طاووس نشسته شیراز بعد از 30 سال ایستاد!

، از ابتدای نصب المان طاووس، بعد از دروازه قرآن و در اولین میدان ورودی شیراز، نقدهای زیادی به استفاده از طاووس به عنوان نماد در مدخل این کلانشهر مطرح و بعضاً رسانه‌ای شد.

از هفته‌ها قبل، سازمان فضای سبز شهرداری شیراز، تلاشی را برای تغییر و بهسازی و بازسازی این المان آغاز و با محصور کردن محدوده میدان ورودی شیراز، سعی کرد شهروندان را غافلگیر کند اما با انتشار تصاویر در شبکه‌های اجتماعی، نماد جدید نیز مورد نقد و انتقاد قرار گرفت.

تغییر المان طاووس نشسته به طاووس ایستاده و طراحی و اجرای نه چندان زیبا در ساخت این المان، واکنش‌های مختلفی را به همراه داشت به گونه‌ای که بسیاری این سازه را فاقد شباهت به طاووس دانسته و برخی نیز به تداوم استفاده از این المان در ورودی شهر شیراز نقدهایی وارد دانستند، اگرچه بخش زیادی از مطالب طرح شده، جنبه شوخی داشت.

رئیس کمیسیون اقتصادی و سرمایه‌گذاری شورای اسلامی شهر شیراز در خلاء سکوت مسئولان سازمان فضای سبز شهرداری، طی نامه‌ای نسبت به ایرادات شهروندان در فضای مجازی به اعمال تغییراتی در المان ورودی این شهر واکنش نشان داده و خواستار طراحی یک المان براساس مقیاس‌های ملی و بین‌‎المللی در این مکان شد.

سینا بنی‌زمانی در نامه خود که توسط روابط عمومی شورای شیراز به رسانه‌ها ارسال شده خواستار توضیح شهرداری درخصوص طاووس جدید دروازه قرآن شد.

در نامه بنی زمانی با اشاره به انتقادات نسبت به نصب طاووس جدید خطاب به شهردار شیراز آمده است: از جمله سیاست‌های مد نظر شورای شهر ایجاد المان‌های در سطح ملی و بین المللی در شأن شیراز است.

وی از شهردار شیراز خواسته است اطلاعات مربوط در خصوص مشکلات طاووس قبلی، مشخصات و سوابق طراحان و سازندگان المان جدید و نحوه انتخاب ایشان، امتیازات تکنیکی و روش ساخت المان جدید و مشخصات کارفرما و پیمانکار مربوطه به‌شورای شهر ارسال شود.

بنی زمانی، همچنین رونوشتی از قراردادهای مرتبط با این طرح را از شهردار شیراز مطالبه کرده است.

، طراحی و نصب المان طاووس در میدان ورودی شمالی شهر شیراز، به دهه هفتاد باز می‌گردد و طی حدود سی سال گذشته، شهروندان این شهر با وجود نقدهایی که به این انتخاب داشته و دارند، با آن خاطرات زیادی را رقم زده و ثبت کرده‌اند؛ منتقدان تاکید دارند که طراحی و نصب المان در شهرهایی نظیر شیراز با شاخص‌های متعدد و مخاطبان بسیاری که دارد، باید از مسیری عقلانی و براساس رویکردهای ملی و بین‌المللی انجام شود.

انتهای پیام