Fa En چهارشنبه 7 آذر 1403 ساعت 6 و 4 دقیقه

از نسل جدید کسی حتی نام این غذا را نمی‌داند

از نسل جدید کسی حتی نام این غذا را نمی‌داند

محقق ابرکوهی گفت: «مُطَنجینه» و «دَرَنجوش» دو غذایی هستند که کاملاً فراموش شده و از نسل جدید کسی حتی نام آن‌ها را هم نمی‌داند.

پنجشنبه 11 بهمن 1397 ساعت 6:39

، با پیگیری‌های اداره میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری شهرستان ابرکوه، یکی از غذاهای سنتی این شهر به نام «دَرَنجوش» در فهرست آثار ملی ناملموس به ثبت رسید.

خورشت مُطَنجینه، دَرَنجوش، دَمپُخت اَلُم، کُماچِ توتی، خورشت صغری خانم، آش شُرشُرُک ذرت، گیپو، آش و خورشت ریزدارتُرش از جمله غذاهای سنتی ابرکوه است که اغلب به فراموشی سپرده شده بود اما با مطالعه و تحقیقات «حامد اکرمی» یکی از پژوهشگران این حوزه مجدداً شاهد احیای برخی از این غذاهای سنتی مانند َرَنجوش هستیم.

اکرمی اظهار کرد: «مُطَنجینه» و «دَرَنجوش» دو غذایی هستند که کاملاً فراموش شده و از نسل جدید کسی حتی نام آن‌ها را هم نمی‌داند که خوشبختانه با تحقیقات بسیار و تلاش‌های شبانه‌روزی موفق به تهیه پرونده این غذاها شده و با همت میراث فرهنگی جهت ثبت ملی به سازمان مربوطه ارسال کردیم که در نهایت دَرَنجوش به ثبت ملی رسید.

وی در رابطه موارد مصرف این غذای سنتی گفت: در قدیم درنجوش بیشتر برای پذیرایی از میهمانان مجالس عزاداری و جشن‌های عروسی مورداستفاده قرار می‌گرفت.

این محقق ابرکوهی، قدمت درنجوش را بیش از نیم‌قرن عنوان کرد و در رابطه با شیوه طبخ آن گفت: برای پخت این غذا از موادی همچون بادمجان، سیر، پیاز، نرمه برنج، لپه، ادویه‌جات، سبزی محلی و گوشت گوسفندی استفاده می‌شود که آشپز باید هر کدام را جداگانه طبخ کرده و سپس بکوبد.

وی بیان کرد: سپس مواد پخته شده را باید به ترتیب در آب جوش وارد کرده و مرتب آن را هم بزنند و البته در همین راستا نام قدیمی این غذا «در هم‌جوش» بوده که رفته‌رفته به «درنجوش» تغییر کرده است: درنجوش نوعی غذای کامل است که مصرف آن به همراه نان تازه، بسیار لذت بخش است و خواص بسیاری نیز دارد.
انتهای پیام

تعداد بازدید : 173

ثبت نظر

ارسال