Fa
En
موسیقی ما - این سال‌ها با هر بالا و پایین شدنی، موسیقی مستقل در معرض ترکش تصمیم‌گیری‌ها قرار گرفته و حالا هم با وضعیت بد اقتصادی و قوانین مختلفی که هر روز تصویب و اجرایی می‌شود، باز هم نگرانی‌های تازه‌ای برای این نوع موسیقی به‌وجود آمده؛ هرچند که به قول دوستی، خرد بن‌بست‌پذیر نیست و خردمند راهش را پیدا می‌کند.
جریان موسیقی مستقل در بستر عریض و طویلی که برای صنعت موسیقی پهن کرده‌اند، با فستیوال‌های مختلفی پیش رفته؛ مثل فستیوالی با نام «هفته موسیقی تلفیقی تهران» که توسط خانه هنرهای شهری و نهاد فرهنگی سازباز برگزار می‌شد و حالا وارد سومین سالی شده‌ایم که دیگر اجرا نمی‌شود. یا فستیوال‌های «شب‌های جز» و «شب‌های جنوب» که مستمر بودنشان در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.
«پدرام نیک‌سیرت» یکی از مدیران نهاد فرهنگی «سازباز»، مدیریت و اجرای فستیوال‌های مختلفی را در جریان موسیقی مستقل برعهده داشته؛ از جمله فستیوال «شب‌های جز» که در چهار دوره و فستیوال «شب‌های جنوب» در سه دوره روی صحنه رفته و آخرین دوره آن‌ها سال گذشته، در شرایط نابه‌سامان اقتصادی برگزار شده است.
نیک‌سیرت در گفت‌وگو با «موسیقی ما» می‌گوید در طول این چهار سال موفق شده‌اند چند نفر از بزرگان موسیقی جز را به فستیوال «شب‌های جز» دعوت کنند و در واقع اعتمادسازی و آن‌چه که نیاز داشته تا تبدیل به جریان شود رقم خورده است. اما امسال امکان اجرایی شدن این فستیوال پنجاه-پنجاه است. می‌گوید: «مسائل اقتصادی دلیل واضح این ماجرا است. وقتی حدود بیست و دو موزیسین را به ایران دعوت می‌کنی که طبعاً هزینه اسکان، بلیت هواپیما، دستمزد و خیلی چیزهای دیگر دارند، باید با حضور اسپانسر باشد وگرنه کاری غیرممکن است. شما نهایتاً یک چهارم از هزینه‌ها را بتوانید با بلیت‌فروشی تأمین کنید؛ آن‌هم در شرایط مطلوب و سالن بزرگ. باقی آن اسپانسر است.»
او درباره این‌که آیا امسال هم شاهد برگزاری این فستیوال‌ها خواهیم بود یا نه می‌گوید: «ما قصد داشتیم امسال هر دو فستیوال را به سمت بین‌المللی‌تر شدن ببریم و در واقع این ترکیب موزیسین ایرانی در کنار موزیسین غیرایرانی بود که برایمان جذابیت داشت. فعلاً هم در حال مذاکره هستیم و اگر موفق به جذب اسپانسر شویم، فستیوال ادامه خواهد داشت؛ در غیر این‌صورت صرفاً حفظ یک جریان و تکرار آن، خیلی اوقات دل‌زدگی ایجاد می‌کند. ما در طول چهار دوره فستیوال «شب‌های جز» و همچنین «شب‌های جنوب»، توانسته‌ایم کیفیت استانداردی را رعایت کنیم و به همین دلیل هم من از تک‌تک برنامه‌هایی که تا امروز گذاشته‌ایم دفاع می‌کنم. اما این‌ها دلیل نمی‌شود که فستیوال برای سال پنجم هم تحت هر شرایطی برگزار شود. اگر نتوانیم کیفیت جدید -چه برای مخاطب، چه موزیسین ایرانی و چه موزیسین خارجی- ایجاد کنیم، بهتر است یک سال آن‌را متوقف کنیم.»
