق، بازبینی اسناد و مدارک مربوط به حکومت و ارتش عراق، ضرورت پیدا می‌کند. در این گزارش، یک سند عراقی مربوط به عملیات بیت‌المقدس مورد توجه قرارگرفته است.

در همین راستا مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس در گزارشی یادآدور می‌شود: عملیات بیت‌المقدس، چهارمین عملیات بزرگ سال‌های نخست جنگ است که به آزادسازی خرمشهر در ۳ خرداد ۱۳۶۱ منجر شد. اسناد زیر نشان می‌دهند که عراق چه درکی از عملیات ایران داشت و چگونه می‌خواست با آن مقابله کند.

این سند به اقدامات فرمانده لشکر ۱۱ که در منطقه عملیاتی حضور داشته، اشاره دارد که در نوشته‌ای به شیوه‌های مناسب برای جنگ روانی علیه دشمن ایرانی می‌پردازد و می‌کوشد با ارائه راه‌کارهایی روحیه ضعیف نیروهای عراقی را بازسازی کند:

«موضوع: موقعیت‌های مناسب برای جنگ روانی علیه دشمن

شماره سری: ۰۳۵۴۳۳

فرستنده: فرماندهی لشکر ۱۱ پیاده ستاد کل اطلاعات شماره: / اس/۱۶/۴۸۹

تاریخ: ۶۱/۱/۲۷

نامه فرماندهی سپاه سوم و شخصی شماره ۲۲۳۹ مورخه ۲۱ فروردین ۱۳۶۱:

الف. هر فرد نظامی تا حد معینی توان پایداری و مقاومت دارد، تا اینکه به حالت خستگی روحی می‌رسد و اصولاً مقاومت و پایداری، مسئله‌ای است که با ساختار شخصیت رزمنده، ارتباط مستقیم دارد.

۱. رسیدن نظامیان به حالت ناامیدی مقطعی، نتیجه تأثیر بر سلول‌های مغز و بیشتر نتیجه خستگی و ترس است که نظامی را به نقش سوم (که نقش مافوق نقائض است) می‌رساند و در این مرحله نظامیان در معرض برخورد با جنگ هستند و طعمه‌ای آسان در برابر شایعات دشمن می‌باشند.

۲. آتش توپخانه و بمباران موشکی مواضع دشمن، از قبیل آتش ایذائی، بمباران متقابل و آتش تهیه‌ای که قبل از تک صورت می‌گیرد باید رعایت شود. علاوه بر این؛ انجام مأموریت‌های شکست، خنثی‌سازی و انهدام کردن، به‌منظور تضعیف روحیه دشمن و خسته کردن آن‌ها، لازم می‌باشد. هم چنانکه باید رابطه‌ای قوی بین موقعیت‌های انجام جنگ روانی علیه دشمن و حالت‌های روحی ایجاد گردد، که در این صورت بهترین موقعیت برای جنگ روانی علیه دشمن، رسیدن دشمن به نقش «مافوق نقائض می‌باشد. به‌نحوی‌که دشمن در این مرحله در معرض القا ناشی از شدت عکس‌العمل‌های ترس و هیجان می‌باشد و در این وضعیت، می‌توان به‌وسیله عوامل جاسوسی و به‌وسیله ریختن اعلامیه با توپخانه و هواپیما بر روحیات دشمن اثر گذاشت.

۳. توانایی نیروهای دشمن در تحمل مشکلات، موجب به وجود آمدن مشکلی برای ما در زمان‌بندی انجام جنگ روانی و یا اجرای تک بر نیروهای دشمن می‌شود، لذا مأموریت مهم پی بردن به روحیه دشمن، بر عهده نیروهای اطلاعات می‌باشد و این امر بیشتر نیروهای دشمن را در خستگی پیوسته قرار می‌دهد و یا رساندن بخش عظیمی از نیروهای دشمن به نقش سوم (مافوق نقائض) درحالی‌که جنگ روانی و تک علیه دشمن، مناسب به نظر می‌رسد.

خواهشمند است مطالب فوق‌الذکر در شیوه‌های جنگ روانی موجود علیه دشمن اعمال شود.

سرگرد ستاد ریاض عیسی، از طرف فرمانده لشکر ۱۱ پیاده»

انتهای پیام