اسب، همه زندگی‌شان است...

همین امر سبب شده تا چابک‌سواران خوبی در این استان تربیت شوند بطوری که این چابک سواران همیشه در کورس‌های اسب دوانی گنبد نقش آفرینی می‌کنند و قهرمان می‌شوند اما چه افسوس و درد آور که بیشتر این قهرمانان وضعیت مالی نامناسبی دارند و همیشه چشم به برگزاری کورس دارند تا بتوانند در آن مسابقات مقامی کسب کنند و نانی به خانه آورند.

قهرمانان چابک سواری که برای تأمین درآمد کارگری می‌کنند

امید یزدانی یکی از پرورش دهندگان، قهرمان چابک سواری و مربی سوارکاری راز و جرگلانی، متولد سال ۶۴ است و از سن حدود ۱۶ سالگی در مسابقات کورس گنبد شرکت کرده و در حال حاضر از قهرمانان کورس‌های گنبد چابک سواران راز و جرگلانی و خراسان شمالی است.

خراسان شمالی پیست سوارکاری ندارد

او به ایسنا گفته، چابک سواران این استان مجبور هستند در مسابقات کورس گنبد شرکت کنند چرا که هیچ پیست سوارکاری در این استان وجود ندارد تا اسب و چابک سواران این منطقه بتوانند در آن خودنمایی کنند.

به گفته امید، اسب‌هایی که ورزشی هستند و برای مسابقات کورس پرورش می‌یابند، هزینه بالایی دارند و خرج ماهانه خورد و خوراک و … این اسب‌ها حدود یک میلیون تومان است و در نتیجه مجبور هستند در کورس گنبد شرکت کنند.

اما امید دل به برنده شدن در کورس‌ها بسته تا خرج زندگی‌اش را دربیاورد

اما امید دل به برنده شدن در کورس‌ها بسته تا خرج زندگی‌اش را دربیاورد؛ جایزه برندگان در یک کورس بستگی به نوع سطح بندی که اسب و چابک سوار در آن شرکت کرده است، دارد چرا که در برخی از مسابقات جایزه قهرمان کورس، حدود شش میلیون و ۲۰۰ هزار تومان و در برخی از مسابقات ۱۰ میلیون تومان است.

از جایزه تعلق گرفته به قهرمان کورس ۱۰ درصد به چابک سوار، ۴۵ درصد به مربی و ۴۵ درصد به مالک اسب می‌رسد و در نتیجه شاید حقوق یک چابک سوار در صورت برنده شدن ماهانه به یک میلیون تومان برسد.

اما امید می‌داند که ابن مسابقات همیشگی نیستند؛ از آنجایی که در پیست گنبد دو کورس برگزار می‌شود، چابک سواران جرگلانی باید یک ماه انتظار بکشند که در مسابقات شرکت کنند و با اسب خود به تاخت و تاز بپردازند تا شاید پیروز میدان شوند.

امید می‌گوید: "قهرمان کورس راز و جرگلان مجبور است تا مقداری از درآمد خود را صرف رفت و آمد به گنبد برای شرکت در مسابقات کند به طوری که هزینه‌ای که بابت رفت و آمد چابک سوار و خود اسب به گنبد می‌شود مبلغی حدود ۸۰۰ هزار تومان است، علاوه بر آن هیچ مکان اسکانی برای ما نیز وجود ندارد و مجبور هستیم طی چهار روزی که در گنبد هستیم را در چادر مسافرتی سپری کنیم. "

برای اینکه یک چابک سوار بتواند هزینه زندگی خود را تأمین کند در کنار چابک سواری باید کارهایی همچون کارگری انجام دهد، در حالی که قاعده بر آن است که اکثر آنان باید زیردست مربی‌ها در مجموعه‌های پرورش و تربیت اسب، کار تر و خشک کردن و نگهداری اسب را انجام دهند.

