آداب و رسوم و فرهنگ ایرانی

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ارگ خبر به نقل از شبکه خبری اقتصاد و بانک ایران

والدین کودکان خود را مامان و بابا صدا می زنند

معمولا در همه دنیا بچه ها والدین خود را مامان و بابا صدا می زنند. اما در ایران چیز عجیبی نیز که عکس این اتفاق بیفتد. در جمع خانوادگی زیاد می شنویم که مثلا کسی بگوید، مامان جان بیا اینجا! و این مورد از سنت های فرهنگی ایران می تواند سایرین را حسابی متعجب کند. نکته این جا است مسئله برای عمه، عمو، خاله و دایی هم صدق می کند.

پرسیدن درباره هزینه ها

در ایران پرسیدن سوالات خصوصی درباره درآمد مساله بدی نیست و خیلی راحت از شما می پرسند حقوقتان چقدر است؟ برای خرید این شی خاص چقدر هزینه کردید یا برای رفتن به این سفر چقدر هزینه کردید! دقت داشته باشید که اگرچه در سنت های فرهنگی ایران این مورد کاملا جا افتاده است اما برای خارجی ها پذیرفته نیست و ممکن است موجب آزرده خاطر شدن آن ها شود. بنابر این از پرسیدن سوالات درباره هزینه ها و مسائل شخصی اجتناب کنید.

جشن گرفتن مناسبت ها در شب قبل

سورپرایز جشن تولد معمولا شب تولد (یک شب قبل) انجام می شود و برای غربی ها خیلی عجیب است. این به خاطر این نیست که دوستانتان تاریخ تولد شما را فراموش کرده اند بلکه رسمی قدیمی است که تولد و سالگرد ها و سایر مناسبت ها شب قبل جشن گرفته می شود. البته به جز این ممکن است این جشن ها به خاطر تعطیلات حتی به چند روز قبل موکول شود.

قابل نداره

قبول کردن پول برای خدماتی که به کسی ارائه کرده اید جا افتاده ترین رسم در سراسر جهان است. اما در سنت های فرهنگی ایران  عیب و زشت می دانند که فورا شخص پول را بپذیرد و ابتدا از گرفتن آن خود داری می کند و این کار همیشه با جمله قابل نداره! همراه است. عادتی که ممکن است برای گردشگران خارجی کمی آزار دهنده باشد.

پشت کردن به دیگران

هیچ وقت در هیچ شرایطی نباید پشت به کسی نشست و اگر هم ناچار شدیم در ابتدا عذرخواهی می کنیم یکی دیگر از عادت ها و سنت های فرهنگی ایران است که ممکن است موجب تعجب گردشگران شود. حتی کسی که می خواهد رانندگی کند و یا روی صندلی جلو اتومبیل نشسته است برمی گردد و از سرنشینان عذرخواهی می کند و معمولا آن ها هم جواب می دهند که ایرادی نداره، راحت باشید یا گل پشت و رو نداره! که البته ادامه بحث معمولا به تعارف کشیده می شود که آن هم بخشی دیگر از عادات فرهنگی ایرانیان است.

نچ!

ایرانی ها برای گفتن نه اصلا به خود زحمت نمی دهند. بسیاری از مواقع به جای گفتن این کلمه یک بخشی ابروهای خود را بالا می اندازند و اینجوری اصلا خسته نمی شوند. بعضی مواقع نیز می گویند نچ! که آن هم همین معنی را می دهد. شیوه دیگر برای بیان کردن اعلام مخالفت ترکیبی از بالا انداختن ابروها و گفتن نچ است. البته اگر دقیق تر نگاه کنیم با این شیوه ها ممکن است زحمت بیشتری به خود بدهیم اما نه قاطعانه تری گفتیم و این مفاهیمی هستند که گردشگران خارجی را حسابی گیج می کنند.

اضافه کردن خیار به سبد میوه

صرف میوه بخشی از زندگی است و بر طبق سنت های فرهنگی ایران سبد میوه جای مخصوص به خود را روی میز ها دارد. اغلب برای پذیرایی از مهمان ها قبل یا بعد از چای یک سبد بزرگ میوه تعارف می شود. در حالی که در بیشتر کشورها خیار میوه حساب نمی شود اما در جامیوه ای ما خیار عضوی ثابت است به خصوص که امروزه در همه فصل ها خیار یافت می شود. بقیه محتویات سبد میوه هم بستگی به فصل دارد.

بشکن زدن

بشکن زدن یکی از سنت های فرهنگی ایران است که معولا در جشن ها، عروسی ها و یا هر زمان شادی دیگری اتفاق می افتد. بشکن زدن انواع مختلفی دارد و مهارتی است که از کودکی برای یادگرفتنش تلاش زیادی انجام می گیرد. این انواع مختلف صداهای متنوعی تولید می کنند در کل به هر صدایی ک با انگشتان دست تولید شود بشکن زدن گفته می شود. ساده ترین شیوه آن زدن بشکن با استفاده از انگشتان یک دست است  که صدای کمتری نسبت به سایر انگشت ها تولید می کند. در این حالت انگشت شصت به محکمی از روی انگشت وسط کشیده می ‌شود.