محمد آفریده با تاکید بر اینکه "ما در این کشور دیگر فرصت تاخیر نداریم" معتقد است: نگاه مسئولین به فیلم کوتاه باید از باب ممیزی متفاوت از آن نگاه رایج در حوزه فیلم سینمایی باشد و باید فرصت دیده شدن و اشتباه کردن را به فیلمسازان فیلم کوتاه بدهیم و متاسفانه هنوز کار جدی برای شناسایی مخاطبان این حوزه سینمایی انجام ندادهایم.
محمد آفریده از اعضای هیئت داوران سیوپنجمین جشنواره فیلم کوتاه تهران، در گفتوگویی با ایسنا با اشاره به اینکه"اگر بخواهیم در آینده سینمایی قابل قبول، مطلوب و پیشرو داشته باشیم باید در حوزه فیلم کوتاه سرمایه گذاری ویژهای صورت بگیرد" گفت: فیلم کوتاه بیواسطه به جامعه و کشورش متصل است و خیلی از برچسبها و حاشیههای سینمای داستانی بلند را ندارد. فیلمساز به صورت آزادانه و خالص به دنیایی از تجربیات نو دسترسی پیدا میکند و به همین دلیل فیلم کوتاه هر کشور دریچهای به احوالات آن جامعه است.
این سینماگر ادامه داد: سینمای داستانی معمولا بعد از مدتی تازگی خود را از دست میدهد اما فیلم کوتاه بخاطر وصل بودن به روح جامعه همچنان میتواند یکه تاز و پرانرژی به مسیر خود ادامه دهد. از همین رو، در همه جای دنیا برنامهریزی و توجه ویژهای بر روی فیلم کوتاه صورت میگیرد. یادم میآید حدود ۱۸ سال پیش در جشنوارهکلرمون فران در فرانسه که به کن فیلم کوتاه هم معروف است، غرفهای داشتیم. وزیر فرهنگ آن زمان فرانسه بعد از بازدید از غرفه ایران و شنیدن توضیح ما درباره وضعیت فیلم کوتاه و دفاتر سینمای جوان در سراسر کشور، گفت امسال دولت فرانسه تصمیم گرفته که بودجه حمایت از فیلم کوتاه، مستند و تجربی را دو برابر سینمای اکران کند زیرا که همه میدانیم آینده سینما منوط به سرمایه گذاری در همین بخش است. سینمای آینده، از توجه و اعتقاد ما به سینمای جوان و پویای امروز بدست میآید.
وی که در طول این سالها در حوزههای اجرایی از جمله مدیر عاملی انجمن سینمای جوان و مرکز گسترش سینمای مستند فعالیتهایی داشته است، با اشاره به اینکه "مسئولین عمدتا تمایلشان به سینمایی داستانی و گیشهای است" اظهار کرد: سینمای اکران همیشه مشکلات خاص خودش را دارد. نمیگویم که آن بخش نباید وجود داشته باشد بلکه مسئله من بیشتر باور به اصالت و جریان سازی سینمای کوتاه این سرزمین است. در این سینما چیزی که خالص بدست فیلمسازان جوان و خلاق میرسد شاید به اندازه بودجه یک یا دو فیلم سینمایی هم نباشد و این برای این کشور که جوانانش همیشه در اکثر میدانها از جمله انقلاب و دفاع مقدس، حرف اول را زدهاند خجالتآور است. جوانان ما مَحرمترین اقشار این جامعه و سرزمین هستند و ما تا عاشقانه به آنان اعتماد نداشته باشیم و بدون حب و بقض از آنان برای حضور موثر در تمام زمینهها استفاده نکنیم، بسیاری از گرفتاریهای ما پایان نخواهد یافت. این موج بانشاط و صمیمی که خودجوش و مظلومانه با امکانات محدود تصویرگر فرهنگ ایران اسلامی است باید با همه امکانات به پیشواز آنها رفت. اینان شاعران امروز این سرزمین هستند.
