تاکه فومی تسوتسویی، کارگردان ژاپنی فیلم «مهمانخانه ماه نو» میگوید سه سال پیش وقتی به ایران آمده است، از همان نگاه نخست عاشق کشورمان شده و برای همین دوست داشته فیلمی درباره جوانهای ایرانی بسازد. او آرزو دارد تجربه فیلمسازی را در ایران تکرار کند.
«مهمانخانه ماه نو»، فیلمی است با روایتی ایرانی، لوکیشنهای ایرانی و قابها و تصاویری که کاملا برای مخاطب سینمای ایران آشنا بود. محصول مشترک ایران و ژاپن که به تهیهکنندگی جواد نوروزبیگی و با مشاوره کمال تبریزی ساخته شده و به گفته کارگردانش قرار است هم مخاطب ایرانی و هم ژاپنی را به خود جلب کند.
تاکه فومی تسوتسویی، کارگردان ژاپنی این فیلم است که پیش از این «نوشین» نام داشت. او که چند روزی را برای اکران فیلمش در جشنواره جهانی فیلم فجر در ایران به سر میبرد، پس از آخرین نمایش فیلمش در این رویداد سینمایی به خبرآنلاین گفت: «آرزو دارم که تجربه فیلمسازی در ایران را تکرار کنم.»
این کارگردان، اتفاقی را که باعث شد به ایران بیاید و یک فیلم تقریبا تمام ایرانی بسازد، اینطور توضیح داد: «من همان اولین بار که به ایران آمدم عاشق ایران شدم. سه سال پیش وقتی به ایران آمدم فضای تهران برایم بسیار جذاب و جالب بود و مردم ایران که با آنها معاشرت کردم برایم بسیار دوستداشتنی و مهربان بودند، برای همین دوست داشتم درباره جوانهای ایرانی یک داستانی پیدا کنم و فیلم بسازم که خوشبختانه این اتفاق با «مهمانخانه ماه نو» رخ داد.»
او درباره اینکه قابها و تصاویری که در فیلم نمایش داده است به شدت ایرانی هستند و به نظر میرسد او آشنایی خوبی با فرهنگ کشورمان دارد، گفت: «شاید دلیلش این باشد که لوکیشنهای ما خیلی ایرانی بودند. البته ما برای اینکه لوکیشنها، خصوصا لوکیشن خانه مادر و دختر را پیدا کنیم، هفده، هجده لوکیشن دیدیم و انتخاب سختی داشتیم. من با دستیار و مشاورم که ایرانی بودند، دنبال لوکیشنها میرفتیم و در اصل انتخاب لوکیشن را برعهده آنها گذاشتم. در انتخاب قابها هم دستیارم به من بسیار کمک کرد برای اینکه بتوانیم یک فضای ایرانی داشته باشیم، چون قرار بود داستان یک مادر و دختر ایرانی را به تصویر بکشیم.»
«مهمانخانه ماه نو» اما داستانی پر از گره دارد. زنی ایرانی که با تنها دخترش زندگی میکند و ارتباطی با مردی ژاپنی دارد و بقیه داستان بر این اساس پیش میرود. تاکه فومی تسوتسویی، درباره اینکه چرا در طول فیلم، اطلاعات کمی به مخاطب میدهد و گرههای قصه خیلی دیر باز میشوند، گفت: «اتفاقا من فکر نمیکنم گرهای وجود داشته باشد؛ بلکه در همه رابطهها، تا آدمها بخواهند از هم درک پیدا کنند، زمانی طول میکشد و یک لحظهای هست که همهچیز برای آدم روشن میشود. در این فیلم هم همین است. وقتی این اختلافها و درک نشدنها بین زن ایرانی و مرد ژاپنی و مادر و دختر تمام میشود، همه چیز یکباره روشن میشود. به همین دلیل بود که در پایان فیلم یکباره پرده کنار رفت.»
این کارگردان ژاپنی که فیلمی تقریبا تجاری با بازیگرانی مثل مهناز افشار، نسیم ادبی، علی شادمان، لاله مرزبان و بازیگران ژاپنیای که یکی از آنها بازیگر نقش کودکی اوشین، کاراکتر نوستالژیک مردم ایران است، ساخته با بیان اینکه «مهمانخانه ماه نو» برای مردم ایران و ژاپن تولید شده است، در پاسخ به این سوال که فکر میکنید در اکران موفق باشید، گفت: «البته که دلم میخواهد مخاطب ایرانی این فیلم را ببیند و از آن استقبال کند، چون اساسا این فیلم برای آنها ساخته شده است.»
فاطمه پاقلعهنژاد
ثبت نظر