امید معتقد است اگر پیست سوارکاری در خراسان شمالی راه اندازی شود وضعیت چابک سواران به طور حتم بهبود خواهد یافت چرا که می‌توانند هر هفته در مسابقات کورس این پیست شرکت کنند و از سوی دیگر مجبور نخواهند بود به گنبد بروند و نیمی از درآمد خود را صرف رفت و آمد به این شهر کند. یک چابک سوار علاوه بر اینکه امنیت مالی ندارد تحت پوشش بیمه تأمین اجتماعی نیز قرار ندارد.

نجم‌الدین یزدانی یکی از پرورش دهندگان اسب اصیل ترکمن در راز و جرگلان معتقد است، مسئولان و فدراسیون سوارکاری باید تدبیری بیندیشند و از مربی و چابک‌سوار حمایت کنند چرا که مربیان و چابک‌سواران تحت پوشش بیمه نیستند و از هیچ حقوق و مزایایی برخوردار نیستند.

او به ایسنا گفته، یک مربی ۵۰ تا ۶۰ ساله برای پرورش یک اسب و چابک‌سوار زحمت می‌کشد اما بعد از آن با فقر کنار زده می‌شود و این ظلم به این قشر است در واقع چابک‌سواران خودشان را زیر سم‌های سخت اسب امتحان می‌کنند اما دریغ از اندک حمایتی که از آن‌ها شود.

اجاره سند زمین علی آباد برای ساخت پیست سوارکاری به بخش خصوصی

مجید پورعیسی، معاون هماهنگی امور اقتصادی و توسعه منابع استانداری خراسان شمالی به ایسنا گفته، ارتش موفق به اخذ سند زمین پیست علی آباد در بجنورد شد و قرار بر این است تا این زمین را به بخش خصوصی اجاره دهد.

همچنین برنامه‌ریزی شده است تا آن گروهی که زمین مذکور را اجاره می‌کند با مشارکت باشگاه‌داران و تولیدکنندگان اسب پیست را راه اندازی کنند تا پروژه‌ای شبیه پیست سوارکاری گنبد راه‌اندازی شود.

وی با اشاره به اینکه حمایت‌های لازم از سوی استانداری نیز در این زمینه انجام خواهد شد، ادامه داد: یکی دو سال طول خواهد کشید تا این پروژه به سرانجام برسد. علاوه بر آن برای اینکه صنعت اسب در این استان رونق گیرد باید حوزه‌های کشاورزی، ورزش و جوانان و هیأت سوارکاری با یکدیگر ارتباط بیشتری برقرار کنند و در صنعت اسب به کل زنجیره موجود در آن توجه ویژه داشته باشند.

پورعیسی تصریح کرد: به عنوان مثال یکی از نیازهای صنعت اسب در این استان دامپزشک متخصص در حوزه بیماری‌های اسب است که درخواست آن به اداره کل دامپزشکی ارائه شد اما بعد از گذشت سه ماه متوجه شدیم که یک دامپزشک که تخصصی در بیماری‌های اسب نداشته را برای این امر اختصاص داده بودند.

وی تاکید کرد: برای اینکه زنجیره اسب در استان شکل گیرد علاوه بر مورد مذکور باید به سایر موارد همچون قرنطینه اسب برای انجام صادرات این پتانسیل، گمرک و.. نیز نگاه ویژه شود. از سوی دیگر باید کارگروه اسب نیز تقویت شود. بخش خصوصی در حوزه صنعت اسب ترکمن در این استان تشکیلات خاص خود را دارند که باید با یکدیگر جفت و جور شوند و افراد با نظرات و دیدگاه‌های متفاوت سرسازش با یکدیگر بیایند.

این مقام مسئول تصریح کرد: یکی از مهمترین مشکلاتی که در حوزه صنعت اسب ترکمن در این استان وجود دارد آن است که گفتمان‌های مشترک میان فعالان این حوزه وجود ندارد.

دبیر: شیما عباس زاده
انتهای پیام