شاید تاریخ هخامنشیان ناقص می‌ماند

، در نشست یافته‌های اخیر باستان‌شناسی در تاریخ امپراطوری هخامنشی که با حضور پروفسور «پی‌یر بریان»، استاد برجسته مطالعات هخامنشی در جهان موزه ملی ایران برگزار شد، موزه ملی ایران را محل نگهداری بسیاری از دستاوردها و یافته‌های فرهنگ هخامنشی در ایران دانست و در مورد مجسمه داریوش گفت: مجسمه داریوش در سال ۱۹۷۲در شوش کشف شد. از مجسمه داریوش می توانیم دو تصویر متفاوت ببینیم. یکی داریوش که پادشاه پارس بود و دیگری تصویری مصری که در آن می‌توان وی را به مانند یک فرعون در مصر تصور کرد.

این استاد ممتاز "کولژدو فرانس" در ادامه به کشف بقایای دانه‌های گندم اشاره کرد که می‌توانند درباره نحوه آبیاری در آن دوره اطلاعاتی بدهند و تاکید کرد: استفاده از کانال در مزارع از دوره هخامنشیان رواج بسیار یافت. حفر قنات و سیستم آبیاری قنات در زمان هخامنشیان در دل این امپراطوری به وجود آمده و بعدا از مرکز امپراطوری به نقاط حاشیه‌ای گسترش یافت. البته بنیان‌گذار اصلی این نوع آبیاری مصری‌ها بودند.

وی ادامه داد:‌ من به عنوان تاریخ شناس به قطعیت می‌توانم بگویم که اگر دستاوردهای کاوش‌های باستان شناسی ۵۰ ساله اخیر نبود تاریخ هخامنشیان ناقص می‌ماند.

بریان اظهار کرد: خوشحالم که در نقاط مختلف جهان افراد زیادی هستند که به پژوهش‌ها درباره هخامنشی‌ها ادامه داده و نتایج مطالعات خود را منتشر می‌کنند. در صورتی‌که تاریخ دانان و باستان شناسان در این حوزه همکاری نزدیک خود را ادامه دهند من به آینده این پژوهش‌ها، بسیار امیدوار و خوش بین هستم.

جبرئیل نوکنده، مدیر کل موزه ملی ایران نیز در صحبت‌هایی یکی از ویژگی‌هایی پروفسور بریان در زمینه تاریخ‌نویسی را این طوربیان کرد: «از نتایج فعالیت‌های علمی باستان شناسی برای تحلیل تاریخ استفاده و تلاش می‌کند با یافته‌های باستان‌شناسی گوشه‌های تاریک تاریخ ایران را روشن کند.»

دنی هرمان، رییس انجمن ایران شناسی فرانسه در ایران نیز درباره ویژگی‌های علمی "پی‌یر بریان" گفت: در نوشته‌های پی‌یر بریان می‌توانید اطلاعاتی درباره دوره‌های قاجار، صفوی و حتی عصر عثمانی و منطقه اسپانیا پیدا کنید که می‌تواند کاربرد بسیاری داشته باشد.

او نوشته‌های بریان را به این دلیل باارزش دانست که خواننده را با یک سری سوال‌های جدیدی در زمینه ایران باستان، خاورمیانه و حتی منطقه مدیترانه مواجه می‌کند.

وی تاکید کرد: ما همچنان نیازمند گسترش روابط فرهنگی در حوزه‌های مختلف مثل تحقیقات دانشجویی، مطالعات دانشگاهی، نگارش و ترجمه کتب هستیم.

انتهای پیام