کارگردان نمایش «دارم اینجا تجزیه میشم» بیان کرد: در این نمایش قصد دادن پند و اندرز نداریم، بلکه توقع داریم مخاطب در مقابل این نمایش روایت سومی در ذهنش ایجاد شود که در واقع داستان زندگی خود شخص است.
احسان گرایلی درباره نمایش جدیدش که در تماشاخانه دیوار چهارم روی صحنه برده، بیان کرد: نمایشنامه این اثر از کتاب «پنج داستان از کتاب معجزه» از مجموعههای داستانی بهاءالدین مرشدی به دست آمده به این صورت که روزی در حال صحبت با آقای مرشدی بودم که متوجه شدیم دیالوگهایی که در این داستان وجود دارد، ظرفیت تبدیل شدن به یک نمایشنامه را در خود دارد.
او ادامه داد: درواقع این یک کار پژوهشی برای رسیدن به یک نمایشنامه بود. این داستان ویژگی دیگری هم دارد، این هم این است که قصه گریز است و داستان ندارد. شاید بتوان گفت که یک روایت درونی همراه خود دارد و صرفاً از طریق گفتوگوی دو بازیگر پیش میرود. عملا اتفاق خاصی در جریان نمایش رخ نمیدهد و بنا هم ندارد که پند یا توصیه بکند اما توقع داریم که مخاطب در مقابل این نمایش روایت سومی در ذهنش ایجاد شود که در واقع داستان زندگی خود شخص است. این اتفاق تنها زمانی شکل میگیرد که مخاطب خودش را در معرض روایت بدون قصه ما قرار میدهد.
این کارگردان درباره داستان نمایش «دارم اینجا تجزیه میشم» هم توضیح داد: این قصه روایتی از زندگی از یک زن و شوهر است که توان تعامل با هم را از دست میدهند و به این ترتیب گفتوگوهای خانوادگی از تهی از معنا شده وبه مرور فرسایشی میشود. به نوعی میتوان گفت داستان این نمایش اینگونه خلاصه میشود: قصه مردی که زنش را بلعید!
گرایلی با بیان اینکه به یک مساله اجتماعی پرداخته است، گفت: خانواده یک معنای درونی است و جامعه انعکاس رفتار ما در خانه. تاکید زیاد بر سر برخی مسائل باعث رسیدن به یک فرا واقعیت میشود. بنابراین قصه سوم جایی شکل میگیرد که مخاطب در درون خودش فکر میکند اگر جای این شخصیت بودم چه می کردم و رفتارهای ساده خانوادگی در جامعه نمود بیرونی پیدا میکند.
وی درباره انتخاب محل اجرای نمایشش و تماشاخانه دیوار چهارم که یک تماشاخانه خصوصی است، تصریح کرد: از فروش این نمایش و بازگشت مالی آن خیلی تردید داریم و نگران هستیم زیرا تاکنون اجرای این نمایش بار مالی زیادی برای ما به همراه داشته. تئاتر دولتی ما یک روال زمان بردارد و آنها ما را نمیشناسند و شاید اعتماد نمیکنند که فضاهایشان را در اختیارمان قرار دهند. یک چنین کارهایی که ادعای پژوهشی بودن دارد و میخواهد علمیترباشد برای آنها جذابیت ندارد. البته شاید هم این حمایتها وجود دارد و من راهش را بلد نیستم
او در پایان با اشاره به اینکه این نمایش از ابتدا تا انتهای آذر روی صحنه خواهد بود، بیان کرد: بعد از اجرای روز جمعه (2 آذر) برای شمس لنگرودی مراسم تقدیری خواهیم داشت و به این ترتیب میخواهیم بگوییم که ادبیات، برای ما مقوله جدیای بوده برای همین از یک ادیب در کارمان تقدیر میکنیم.
در این نمایش شکوفه داودی و بهاءالدین مرشدی نقش آفرینی میکنند.
ازعوامل تولید این نمایش میتوان به محمد غریبی (دستیار کارگردان)، مصطفی مرادیان (طراح صحنه)، وحید زردی (آهنگساز)، محسن ناصری (طراح لباس)، زهرا شیخلانی (طراح گریم)، حمید سالاری (طراح گرافیک)، حامد شادمانی (مدیر تولید)، مهسا فیروزکوهی و زهرا مقدم (دوخت و اجرا- استودیو طراحی لباس آژور)، اشکان عباسی (دستیار دوم کارگردان)، حمید نبیزاده (تصویربردار صحنه)، هستی خاندایی، مهدیس شعبانی (دستیاران صحنه)، حمید سالاری و حسین نجاران (عکاس)، سارا حدادی (مدیر روابط عمومی و مشاور رسانهای -you studio)، حمید سالاری (مدیر خلاقیت تبلیغات)، حمید ناصریمقدم (کارگردان تیزرهای تبلیغاتی)، محمد غریبی (سناریوی تیزرها)، علی شورورزی (تصویربردار) و سپیده کسروی (تدوین) اشاره کرد.
نمایش «دارم اینجا تجزیه میشم» به نویسندگی بهاءالدین مرشدی به کارگردانی احسان گرایلی از اول آذر ساعت ۱۹:۳۰ در تماشاخانه دیوار چهارم روی صحنه رفته و تا پایان آذرماه اجرا خواهد داشت.
انتهای پیام
ثبت نظر