"رویاهای ناتمام" رحیم ذبیحی

، امین مرادی در ادامه‌ی نوشتاری آوردن است: «با همان گویش شیرین بانه‌ای و سرشار از مهر و مهربانی که یکی از ویژگی‌های بارز این هنرمند بود از کارها و برنامه‌هایش برای آینده نه چندان دور توضیحاتی داد و از آرزویش برای ساخت فیلم سینمایی بمباران 15 خرداد 63 بانه گفت.

قبلا به واحد هنرهای تصویری مأموریت داده بودم تا به منظور آشنایی مخاطبین با آثار این هنرمند توانمند مروری بر آثارش را در پردیس سینمایی بهمن سنندج برنامه ریزی نمایند و در این دیالوگ در این خصوص هم بحث کردیم. با تواضع و فروتنی این حق خود را لطف می دانست و بسیار تشکر کرد و قرار شد در اواخر همین ماه این جلسه برگزار شود که متأسفانه دست تقدیر مهلت حضورش را نداد.

اولین بار که با رحیم ذبیحی دیدار کردم، انگار سال‌های متمادی بود او را می شناختم، انسانی متواضع  و شیرین سخن که لبخند مخصوصی را همیشه با خود همراه داشت. برخوردش به گونه‌ای صمیمی بود که قابل وصف نیست.

فیلم «سنگ مزاری برای برادر شهیدم» و حضورش در هشتمین جشنواره فیلم های کوتاه دینی رویش در مشهد مقدس فرصت بیشتری را برای تحکیم دوستی ها فراهم آورد.

این فیلم که در بخش ملی این جشنواره و همچنین جشنواره مقاومت عنوان برتر را از آن خود کرده بود مستندی 40 دقیقه‌ای از زندگی خانواده شش شهید دفاع مقدس قادرخان زاده‌ها بود. زمانی که از ساخت این فیلم صحبت می کرد، بدون هیچ گونه دسته بندی های متداول از رسالت هنرمندان در خصوص معرفی ویژگی‌های منحصر به فرد جامعه سخن می گفت و صبر و مقاومت این خانواده را شایسته والاترین احترام وتکریم می‌دانست که در راه حفظ و کیان ایران اسلامی تلاش کرده‌اند.

ذبیحی یک فیلمساز کُرد و به تمام معنی عاشق ایران و کردستان بود که در آثارش این ویژگی بارز کاملا مشهود است.

فیلم «هاوار» آغازی بود برای 16 سال تلاش و فعالیت فیلمسازی که در همان اثر ویژگی و استعداد بالای خود را به رخ جهانیان کشاند. حضور موفق در جشنواره فیلم کوتاه تهران، وارش، حسنات اصفهان، فرانسه، هامبورگ آلمان، سائو پولوی برزیل و ... همه این فیلم را تحسین کردند و حضور یک پدیده دیگر فیلمسازی کردستان را آفرین گفتند.

ستلایت، گریز، پایان جنگ، استرس، مردی که به گردش رفت در کنار همکاری و همراهی با بسیاری از فیلمسازان کُرد و غیرکُرد و حضور در محافل و جشنواره‌های داخلی و خارجی فیلم با پشتوانه اجتماعی خاص در زادگاهش بانه از او شخصیتی قابل وثوق در فعالیت های اجتماعی و متخصص در عرصه فیلم و فیلمسازی ساخته بود.

واژه تسلیت را بعد از تقدیم نمودن به پدر داغدارش که مرگ همزمان دو فرزند را نظاره می نشیند به چه کسی باید گفت؟ به شهر بانه، به کردستان، به ایران یا به ...، باور اینکه کسی بتواند چنین وحشیانه انسانی را که مؤلف و شناسنامه فرهنگ و هنر یک ملت است را به کام مرگ بکشاند بسیار سخت است.

بنده از طرف خود و به نمایندگی از همکاران و هنرمندان عرصه‌های مختلف هنری حوزه هنری استان کردستان این ضایعه جبران ناپذیر را به اصحاب فرهنگ وهنر و مردم شریف استان تسلیت می گویم و برای روح بلند کاک رحیم و برادرش کیوان طلب آمرزش و مغفرت و قرار گرفتن در جوار رحمت حضرت حق طلب نموده و برای پدر داغدار و دیگر بازماندگان صبر و بردباری مسئلت می نمایم و باور دارم راه و آثار رحیم ذبیحی در طول تاریخ جهان به یادگار خواهد ماند و چراغی خواهد شد برای دیگر پویندگان عرصه هنر و مهرورزی.

لازم می‌دانم از اقدام سریع نیروهای انتظامی و قضایی در شناسایی قاتل این جنایت هولناک تقدیر و تشکر کرده و امیدوارم در سریع ترین زمان ممکن قاتل و مسببن این حادثه به سزای اعمال جنایتکارانه خود برسند.»

انتهای پیام