کارگردان نمایش «محبوبهها»گفت: این حق من نیست که بعد از ۳۰ سال کار تئاتر، در یک سالن گمنام اجرا بروم. ژاله صامتی مدعی شد: من زمانی در تئاتر شهر اجرا میرفتم که خیلی از این افرادی الان فعال هستند، اصلا حضور نداشتند.
ژاله صامتی کارگردان و بازیگر نمایش «محبوبهها» درباره دغدغههایش از اجرای این نمایش و توجه به تبعیض علیه زنان و مردان به فارس، گفت: خیر، برخلاف این تصور اصلا ماجرای نمایشم این نیست که تبعیض بین زن و مرد را نشان دهم، من و گروهم این دغدغه را داشتیم که نمایش را زنانه ـ مردانه نکنیم بلکه نگاه کاملا خاکستری داشته باشیم تا مخاطب به فکر بیافتد و روابطش را دوباره بررسی کند، سوءتفاهمها و مشکلات را حل کند و آنچه باعث سردی در روابطش شده را واکاوی کند.
صامتی گفت: پیشنهاد من برای خانوادهها این است که همانطور موبایلها و لباسهایمان را به روز میکنیم، افکارمان را هم بروز کنیم. اینطور فکر نکنیم که یک کارهایی را فقط مردان و یک کارهایی را فقط باید زنان انجام بدهند، الان زن و مرد پابه پای هم در زندگی حضور دارند.
وی درباره بازخوردهایی که از کار گرفته است، گفت: ما تماشاچی داشتیم که کار را دیده و تصمیم گرفته رابطهاش را از نو بسازد، این برای ما خیلی هیجانانگیز است که چنین بازخوردهایی داریم. شاید باورتان نشود اما اتفاقا ما اصلا نخواستیم بگوییم که به زنانمان اجحاف میشود، اتفاقا مردان و زنان هر دو فن روابط را بلد نیستند، چرا که این مسائل فرهنگسازی نشده است و این برای امروز هم نیست، به گذشته بر میگردد.
کارگردان «محبوبهها» با بیان اینکه تلاش کردیم در این نمایش به زنان و مردان آگاهی بدهیم تا روابطشان شکل صحیح و عاشقانه داشته باشد، مدعی شد: معتقدم مردان ما یاد نگرفتند چطور با همسر خود رفتار کنند، این را خودشان هم قبول دارند و تأیید میکنند! این نقص در فرهنگ تربیت وجود دارد و معتقدم رسالت مادرانی که پسر دارند، از مادرانی که دختر دارند، خطیرتر است، چرا که باید مردانی تربیت کنند که دختران آسیب نبینند، هر چند این آسیب پذیری از هر طرف ضربه به خانواده میزند.
این بازیگر و کارگردان گفت: به همان اندازه که مردی در رابطهای ناسالم عذاب میکشد، همسرش هم عذاب میکشد و این جنسیت ندارد، بلکه خیلی دیدگاه انسانی است که ما در کار بررسی کردیم، کما اینکه انتهای قصه هم این امر ثابت میشود. نمایش توصیه میکند که روابطمان را درمان کنیم و اگر جایی اشکالی است، آن را تصحیح کنیم.
وی با بیان اینکه کارگردانی در تئاتر بدون داشتن پشتوانه مالی مانند تصادف با تریلی است،گفت: من خوش شانس بودم که گروه درجه یکی را در کنارم داشتم. وقتی پشتوانه مالی و تهیهکننده جدی نباشد، نسبت به اینکه بودجهای از جایی برسد، کار خیلی سخت میشود.
صامتی ادامه داد: من این بار با خودم گفتم که دیگر نمیتوانم تئاتر کار کنم، چرا که خیلی انرژی میگیرد و این حق من نیست که بعد از ۳۰ سال کار تئاتر درگیر سالن و مسائل دیگر باشم. من زمانی در تئاتر شهر اجرا میرفتم که خیلی از این افرادی الان فعال هستند، اصلا حضور نداشتند که کار کنند.
وی افزود: بنابراین حق من این نیست که در یک سالن گمنام اجرا بروم البته سالنهای گمنام هم بهرحال باید سرپا بایستند و با همت آدمهایی مثل ما بزرگ شوند اما واقعا حق من این است که بعد از سالیان سال کار تئاتر، سالن استانداردی داشته باشم که کمتر برای اجرا بردن هر شب انرژی از من ببرد، تا تماشاچی حالش با من خوب شود و من نصفه انرژیام را برای رتق و فتق کارهای سالن نگذارم.
وی درباره بازی خودش در این نمایش گفت: البته نقش لیلا بعدا به کار اضافه شد و از ابتدا قرار نبود حضور داشته باشد بلکه به پیشنهاد دوستان و لطف خانم تبریزی نقش وارد کار شد و من هم نمیخواستم مدام روی صحنه باشم، بنابراین این نقش وارد کار شد با این حال دوست داشتم فقط از کارگردانی در کار لذت ببرم اما خب نقش هم پذیرفتم. من تقریبا با بچهها تمرین نکردم و بعد از تمرینات بچهها خودم در روزهای آخر تمرین کردم.
صامتی درباره احتمال تمدید اجرای «محبوبهها» گفت: از شب دوم، تماشاچی برایمان تماشاچی آورد وگرنه اصلا تبلیغات نداشتیم و خدارا شکر الان سالن ۱۱۵ نفره پر میرود، هر چند خیلی هم زیاد نیست، منتها اگر شرایط فراهم شود کار را همانجا یا جای دیگر هم ادامه میدهیم.
بر اساس این گزارش، نمایش «محبوبهها» به کارگردانی ژاله صامتی و نویسندگی نوشین تبریزی از ۲۳ آبان اجرایش را در خانه نمایش مهرگان آغاز کرده است. صامتی آخرین بار سال ۹۵ که نمایش «یادم تو را فراموش» را در ایرانشهر به صحنه برد، حال دوباره کار جدیدی را ارائه کرده است که آسیبهای اجتماعی را در قالبی طنز بیان میکند.
«محبوبهها» ۷ پرسوناژ زن دارد که در آن بهناز نازی، معصومه رحمانی، مارال فرجاد، ژاله صامتی، کتانه افشاری نژاد، پریسا محمدی، نوشین تبریزی ایفای نقش میکنند. نمایش فضایی زنانه دارد اما قالبی زنانه ندارد، کمدی نیست اما لحظاتی تماشاگران را میخنداند.
ثبت نظر