با حفظ همه آن سِمتها، این منصب را هم مال خود کرده بود. آنقدر پای آتش، در گرما ایستاده بود که صورتش خشک شده بود و در همه مرارتها اگر از کنارش رد میشدی خنده روی لبانش را به تو هدیه میداد.
، جعفر طهماسبی از پیشکسوتان تخریبچی لشکر۱۰ سیدالشهدا (ع) درباره یکی از همرزمانش روایت میکند: شهید اصغر رحیمی در گردان تخریب لشکر۱۰ به چاییهایی که درست میکرد مشهوربود. اصلا عشق و علاقهاش این بود که به او بگویند: «مسئول چایی».
به خاطر این که مسئولیتش را به نحو احسن انجام بدهد چه کارهایی که نمیکرد. زمین را چال میکرد و چند حفره میکند و حفرهها را به یکدیگر راه میداد و یک کوره درست میکرد و جهت باد را هم تنظیم میکرد و آتیش مینداخت به جان کوره و بلند داد میزد: «برادرها کتریهاتون رو بیارید.» واقعا توی جنوب و در حرارت و هرم هوا، چایی درست کردن کار سختی بود.
اصغرصبحها پیش از اینکه صبحگاه برود به اندازه نیاز چایی یک گردان کتری روی کورهها میگذاشت و با چه عشق و اخلاصی کار میکرد. البته اینها بهانه در رفتن از رزم و آموزش و عملیات نبود. با حفظ همه آن سِمتها، این منصب را هم مال خود کرده بود. آنقدر پای آتش، در گرما ایستاده بود که صورتش خشک شده بود و در همه مرارتها اگر از کنارش رد میشدی خنده روی لبانش را به تو هدیه میداد.
اگر بهش میگفتی: «برادر رحیمی خداقوت.» بهت میگفت: «صفای دل نیرو»؛ این تکیه کلامش بود. اصغر آخرین شهید گردان ما بود و در آخرین روز مرداد سال۶۷ که مصادف با تاسوعای حسینی بود در درگیری با ضدانقلاب درمحور بوکان - مهاباد به شهادت رسید.
انتهای پیام
ثبت نظر