«تب تاب» حوالی ساعت ۲۲ و ۲۰ دقیقه سه شنبهها روی آنتن شبکه سه میرود و قالب برنامه تاکشو است؛ با این تفاوت که بینندهها با ارسال نظرات خود به شکل «آنلاین» مشارکت دارند. امتیاز «تب تاب» دکور آن است که توسط پیمان قانع ساخته شده و در واقع خروجی کل برنامه بر روی دکور برنامه سوار است. دکور این برنامه معلق است و با توجه به نظر مخاطبان درباره پاسخهای مهمانان برنامه به پایین حرکت میکند. هر چه تعداد لایکها بیشتر باشد، تاب تعادل دارد و هر چه تعداد دیسلایک بالا برود، تاب از پشت خم میشود و در موقعیت شیب قرار میگیرد.
مریم جلالی ـ تهیهکننده «تب تاب» ـ درباره ایده شکلگیری این برنامه تلویزیونی، توضیح داد: تیم فکری این برنامه متشکل از اساتید دانشگاه و اصحاب رسانه است. در یک گفتوگوی جمعی در طراحی برنامههای متعددی که انجام میدادیم و در سابقه برنامهسازی که چه در رادیو و تلویزیون داشتیم به این نتیجه رسیدیم که امروزه روزگار رسانههای تعاملی است. ما از آن کهکشان یکطرفه رسانه عبور کردهایم و حالا مخاطب است که باید سهم خودش را از هر برنامه رسانهای احصاء کند.
او ادامه داد: پیش از این سهم مخاطب در قاب تلویزیون همیشه مبتنی بر عدد و رقم بود اما این عدد نه قابل اتکا بود و نه مخاطب میتوانست به شکل مصداقی سهم خود را ببیند. اگر هم این اتفاق میافتاد یا با تأخیر مواجه بود و یا اینکه در نهایت یکطرفه بود. ما به این نتیجه رسیدیم که سهم مخاطب در تلویزیون مشهود باشد و بدون اینکه کپیبرداری کرده باشیم این برنامه را به راه انداختیم.
وی در پاسخ به اینکه آیا در ساخت دکور برنامه «تب تاب» از برنامههای خارجی الگوبرداری شده است؟ توضیح داد: این برنامه بدون هیچ کپی از برنامههای خارجی ساخته شده است و کاملاً برخاسته از اتاق فکری جوانان ایرانی و ایده خلاقانه، از جوانانی است که سالها تجربه برنامهسازی داشتهاند و هرینهی بالایی هم نداشته است.
تهیهکننده تب تاب گفت: مدتها طول کشید که ما توانستیم مدیران را برای پیاده کردن این ایده توجیه کنیم که با ما همراه باشد به هر حال برای ساخت چنین دکوری نیاز به اعتماد داشتیم. از طرفی فرآیند تکنولوژی و فرآیند هیدرولیکی این برنامه باید درمیآمد، به همین منظور از بچههای دانشجویان دانشگاه شریف و بچههای طراح دکور که سابقه طراحی چنین برنامههایی را داشتهاند، استفاده کردیم. وقتی که ما در حوزه فضای مجازی خودمان را در معرض دید قرار میدهیم به هر نحوی چه خوب و چه مثبت مردم اجازه دارند که نظر بدهند. به تعبیری لایک کنند اما امکان دیسلایک وجود ندارد بنابراین یک گزارش تحقیقی و تحلیلی منتج به ساخت این دکور شد که هم شکل دکور، شکل کره زمین است و هم این قابلیت را دارد که تکان بخورد. در واقع این تکان خوردن به این جهت است که مردم در لحظه میتوانند رأی خود را نسبت به اینکه که آیا برنامه را پسندیدند یا نپسندیدند ارائه دهند.
تبتاب چه تفاوتی با دیگر تاکشوها دارد؟
جلالی که پیش از این در مقام مدیر گروه خانواده با شبکه دو سیما همکاری داشته است، همچنین در پاسخ به پرسشی درباره لزوم بالا بودن سطح محتوای برنامه همراه با دکور، توضیح داد: ما سه میم معروف در برنامهسازی داریم؛ مجری، مهمان و موضوع. این سه مهمترین میمهای برنامهسازی هستند. منتها این برنامه یک میم جدیدی اضافه کرد و آن مخاطب بود. در واقع اصلا مهم نیست که مهمان و مجری ما کیست. اینجا تعیینکننده مخاطب است که نگاهش را نسبت به گفتوگویی که شکل میگیرد، در لحظه ارائه و واکنش نشان میدهد؛ البته میدانید که هر برنامهای برای اینکه جا بیفتد نیاز به مسافت زمانی دارد.
این تهیهکننده درباره حضور تکراری برخی مهمانان در این برنامه و علت آن توضیح داد: با توجه به اینکه این برنامه تجربه تازهای بود، مجبور بودیم با یک شیب ملایم پیش برویم که ناگهان به مسیر دیگری سوق پیدا نکنیم. از طرفی باید تمرکزمان بر روی یک حوزه باشد و نمیتوانیم در همه حوزهها خلاقانه رفتار کنیم. تمرکز ما روی توزیع دکور و در واقع تعیین رفتار مخاطب برای این دکور بود. به همین دلیل سعی کردیم تمام آستانه خطرپذیریمان را روی مقوله دکور بیاوریم، تا کم کم جا بیفتیم و بتوانیم بحثهای تندتر، چالشیتر و موضوعات مبتلابهتر را مطرح کنیم و توجه کنیم به اینکه قرار نیست ما کسی را تخطئه کنیم.
