حجتالاسلام محمدرضا زائری، درباره ویژگی شخصیتی زرویی نصرآباد گفت: زرویی نصرآباد ادیبی جامعالطراف بود. امروز بسیاری او را به عنوان یک طنزپرداز میشناسند؛ در حالی که تسلط او بر متون کهن و مسائل آیینی و مذهبی نشان میدهد که او نه تنها در طنز بلکه در گونههای مختلف ادبی مسلط بوده و بهراستی یک ادیب جامعالاطراف است.
،حجتالاسلام محمدرضا زائری، کارشناس مسائل فرهنگی در گفتوگویی، درباره ویژگی شخصیتی و قلم مرحوم ابوالفضل زرویی نصرآباد، گفت: مرحوم زرویی نصرآباد به دلیل ذوق سرشار و تسلط وافری که بر منابع کهن داشته است، یک انسان باسواد و اهل فن به حساب میآید. زرویی نصرآباد ادیبی جامع الطراف بود. امروز بسیاری او را به عنوان یک طنزپرداز میشناسند؛ در حالی که تسلط او بر متون کهن و مسائل آیینی و مذهبی نشان میدهد که او نه تنها در طنز بلکه در گونههای مختلف ادبی مسلط بوده و به راستی او یک ادیب جامعالاطراف است.
او ادامه داد: اینکه این انسان شریف در عرصه طنز بسیار موفق بوده و توانسته است بر مسیر و جریان طنز کشور اثرگذار باشد محل نزاع نیست اما بسیاری تنها او را در حوزه طنز میشناسند؛ در حالی که اشعار مذهبی او برای اهل بیت(ع) بازگو کننده اعماق شخصیتی و روی دیگر انسانیت این انسان است،
این کارشناس مسائل فرهنگی با نقل خاطرهای درباره مرحوم زرویی نصرآباد تصریح کرد: زمانی که من سردبیر روزنامه همشهری بودم، از مرحوم زرویی دعوت کردم تا شعرهای روزنامه را در یکی از صفحات بگنجاند. او در هر شماره بسته به اتفاقات روز شعری را در این بخش قرار میداد و به اندازهای طنز او مورد توجه قرار گرفت که یکی از بخشهایی که بهشدت مورد استقبال مخاطبین بود همین شعرهای روزانه روزنامه همشهری بود.
زائری با بیان اینکه هرچه از زرویی بگوییم همچنان نتوانستهایم او را بهخوبی معرفی کنیم، گفت: در کنار طنز قوی، دغدغههای او در حوزه فرهنگ و ادب فارسی بسیار قابل تقدیر است. او جنبه دیگری داشت که در ادبیات آیینی و مذهبی بهخوبی هویدا است. مرحوم زرویی نصرآباد حال معنوی و حال خوشی داشت؛ به طوری که از او چهرهای متفاوت میبینیم؛ اینکه او با قدرت قلمی که داشت چگونه به فضائل قمر منیر بنی هاشم میپردازد و چگونه عرض ارادت میکند. زمانی که شما اشعار آیینی او را میخوانید درخواهید یافت که تا چه اندازه این مرحوم به گونهای عمیق و متفاوت میاندیشد.
او تاکید کرد: کسانی که فقط تذکرهالمقامات او را خواندهاند به سختی میتوانند درک کنند و زرویی را با این جنبه بشناسند. در آخرین سفری که به کربلا مشرف میشدم او را دیدم و گفتم پیغامی نداری و او پیغامی برای حضرت عباس(ع) داشت. من که پیک و واسطه رساندن این پیغام بودم میدانم که تا چه اندازه او خدمت خاندان اهل بیت (ع) ارادت داشت و چقدر قلبش شریف و حال معنویش عمیق بود.
انتهای پیام
ثبت نظر