در آیین‌ها و نمایش‌های سنتی دست نبرید!

نمایش آئینی «حریره، چوپی، قره» به کارگردانی سوران حسینی یکی از آثار پذیرفته شده در بخش آئین‌ها و بازی‌های نوزدهمین جشنواره آئینی سنتی است. این گروه نمایشی از شهر مریوان در این جشنواره شرکت می‌کند.

سوران حسینی در گفت‌وگویی با ایسنا، درباره این نمایش‌اش گفت: همانطور که از نام نمایش مشخص است نمایش ما سه بخش دارد؛ شیون پیرزنی که عزیزش را از دست داده، عدالت رئیسی که بزرگی‌اش را بین مردمش تقسیم کرده و جنگ سربازانی که آرایش جنگی منظمی دارند. ما این بخش‌ها را در حرکاتی نمایشی اجرا می‌کنیم.

این هنرمند با بیان اینکه "مردم از آئین‌ها و بازی‌های سنتی در مریوان استقبال می‌کنند" افزود: در شهر مریوان به دلیل برگزاری تئاتر خیابانی از نمایش‌های خیابانی به خصوص نمایش‌های آئینی سنتی خیلی استقبال می‌شود. این حوزه در آداب، رسوم و فرهنگ ما کُردها ریشه دارد، یکی از گونه‌های محبوب نمایشی است حتی مردم از این نمایش‌های آئینی پرس و جو می‌کنند تا تحلیلی از آن داشته باشند و اصالت این آئین‌ها حفظ شود.

او درباره تأثیر جشنواره آئینی سنتی در حفظ آئین‌ها بیان کرد: این جشنواره‌ها بیشتر در معرفی آئین‌ها و بازی‌های سنتی شهرهای مختلف تأثیر مثبت دارند. با اجرای نمایش‌های سنتی مردم با آئین‌ها و سنت‌های گذشته شهر و کشور خود که هرکدام معنی خاص خودشان را دارند، آشنا می‌شوند. این معرفی و آشنایی‌ موجب غنی شدن فرهنگ یک کشور می‌شود.

حسینی همچنین درباره تأثیر حمایت دولت از نمایش‌های آئینی سنتی گفت: حمایت دولت باشد یا نباشد، من هنرمند هستم و باید مستقل کارم را انجام دهم. هیچ‌وقت دولت حامی من هنرمند نبوده و نخواهد بود، خصوصاً در دولت آقای روحانی که برای هنر نه تدبیری داشت و نه امید.

او با تاکید بر اینکه "کمرنگ شدن نمایش‌های آئینی سنتی دلیل دارد و یکی از دلایل مهم و اصلی آن این است که هنرمندان در آئین‌ها و سنت‌های ما دست می‌برند و آن را تغییر می‌دهند" ادامه داد: آئین‌های اقوام ایرانی اعتراضی هستند، تمام آئین‌ها نماد یک اعتراض بوده‌اند؛ اعتراض به ظلمی که خان‌ها به مردم می‌کردند یا اعتراض به ظلم مردان علیه زنان، اعتراض‌های فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و ….

این کارگردان افزود: برخی هنرمندان برای جشنواره‌ها سفارشی کار می‌کنند و آئین‌ها را تغییر می‌دهند و اعتراض‌ها را به دلیل جلب دید مثبت جشنواره از نمایش‌ها حذف می‌کنند. اما مردم متوجه این تغییرات می‌شوند و برای اینکه آن‌ها را فریب می‌دهند، هنرمند را تنها می‌گذارند. ما باید به گذشته مردم احترام بگذاریم و اصالت فرهنگ و آئین‌ها را حفظ کنیم.

حسینی اضافه کرد: در این صورت است که مردم به آغوش نمایش آئینی بازمی‌گردند. در این موارد نباید مدام از دولت حرف بزنیم، ما هنرمندیم و باید استقلال کارمان حفظ شود. نباید هر کسی که به این حوزه می‌آید به دلیل جشنواره، داور و یا … دستور کار آئین‌ها را تغییر دهیم.

او در پایان تاکید کرد: حرف من این است که اگر حمایت باشد و نباشد من هنرمند باید کارم را به درستی انجام دهم. اگر نمایش من در تهران قبول نمی‌شد آن را در مریوان یا شهرهای دیگر اجرا می‌کردم. البته که بهتر است نمایش‌های آئینی سنتی مورد حمایت دولت قرار گیرد.

انتهای پیام