فرمانده تیپ عراقی که در بین اسرا بود اعتراض میکند که چرا ما را به بی راهه میبرید و مسیری که به سمت نیروهای ایرانی میرود غیر از این مسیر است.
، سردار علی فضلی فرمانده وقت لشکر۱۰ سیدالشهدا (ع) در دوران دفاع مقدس در خاطرهای از عملیات «بیت المقدس۲» روایت میکند: هیچ رزمندهای مطلع نبود که ما از کجا عبورش میدهیم برای عبور رزمندهها از پل مسوولی گذاشته بودیم و تأکید شده بود که نگذارید رزمندهها متوجه شوند پل عبورشان به سمت ساحل دشمن در چه شرایطی است.
بچههای رزمنده با همان ستونی که میآمدند بدون معطلی با فاصله یک یا دو متری از روی پل به سمت ساحل دشمن عبور میکردند. به شکلی که هیچ رزمندهای در لحظه اولیه متوجه نمیشد که روی پلی با ارتفاع حدود ۸۰ متر، طول ۱۴۰ متر و عرض ۷۰ سانت عبور میکند و جالب بود که خود بچهها به هم روحیه میدادند و گاها شده بود حدود ۴۰ تا ۵۰ نفر روی پل بین زمین و آسمان با تجهیزات کامل در حال عبور بودند.
در شب عملیات به حول و قوه الهی بیش از ۲۰۰۰ رزمنده ا زروی پل عبور کرده و به سمت دشمن راهی شدند. جالبتر این که گروهی از اسرای عراقی را که عقب میآوردند فرمانده تیپ عراقی که در بین اسرا بود اعتراض میکند که چرا ما را به بی راهه میبرید و مسیری که به سمت نیروهای ایرانی میرود غیر از این مسیر است. وقتی این فرمانده تیپ عراقی با اصرار زیاد ما به سمت ساحل میآمد دائم اصرار میکرد به رزمندگان ما که ین مسیر راه به جایی ندارد.
اما وقتی به ساحل رودخانه رسید و نگاهش به پل افتاد. حیرت زده شد و گفت: «همه چیز را فکر میکردیم الا این که رزمندگان ایرانی ریسکی به این بزرگی را انجام بدهند و پلی ابتکاری روی این رودخانه خروشان بزنند وعبور کنند.»
انتهای پیام
ثبت نظر