رازهای توفیق «پایتخت» به روایت خالقش/این آدم‌های معمولی اما معتقد

به گزارش خبرنگار مهر، سیروس مقدم کارگردان باسابقه تلویزیون در آستانه تولید فصل ششم از مجموعه تلویزیونی «پایتخت»  در قالب یادداشتی از دلایل موفقیت این سریال و ویژگی‌های جذاب آن برای مردم، که همچنان بعد از پنج فصل برقرار است، نوشت.

متن این یادداشت که به صورت اختصاصی برای انتشار در اختیار خبرگزاری مهر قرار گرفته است را در ادامه می‌خوانید؛

آدم‌های معمولی اما معتقد

پایتخت برگرفته از زندگی روزمره و رویدادهای معمولی و واقعی در دل جامعه است. خانواده‌ای ایرانی و مسلمان که شبیه بسیاری از خانواده‌های جامعه‌مان انتخاب شده و زندگی می‌کنند. در «پایتخت» موضوعاتی به فیلمنامه تبدیل می‌شود که بسیار شبیه زندگی واقعی مردمان اطراف‌مان است که با حساسیت و وسواس نویسندگان در خلق لحظات کمیک ناب و شخصیت‌های باورپذیر و قابل همذات‌پنداری، پدیدار شده است.

ساده‌زیستی، احترام به بزرگترها و به همدیگر، اتحاد و همدلی بین اعضای خانواده حتی در شرایط سخت و مهلک، صداقت در رفتار و گفتار، اعتقاد به حلال و حرام و روزی حلال، خداترسی، تعصب و غیرت و مردانگی مردان خانواده و عقل و درایت و دوراندیشی زنان خانواده و... همگی دست به دست هم داده‌اند تا «پایتخت» را با سلیقه مخاطب عجین و همراه کند.

احترام به خرده‌فرهنگ‌ها

از سوی دیگر، استفاده درست و به‌جا از گویش و لهجه اقوام و محترم شمردن خرده فرهنگ‌ها و تکیه به آداب و رسوم بومی و محلی و احیای فرهنگ یک منطقه، گویی دنیای جدیدی برای مخاطب گشوده می‌شود و با رنگ و بویی تازه، فارغ از فضاهای سرد و بی‌جان آپارتمان‌ها و ازدحام و خشونت شهری و عوارض مدرنیته، طبیعت زیبای شمال را به نمایش می‌گذارد و چشم‌نوازی می‌کند.

تکیه به موسیقی اقوام و معرفی نمودن آواهای محلی و سازهای بومی که مهجور مانده‌اند نیز دیگر علت‌ حال خوب مخاطبین از دیدن «پایتخت» است. سبک زندگی خانواده معمولی، لباس پوشیدنشان، صداقت و راحتی در گفتارشان، سر سفره دور هم نشستن‌شان و تزئینات و وسایل ساده ولی تمیز و خوش‌رنگ و لعابشان نیز مخاطب را به این فکر می‌پندارد که چقدر این خانواده آشنا و ملموس به نظر می‌رسد. گویی دارند همسایه بغلی‌شان و یا همکارشان و یا ... را می‌بینند.

انتخاب درست بازیگران و عوامل

انتخاب درست بر اساس توانمندی‌های بازیگران برای نقش‌های مختلف و تسلط آن‌ها به گویش‌ بومی و کردار و رفتار متناسب با سطح زندگی و طبقه متعلق به آن، از دیگر مواردی است که «پایتخت» را باورپذیر کرده است.

مسائل فنی، تصویر، نور، صدا، صحنه‌آرایی و لباس، گریم و تیپ‌سازی شخصیت‌ها، دیالوگ‌های محاوره‌ای و در عین حال با نمک و فراهم‌سازی آنچه که فیلمنامه برای ساخت نیاز دارد، توسط عوامل تهیه و تولید و بعد از تولید، تدوین خوش‌ریتم، موسیقی فولکلور جذاب بومی و... همگی در خدمت ارائه یک سریال به ظاهر ساده و معمولی ولی درواقع به شدت سخت و دشوار است.