اما بخوانید نظر این تهیه‌کننده موسیقی مستقل را درباره این موسیقی و چشم‌اندازی که در این شرایط برای آن متصور است: «موسیقی مستقل هم مثل هر اتفاق دیگری، در روزهای با آرامش و ثبات، حتماً آلترناتیوهای بیشتری خواهد داشت؛ چون طبعاً مارکت‌های موفق در مملکت رشد بیشتر خواهند کرد و می‌توان با آن‌ها وارد تعامل شد. اما در اوضاع کنونی، برندهای کوچک یا نابود می‌شوند یا فقط به سمت حفظ خودشان پیش می‌روند. تکلیف برندهای بزرگ هم که دیگر مشخص است و دنبال چیزهای دیگری هستند. اگر موسیقی مستقل تا امروز دوام آورده، تماماً بر اساس اراده و عشق یک‌تعداد موزیسین بوده وگرنه که دولت تا به امروز کمکی نکرده و از این به بعد هم نخواهد کرد. الان هم این قانون واریز ده درصد از بلیت‌فروشی به خزانه دولت، یک اشتباه دیگر روی همه اشتباهات است. متأسفم که این را می‌گویم اما با این وضعیت، دوباره این جریان تبدیل می‌شود به آن‌چه که بیست سال پیش وجود داشت و به سمت زیرزمینی شدنِ غیراقتصادی خواهد رفت که فقط آدم‌هایی که عاشق موزیک هستند، بتوانند خروجی‌هایی تولید و منتشر کنند. در این‌صورت دیگر نمی‌توان آن را تبدیل به جریانی کرد که هم با آن زندگی و هم بتوان به آن به‌عنوان حرفه نگاه کرد.»
نیک‌سیرت در پایان هم می‌گوید برای امسال با تعدادی از بزرگان موسیقی جز دنیا صحبت کرده‌اند و می‌خواهند فستیوال را به شکل گسترده‌تری برگزار کنند؛ به همین دلیل علاوه بر فرهنگسرای نیاوران، تالار وحدت و اسپیناس پالاس را هم در نظر گرفته‌اند و اگر شرایط مساعد باشد، این فستیوال از 5 تا 9 مرداد برگزار خواهد شد.
جریان موسیقی مستقل در بستر عریض و طویلی که برای صنعت موسیقی پهن کرده‌اند، با فستیوال‌های مختلفی پیش رفته؛ مثل فستیوالی با نام «هفته موسیقی تلفیقی تهران» که توسط خانه هنرهای شهری و نهاد فرهنگی سازباز برگزار می‌شد و حالا وارد سومین سالی شده‌ایم که دیگر اجرا نمی‌شود. یا فستیوال‌های «شب‌های جز» و «شب‌های جنوب» که مستمر بودنشان در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.
«پدرام نیک‌سیرت» یکی از مدیران نهاد فرهنگی «سازباز»، مدیریت و اجرای فستیوال‌های مختلفی را در جریان موسیقی مستقل برعهده داشته؛ از جمله فستیوال «شب‌های جز» که در چهار دوره و فستیوال «شب‌های جنوب» در سه دوره روی صحنه رفته و آخرین دوره آن‌ها سال گذشته، در شرایط نابه‌سامان اقتصادی برگزار شده است.
نیک‌سیرت در گفت‌وگو با «موسیقی ما» می‌گوید در طول این چهار سال موفق شده‌اند چند نفر از بزرگان موسیقی جز را به فستیوال «شب‌های جز» دعوت کنند و در واقع اعتمادسازی و آن‌چه که نیاز داشته تا تبدیل به جریان شود رقم خورده است. اما امسال امکان اجرایی شدن این فستیوال پنجاه-پنجاه است. می‌گوید: «مسائل اقتصادی دلیل واضح این ماجرا است. وقتی حدود بیست و دو موزیسین را به ایران دعوت می‌کنی که طبعاً هزینه اسکان، بلیت هواپیما، دستمزد و خیلی چیزهای دیگر دارند، باید با حضور اسپانسر باشد وگرنه کاری غیرممکن است. شما نهایتاً یک چهارم از هزینه‌ها را بتوانید با بلیت‌فروشی تأمین کنید؛ آن‌هم در شرایط مطلوب و سالن بزرگ. باقی آن اسپانسر است.»