جلالی تاکید کرد: قرار نیست کسی را بالا و پایین کنیم، قرار نیست در مورد کسی افشاگری کنیم. ما باید ابتدا هویت برنامه را تعیین میکردیم تا کمکم بتوانیم به اهدافمان برسیم. در وهله اول به نظر میرسد که محتوای این برنامه تکراری است، اما نکتهای که وجود دارد، گفت و گو در یک محل و جایگاه کاملاً غیر تکراری اتفاق می افتد؛ یعنی هیچوقت هیچکدام از مهمانان ما در این صحنه قرار نگرفتهاند که زمانی که در حال گفتگو هستند در لحظه واکنشهای مردم را بفهمند. بنابراین ابتدا باید عکسالعملهای مخاطبان و جنس کار را مدیریت میکردیم و کمکم به سمت گفتوگوهای چالشی و جذابتر میرفتیم. امیدواریم که در آینده بحثهای نوتر و جذابتری را دنبال کنیم. با توجه به اینکه ما یک ظرف ایجاد کردیم، این ظرف قابلیت هر مظروفی را دارد. ما برنامههای گفتگو محور زیادی داشتیم، از «نگاه یک» گرفته تا «گفت و گوی ویژه خبری» تا برنامه «پایش» و برنامهی خانواده محور پزشکی. اگر تاریخ برنامهسازی را نگاه کنید تاک شو از اولین برنامههایی بوده است که در تلویزیون راه باز کرده است و یک برنامه کاملا رادیویی است. آن ارزش افزودهای که تب تاب به مخاطب می دهد این است که تاکشو را کاملا تلویزیونی میکند آن هم نه به مدد خود تلویزیون بلکه به مدد مخاطب تلویزیون. در واقع یک بازده جدید برای تلویزیون ایجاد کرده است و ما موضوعات را در این ظرف خواهیم ریخت، از موضوعات سیاسی گرفته تا سینمایی، فرهنگی و اقتصادی. ما باید ابتدا این ظرف را به مردم بشناسانیم و بعد کم کم در آن می توانیم هر چیزی بریزیم و هر گفت و گویی را شکل بدهیم حتی مناظره هم میتواند شکل بگیرد.
جلالی درباره هزینههای دکور برنامه اظهار کرد: آقای قانع تجربه بالایی در این زمینه دارند. این دکور شأن رسانه و مردم را حفظ کرده و کاملاً ساخته دست سازندگان ایرانی است و نکته آن این است که در مقایسه با سایر دکورهای تلویزیون که کاربرد دیگری ندارند، اگر دقت کنید هزینه بالایی برای ساخت این دکور صورت نگرفته است. شرکتها و رسانههای خارجی زمانی که این دکوراسیون و این مفهوم را دیدند، برایشان مورد توجه بود. در واقع این دکور در عین اینکه عظیم و زیباست، کاربرد هم دارد و به عنوان یکی از ارکان رسانه نقشآفرینی میکند. دکور، بازیگر رسانهای ماست و خودش مشمول پیام است و در کسری از ثانیه پیام مردم را منتشر میکند اینکه مخاطبان مخالف برنامه هستند یا نه؛ این قابلیت کمی نیست که به راحتی بشود از کنار آن گذشت. آقای قانع طراح دکور هستند و مهندسان ایرانی تکان سازه هیدرولیکی را ایجاد کرده و پیشنهاد دادهاند و همچنین مهندسان الکترونیک ما برای بخشی از ویژگیهای این دکور مشورت دادند.
تبتاب امکان تازهای در تلویزیون ایجاد کرده
جلالی در پایان درباره محتوای برنامه و اینکه در آینده چه تغییراتی خواهد داشت؟ توضیح داد: برنامه تب تاب امکان تازهای را در تلویزیون ایجاد کرده است. نباید آن را با متر و میزان برنامه های قدیمی مقایسه کرد. به طور کلی این برنامه قدمهای اولیه ایده خود را میگذراند، به همین دلیل احتیاج به کمک تمام اهالی رسانه دارد. ما یک زیرساخت و گزاره زیرساختی داریم که رسانه باید عرضهکننده محتوا باشد. میخواهم بگویم این یک پارادایم دیگر است که رسانه فقط عرضهکننده محتوا نیست، بلکه منعکسکننده نظر مخاطب نیز هست. در واقع تغییر رویکرد رسانهای است و اصحاب رسانه باید کمک کنند تا این ایده محققتر شود و در واقع این گزاره را که فقط رسانه تولیدکننده محتواست را تبدیل به این کنیم که رسانه در عین اینکه میتواند تولیدکننده محتوا باشد، میتواند منعکس کننده نظرات مخاطبان هم باشد. همواره در حوزه سیاستگذاری برنامهسازی و برنامهریزی، نظر سیاستگذار ارزش داشته و منجر به تصویب برنامه ای شده است ولی برنامه «تپ تاپ» ضلع سومی را به این دو ضلع اضافه میکند و آن نظر مخاطب در موازات برنامه است، به همین دلیل این تازگی و این نوآوری احتیاج دارد که کمی صبوری کنید.
انتهای پیام
ثبت نظر