عضو مجلس خبرگان رهبری خواهان تأسیس و ارائه نظریه دینی پیرامون "رابطه زمان، انسان و دین" شد و گفت: لازم است ما پیوند معنادار بین این سه مقوله را در اجتهادات فقهی خود به عنوان یک نظریه و زاویه دید مهم، مورد لحاظ و توجه قرار دهیم.
، آیتالله احمد مبلغی در جمع گروهی از طلبههای نخبه در کشور لبنان خاطرنشان کرد: اگر چنین نظریهای با دقت شکل گیرد و حاصل آن به عنوان یک زاویه دید نیرومند در استنباطات، مورد توجه قرار گیرد به یقین خواهیم توانست، به نیازهای انسان معاصر متناسب با تحولات زمان، پاسخهای دینی جامع بدهیم.
وی ادامه داد: دانشهای اسلامی را ما برای خود دانشها نمیخواهیم بلکه برای رسیدن به دین و معارف دینی و انتقال این شناخت به جامعه میخواهیم، انتقال شناختهای دینی در دولایه تبلیغی و تبیینی صورت میگیرد.
آیتالله مبلغی گفت: سطح تبیینی برای خواص، گروهها علمی، فرهنگی، دانشگاهی و حوزوی است و از سطح تبلیغی بالاتر و علمیتر است.
عضو مجلس خبرگان رهبری گفت: سوال این است که با وجود تلاشهای تبلیغی و تبیینی، چرا عرضه دین در موارد بسیار به صورت مطلوب و مورد انتظار انجام نمیگیرد؟
آیتالله مبلغی در پاسخ خاطرنشان کرد: یکی از ریشههای این مشکل، به خود ما باز میگردد که در مواردی، شناختی که به نفع انسانها و ناظر به نیازهای مردم است را استخراج نمیکنیم بلکه آنچه به دست میآوریم امری کلی است که قابلیت اجرا ندارد و مخاطبان نمیتوانند آن را پیاده کنند.
رئیس مرکز تحقیقات اسلامی مجلس یادآورشد: مخاطبان و مردم این زمان نیازهای گوناگونی دارند که دین باید به آنها بگوید چگونه آنها را تأمین کنید.
آیت الله مبلغی اظهار کرد: هنگامی که فقط کلیات استخراج میشود، چگونگی ارتباط با آن نیازها و در برگیرندگی آن نسبت به راه حلها، معلوم نیست، بنابراین در دستان مردم این کلیات باقی میمانند و اجرایی نمیشوند.
*پرهیز از کلی گویی
عضو مجلس خبرگان رهبری با اشاره به اینکه کار ما از سنخ طبیب است، گفت: پزشک نباید کلی گویی کند، بلکه باید بیماری را تشخصی دهد و ناظر به آن، بر اساس کلیات و نظریات، راه حل را ارائه و بیمار را معالجه کند. طبیب نباید یک چیز واحد را برای همه ارائه کند.
*تربیتهای ناظر به زمان
رئیس مرکز تحقیقات اسلامی مجلس گفت: در حدیث آمده است "لا تؤدبوا أولادکم بأخلاقکم لأنهم خلقوا لزمان غیر زمانکم" بر این اساس، ما باید تربیتمان نسبت به انسانها، ناظر به زمانی باشد که در آن زندگی میکنند.
وی افزود: یکی از مشکلات ما، حساب باز نکردن برای زمان در اندیشه، دیدگاه و روش خود است و عملاً آن را نادیده میگیریم. حقیقت زمان آن چیز ساده ای که در ذهنیت ما انعکاس پیدا میکند، نیست، بلکه ما باید نظریه زمان بر اساس دین را ارائه کنیم. این نظریه را تأسیس و مبنای پارهای از علوم دین و اجتهادات و استنباطات خود قرار دهیم.
وی گفت: مشکل برخی از ما از اهمال ورزی نسبت به زمان، و مشکل اهمال زمان از عدم شناخت ما نسبت به آن سرچشمه میگیرد.
وی افزود: برخی از ما چنان با زمان برخورد میکنیم که گویا یک چیز عادی است در حالی که زمان خاستگاه و ظرف تحول است و بر حرکت و سیر آن، سنن الهی بسیار مهمی حاکم است که باید شناخته شوند.
آیتالله مبلغی یادآور شد: اگر ارتباطات فی مابین زمان و انسان به درستی شناخته شود و ما با این شناخت به سمت دین حرکت کنیم و نسبت دین را با آنها بشناسیم در این صورت است که میتوانیم بهره درست، عمیق، اساسی، و پوشش دهندهای را در فهم و عرضه دین ببریم.
وی ادامه داد: اگر نگاه ما به زمان نگاه سادهانگارانه و به انسان نگاه عادت شده و بی توجه به پیچیدگیها ونیازهای جدید باشد، رجوع ما به دین، رجوعی عقیم و یا کم فایده است.
آیت الله مبلغی گفت: بسیاری از ما به دلیل عدم شناخت درست از انسان، او را یک موجود متوقف و محدود میبینیم و از همین خاستگاه، دائماً به یک زبان حرف می زنیم و به یک سنخ نیازهای محدودی برای انسان صرفاً توجه نشان میدهیم.
*ضرورت بازتعریف حضور اجتماعی
آیتالله مبلغی ادامه داد: بخشی از این مشکلات، اجتماعی است و ما باید حضور اجتماعی و جایگاهی را که در این حضور اجتماعی پیدا کنیم را بازتعریف کنیم.
عضو مجلس خبرگان رهبری گفت: ما به دلیل اینکه شناخت نسبت به دین را نمایندگی میکنیم باید جایگاه معنوی نیرومندی در جامعه پیدا کنیم، جاذبه اصلی دین، به خاطر ارتباط با عالم معنا و خداوند است و عالمان دین باید آنچنان تحول پیدا کنند که به تعبیر امام علی (ع) در آنها یک صیرورتی رخ دهد.
آیتالله مبلغی اظهار کرد: این صیرورت باید از یک انسان یا عالم، شخصیتی بسازد که باب هدایت و قفل دربهای ظلالت گردد و کلام، حضور و وجود، نگاه، تعامل، و نشست و برخواست عالمان دین باید تجسم ابواب هدایت و گشایش درهای هدایت باشد.
وی گفت: ما به عنوان نمایندگان معرفتی دین، اگر در جایگاههای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی قرار گرفتیم، باید رابطه ما با معنویت حتی اندکی لطمه و ضربه اختلال پیدا نکند، بلکه رابطه بین معنویت و مادیت باید در سلوک و تعامل ما پیش از هر کس دیگری تجسم پیدا کند و کل وجود و سکنات ما بازتاب دهنده این باشد.
انتهای پیام
ثبت نظر