او درباره این‌که آیا امسال هم شاهد برگزاری این فستیوال‌ها خواهیم بود یا نه می‌گوید: «ما قصد داشتیم امسال هر دو فستیوال را به سمت بین‌المللی‌تر شدن ببریم و در واقع این ترکیب موزیسین ایرانی در کنار موزیسین غیرایرانی بود که برایمان جذابیت داشت. فعلاً هم در حال مذاکره هستیم و اگر موفق به جذب اسپانسر شویم، فستیوال ادامه خواهد داشت؛ در غیر این‌صورت صرفاً حفظ یک جریان و تکرار آن، خیلی اوقات دل‌زدگی ایجاد می‌کند. ما در طول چهار دوره فستیوال «شب‌های جز» و همچنین «شب‌های جنوب»، توانسته‌ایم کیفیت استانداردی را رعایت کنیم و به همین دلیل هم من از تک‌تک برنامه‌هایی که تا امروز گذاشته‌ایم دفاع می‌کنم. اما این‌ها دلیل نمی‌شود که فستیوال برای سال پنجم هم تحت هر شرایطی برگزار شود. اگر نتوانیم کیفیت جدید -چه برای مخاطب، چه موزیسین ایرانی و چه موزیسین خارجی- ایجاد کنیم، بهتر است یک سال آن‌را متوقف کنیم.»
اما بخوانید نظر این تهیه‌کننده موسیقی مستقل را درباره این موسیقی و چشم‌اندازی که در این شرایط برای آن متصور است: «موسیقی مستقل هم مثل هر اتفاق دیگری، در روزهای با آرامش و ثبات، حتماً آلترناتیوهای بیشتری خواهد داشت؛ چون طبعاً مارکت‌های موفق در مملکت رشد بیشتر خواهند کرد و می‌توان با آن‌ها وارد تعامل شد. اما در اوضاع کنونی، برندهای کوچک یا نابود می‌شوند یا فقط به سمت حفظ خودشان پیش می‌روند. تکلیف برندهای بزرگ هم که دیگر مشخص است و دنبال چیزهای دیگری هستند. اگر موسیقی مستقل تا امروز دوام آورده، تماماً بر اساس اراده و عشق یک‌تعداد موزیسین بوده وگرنه که دولت تا به امروز کمکی نکرده و از این به بعد هم نخواهد کرد. الان هم این قانون واریز ده درصد از بلیت‌فروشی به خزانه دولت، یک اشتباه دیگر روی همه اشتباهات است. متأسفم که این را می‌گویم اما با این وضعیت، دوباره این جریان تبدیل می‌شود به آن‌چه که بیست سال پیش وجود داشت و به سمت زیرزمینی شدنِ غیراقتصادی خواهد رفت که فقط آدم‌هایی که عاشق موزیک هستند، بتوانند خروجی‌هایی تولید و منتشر کنند. در این‌صورت دیگر نمی‌توان آن را تبدیل به جریانی کرد که هم با آن زندگی و هم بتوان به آن به‌عنوان حرفه نگاه کرد.»
نیک‌سیرت در پایان هم می‌گوید برای امسال با تعدادی از بزرگان موسیقی جز دنیا صحبت کرده‌اند و می‌خواهند فستیوال را به شکل گسترده‌تری برگزار کنند؛ به همین دلیل علاوه بر فرهنگسرای نیاوران، تالار وحدت و اسپیناس پالاس را هم در نظر گرفته‌اند و اگر شرایط مساعد باشد، این فستیوال از 5 تا 9 مرداد برگزار خواهد شد.
تعداد بازدید :
225
مطالب مرتبط
ثبت نظر