انتقاد کیهان کلهر از برخورد زشت مسئولان طاق بستان با مردم

به گزارش خبرآنلاین، کیهان کلهر در سال جاری چندین شب در تالار وحدت به صحنه رفت تا کنسرت شهر خاموش را روایت کند. اجراهایی که پر از کیفیت و موسیقی ناب بود. کلهر پس از اجراهای موفقش در تهران، تصمیم گرفت تا کنسرت شهر خاموش را به شهرستان‌ها هم ببرد و کرمانشاه ایستگاه آخر برگزاری این کنسرت بود.

اکنون که این اجراها طی دو شب در کرمانشاه برگزار شد، کیهان کلهر در صفحه شخصی‌اش یادداشتی انتقادی خطاب به مسئولان طاق‌بستان منتشر کرده است. در ادامه متن یادداشت کلهر را می‌خوانید: «درود به هموطنان عزیزم، آخرین کنسرت «شهر خاموش» دیشب در کرمانشاه برگزار شد.

لازم دانستم مطالبی را با پیگیران این صفحه و خصوصاً هم استانی هایم بازگو نمایم. متاسفانه ما در این دو شب اجرا مشکلات بسیاری داشتیم که باعث دلخوری همشهریهایم، اعضای گروه و بنده بود، مترصد زمان مناسبی بودم که بخشی از آنها را بخدمتتان عرض کنم.

بدبختانه مجموعه زیبا و عزیز طاق بستان تحت اختیار جماعتی به دور از ادب و فرهنگ در بخش حراست اداره می‌شود که منزلت مردم و حرمت اهالی فرهنگ در نظرشان هیچ است.

به عنوان موسیقیدانی که تقریباً در سراسر دنیا به روی صحنه رفته و گاهی در دور افتاده ترین نقاط جغرافیایی کنسرت داده، می‌گویم که تابحال شاهد این حد از بی احترامی و تخفیف نسبت به مخاطبانم و خودم نبوده ام.

کنسرت ما در اولین شب با تاخیری بسیار زیاد آغاز شد که دلیل آن دیر قرار دادن محل اجرا در اختیار تیم اجرایی و معطلی طولانی ما پشت درها بود، از این رو فرصت کافی برای نصب و چینش صحیح لوازم و حتی صحنه محل اجرا نبود! در حالی که طبق برنامه ما از صبح می‌بایست محوطه را برای ورود علاقه‌مندان آماده میکردیم. برخوردهای زشت مسئولان حراست در ورودی مجموعه باعث دلخوری بسیاری از علاقه‌مندان شده بود که ما نیز در پشت صحنه با آن دست به گریبان بودیم. پس از کنسرت نیز بیرون کردن مردم با ادبیات ناخوب در هنگام گرفتن عکس و راندن آنها به خیابان توسط حراستیان باعث آزار همشهریانم و بنده شد.

در هر برنامه کوشش و قصد ما ارائه با کیفیت ترین اجراست که بدبختانه این بار با حضور چنین نااهلانی تلاش ما به نتیجه کاملی که مدنظر داشتیم نرسید. از مردم عزیز شهرم که طی این دو شب حضور این ناقابلان را با متانت تحمل کردند تشکر میکنم. از خودم نیز عذر خواهم که ‌چرا در تقابل با این بیمایگان نشستم.

در پایان به این نامسئولان به دور از عشق و فرهنگ می‌گویم که قدمت هنر و هنر دوستی درین خطه بیش از قدمت طاق بستان است که نه به زور از میان رفتنی ست نه به بی حرمتی، آنچه باید برود هنر و فرهنگ نیست بلکه شمایید.»