یاد فرامرز پایور گرامی داشته شد/ «شب پالیزبان» در نیاوران

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی انجمن موسیقی ایران، آئین یادبود فرامرز پایور نوازنده فقید سنتور شامگاه پنجشنبه ۱۶ اسفند با همکاری انجمن موسیقی ایران، بنیاد آفرینش‌های هنری نیاوران و مؤسسه فرهنگی هنری پایور به اهتمام مینا افتاده برگزار شد.

قسمت این بوده که محضر استاد را درک نکنم

محمدرضا فیاض آهنگساز، مدرس موسیقی و نوازنده سنتور در ابتدای این برنامه گفت: هیچ وقت محضر استاد فرامرز پایور را درک نکردم و این مسأله قبح انکار ناپذیری داشت، طبیعی است اینجا حاضران زیادی هستند که به این محضر محشور شده و با جزئیات زیاد به مکتب استاد و زیر و بم آن آشنایی دارند، در هر صورت بسیار دشوار است کسی مانند من که بیرون از ماجرا بوده درباره این استاد صحبت کند. اگر بخواهم مثالی بزنم موضوع مانند کوهنوردی است که قصد صعود به قله را دارد و در مسیر گاهی سربالایی دارد و گاهی سرپایینی اما سرگذشت من شبیه کسی است که در دشت ایستاده و به کوه نگاه می‌کند و این کاملاً جایگاه من و استاد پایور را تشریح می‌کند، گاهی فکر می‌کنم قسمت این بوده که محضر استاد را درک نکنم و صرفاً از دور محو عظمت و سترگی آن شده ام.

وی ادامه داد: بدون شک استاد پایور یکی از بزرگ‌ترین قله‌های تاریخ موسیقی قرن است. او ٧۶ سال از قرن را در حضور کنش‌های بی انتها داشته و حضور او در قرن آتی به دلایل مختلف ادامه پیدا خواهد کرد. در واقع از دور که به استاد نگاه می‌کنم درباره یک نفر صحبت نمی‌کنم گویا این شخصیت یگانه چندین حوزه را یک تنه و به صورت متواضعانه پوشش داده است. به لحاظ شخصی نام او را در ۵ سالگی و در برنامه‌های تلویزیونی دیدم و تا جوانی از او تصاویر مختلفی در ذهنم با رویکردهای مختلف نقش بسته است، نکته جذاب این است که این رویکرد امروز در استاد مینا افتاده نمود پیدا کرده است.

فیاض تصریح کرد: فرهنگ در قرن‌های اخیر به معنی فعلی نبوده و بیشتر معنای زمینی داشته که باید آنرا حاصلخیز کرد. این زمین که همان فرهنگ باشد درباره پایور هم صدق می‌کند، در حقیقت او زمینی داشته و در تمام مدت فعالیت خود سعی در شکوفایی و حاصلخیزی آن داشته است.

هنر فرامرز پایور در حال کشف شدن است

پیمان آذرمینا پژوهشگر و هنرمند موسیقی نیز با قدردانی از برگزاری ویژه برنامه «پالیزبان» توضیح داد: از چند ماه پیش با مشورت از خانم مینا افتاده که اولین استادم محسوب می‌شوند این موضع را مطرح کرده و ایشان خیلی از این حرکت استقبال کرد. در نتیجه این حرکت در گروهی که اکثراً دوستان نوازنده هستند مطرح شد و مورد استقبال نیز قرار گرفت. در طی این ۳ ماه برنامه ریزی های زیادی برای امشب صورت گرفت و ۳ گروه موسیقی هم برای اجرای برنامه به ما اعلام آمادگی کردند که در نهایت بدین شکل که امشب شاهد آن بودید تهیه و تنظیم شد. از کارهای انجام شده برای امشب تهیه کتابچه‌ای بود که در آن مطالبی از استاد مشکاتیان، بابک بوبان، برادرم پژمان آذرمینا و همچنین توضیحات بنده درباره قطعه «شب نیشابور» قرار دادم، من در تمام این مدت خیلی دنبال قطعه‌ای برای حسن ختام برنامه می‌گشتم اما در نهایت به قطعه شب نیشابور رسیدم که امشب با صدای امیر اثنی عشری توسط گروه اجرا شد و جزئیات بیشتر درباره این کار در کتاب مطرح شده است.

مینا افتاده هم درباره یادمان استاد پایور گفت: مدت‌ها به فکر برگزاری چنین اجرا و بزرگداشتی برای استاد پایور بودم اما موقعیت آن شکل نمی‌گرفت که در نهایت با کمک علی ثابت نیا این اتفاق افتاد، مدیرعامل انجمن موسیقی این سالن را برای ما تهیه کرده و من نیز با کمک بچه‌های کلاس استاد پایور و همچنین بچه‌های هنرستانی که همگی معلم کلاس‌های گروه نوازی بودند گروه‌ها اجرایی امشب را تنظیم کردیم. یکی از اتفاقات خوبی که رخ داد این بود که هیچ یک از بچه‌ها من را به عنوان معلم نمی‌شناختند و همگی به بزرگی و به خاطر نام استاد پایور برای همکاری پیش قدم شده و طالب بودند. به هر حال هدف اصلی من این بود که بگویم بچه‌های نسل دوم و سوم بعد از ما همچنان پیرو راه این استاد بزرگ هستند و گویی به تازگی هنر او در حال کشف شدن است اما چه صد حیف که او را امروز در کنار خود نداریم، در پایان خوشحالم که به هدفم رسیده و شب خوبی را سپری کردیم.

پخش کلیپی از زندگی و فعالیت‌های هنری استاد پایور، اجرای قطعه‌ای برای قطعه‌ای برای سه تار و ارکستر به هنرمندی هیلا فیض پور (تار، سرپرست گروه)، مجیدکولیوند (سنتور)، عرفان خالدی (تار)، سعید میرزا حسینی (نی)، مینو اصحابی (کمانچه،) بهنوش کاظمی زاده (کمانچه آلتو)، ندا چراغیان (عود)، سیاوش الهی نیا (رباب)، سپیده شایان راد (تمبک) و روناک محرابی (تکنواز سه تار)، اجرای قطعه دو نوازی سنتور و تار «فالگوش و پرنیان» با هنرمندی کسرا منصر (تار) و مهران آقاخانی (سنتور)، اجرای «رنگ هفت پیکر» به هنرمندی گلنوش صالحی (تار، سرپرست گروه)، ماهنوش صالحی (سنتور)، فردین میرزا حسینی (کمانچه)، حجت فرجیان (عود)، علی توکلی (رباب) و گوهرناز مسائلی (تمبک) و تک نوازی سنتور با هنرمندی بابک بوبان از دیگر بخش‌های اجرایی این برنامه بود.

بخش پایانی برنامه هم به اجرای قطعه «شب نیشابور» اختصاص داشت که در این قطعه پگاه زاهدی (سرپرست گروه، سنتور)، سهیل کاکاوند (تار)، صادق شاه ولایتی (کمانچه)، دل آرا ابراهیمی (قیچک)، کیارش بکتاشیان (نی)، یاسمین شاه حسینی (عود)، آناهیتا رمضانی (رباب)، سینا خشک بیجاری (تمبک) و امیر اثنی عشری (آواز) گروه اجرایی را تشکیل می‌دادند.