آفریده درباره برگزاری جشنوارهایی برای فیلم کوتاه و حمایت برای نمایش این آثار گفت: در بررسیهایی که مدتها قبل انجام دادم، متوجه شدم نزدیک به صدها جشنواره در اروپا و کشورهای دیگر در حوزه فیلم کوتاه فعالیت میکنند. این در حالی است که ما در ایران با یک جشنواره فیلم کوتاه و با این همه ظرفیت و علاقه مندی نمیتوانیم جوابگوی همه نیازها و مطالبات نسل جدید باشیم. بنابراین باید ظرفیتهای دیده شدن بسیاری در کشورمان ایجاد شود. در حال حاضر چیزی نزدیک به ۳۰۰۰ فیلم کوتاه در ایران ساخته میشود که شاید بیش از هفتاد درصد آن از هیچ حمایتی برخوردار نیست، حال اگر ما در مدیریت فرهنگی این کشور به این رود خروشان توجه نکنیم این رود مسیر خود را با توجه به همه امکانات دنیای حاضر پیدا خواهد کرد و معلوم نیست آنوقت تا چه اندازه مسیرهای فرهنگی ما باشد. ما در این کشور دیگر فرصت تاخیر نداریم، آینده فرهنگی این کشور به آگاهی، تلاش، خلوص، عدالت و از همه مهمتر به همه ما با هر سلیقه و ظرفیت نیاز دارد.
او افزود: زمانی تلویزیون تنها محل مناسب و موثر برای نمایش این آثار بود اما اکنون باتوجه به امکانات گستردهای که تکنولوژی در اختیار بشر قرار داده و دنیای تازه ای پیش روی این سینما قرار گرفته است و باید بدنبال ظرفیتهای جدیدتر هم گشت. خیلی از سازمانها و مراکز وجود دارند که سینمای کوتاه به سراغ آنها نرفتهاست. در حال حاضر بیش از هرچیز متولیان این حوزه به تولید فکر میکنند. بنظر من باید تحولی جدی و انقلابی در حوزه نمایش توسط خود فعالان این بخش صورت بگیرد و دولت از همه کسانی که میتوانند در بخش عرضه و نمایش این سینما فعالیت کنند حمایت کند. دیده شدن این سینما از همه جوایز سینمایی برای فیلمساز این عرصه ارزشمندتر است. معتقدم جشنوارههای متعددی با رویکردهای حرفهای باید به وجود بیاید حتی بسیاری از دانشگاهها هم به جای نمایش فیلمهای هالیوودی و سینمایی میتوانند فیلم کوتاه نمایش دهند. هنوز سینمای کوتاه در ایران مخاطبان واقعی خود را پیدا نکرده است. شاید بهتر باشد بگوئیم هنوز ما کار جدی برای شناسایی این مخاطبان نکردهایم.
این سینماگر با تاکید بر اینکه "نگاههای مرسوم به حوزه فیلم کوتاه باید تغییر کند" اظهار کرد: نگاه مسئولین به فیلم کوتاه باید از باب ممیزی متفاوت از آن نگاه رایج در حوزه فیلم سینمایی باشد. فیلم کوتاه محل تجربه است و فیلمساز سعی میکند رویکردهای جدیدی را تجربه کند و نهایتا هم شاید یک مخاطب ۱۰۰ نفره خواهد داشت. بنابراین نباید او را از این شرایط محروم کنیم. مبنای ساخت فیلم در حوزه آثار کوتاه، تجربه است. بنابراین باید فرصت دیده شدن را به فیلم کوتاه بدهیم. به اعتقاد من فیلمسازان جوان خلاق سرزمین ما، سربازان گمنام فرهنگی ما هستند که بدون هر گونه حمایتی سینمای پیشتاز ما را میسازند. ما باید به آنها در این عرصه فرصت اشتباه هم بدهیم. این سینما محل تجربههای شیرین و تلخ است و با هر تجربه، سینمای آینده این کشور قوام بیشتری میگیرد.
آفریده همچنین گفت: بیشتر فیلمسازان فیلم کوتاه در آینده به سرمایههای فرهنگی این ملت تبدیل میشوند و در حال حاضر بسیاری از همان فیلمسازانی که مثل خیلی از جوانان، تجربههای تلخ و شیرینی در گذشته داشته اند، در حال حاضر بسیاری از نهادها و سازمانها و.. از برکت وجود آنان بهرمند هستند . همیشه گفته ام که سینماگران حرفهای ما هر چند یکبار برای اینکه از قافله تنوع و جسارت و تازگی دور نشوند باید پای این سینمای خلاقانه فیلم کوتاه جوانان ما بنشینند و تلمذ کنند.
انتهای پیام
ثبت نظر