معضل دانشجویان رشته صنایع‌دستی چیست؟

الناز بابایی ـ دانشجوی ترم آخر رشته صنایع‌ دستی در مقطع کارشناسی ارشد ـ در گفت‌وگویی با ایسنا، بیان کرد: سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری در صورتی وام می‌دهد و حمایت می‌کند که هنرمند صاحب کارگاه باشد. این طور نیست که منِ دانشجو اگر بخواهم از صفر شروع کنم، کسی کمکم کند.

او با بیان اینکه رشته‌ صنایع دستی به شکلی است که می‌توان از حداقل امکانات برای کار در آن استفاده کرد، افزود: افرادی که در این رشته تحصیل کرده‌اند، می‌توانند کاری را از منزل شروع کنند حتی اگر درآمد نه چندان زیادی هم داشته باشند. تخصص من نیز در رشته شیشه بوده و از زمانی که مشغول تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد شدم، کمی از فضای کارگاهی دور ماندم و به دنبال این هستم جایی بروم که دوباره کار عملی انجام دهم.

این دانشجو که در حال تحصیل در دانشگاه سوره است، گفت: وقتی من وارد دانشگاه در مقطع کارشناسی ارشد شدم، کار به شکل پژوهش محور تغییر کرد؛ البته می‌توانستیم کار را به صورت عملی هم برداریم اما در حد ایده و تئوری یعنی کار را به ایده برسانیم اما شامل اجرا نمی‌شد.

بابایی با بیان اینکه در مقطع کارشناسی ارشد اطلاعات علمی خاصی به من اضافه نشد، ادامه داد: در واقع کارشناسی ارشد یک مدرک است تا با استفاده از آن بتوانم جایی مشغول به کار شوم و هر چه از رشته و حیطه کاری خودم می‌دانم مربوط به دوره لیسانس است.

او معتقد است: اگر مقطع کارشناسی ارشد مثل کشورهای دیگر در دو بخش اجرایی شود، دانشجو قدرت انتخاب بهتری خواهد داشت؛ برای مثال من به عنوان دانشجو از ترم یک روی تِز پایان نامه‌ام کار ‌کنم و مجبور نباشم سر کلاس حاضر شوم و کارهای دیگر انجام دهم. نوع دیگر هم این است که دانشجو به شکل پیشرفته‌تر در دوره لیسانس کار عملی انجام دهد و تِز پایان‌نامه نداشته باشد و در انتها یک کار عملی و اجرایی فاخر و قابل قبول از او بخواهند.

این دانشجو همچنین درباره وضعیت مدرسان صنایع دستی در دانشگاه‌ها گفت: استادان ما در مقطع کارشناسی ارشد بهتر از مقطع کارشناسی هستند.

بابایی درباره توقعی که برای حمایت از دانشجویان وجود دارد، توضیح داد: کسی که بخواهد کارگاه راه‌اندازی کند نیاز به سرمایه‌ی اولیه دارد و اگر کارگاهی داشته باشد، می‌تواند تجربه مسائل تکنیکی را در طول کار کسب ‌کند. از طرفی به بیمه هم نیاز دارد.

او با بیان اینکه تِز پایان نامه من در حوزه آموزشی است و درباره کودکان در حوزه صنایع دستی پژوهش می‌کنم، گفت: همیشه این معضل وجود داشته که وقتی نوجوانان تصمیم می‌گیرند در مقطع دبیرستان، یکی از رشته‌های هنری را انتخاب کنند، هیچکدام از رشته‌ها را نمی‌شناسند و از طرف اعضای خانواده نیز حمایت نمی‌شوند. به نظرم این یک مشکل پایه است در حالی که رشته‌های هنری به ویژه صنایع دستی پتانسیل زیادی دارند.

به عقیده بابایی اساسی‌ترین دوره برای آموزش بچه‌ها سن پایین است زیرا آنها در این مقطع قدرت یادگیری بالایی دارند؛ البته این موضوع مستلزم مسائل دیگری از جمله خانواده و محیط زندگی نیز هست.  

انتهای پیام