موسیقی ما - «هیراد یوسفی» فارغ‌التحصیل موسیقی، خواننده، آهنگساز و تنظیم‌کننده، نوازنده تنبک، دف و پیانو است. او فعالیت هنری‌اش را حدود 20 سال پیش به عنوان نوازنده در چندین گروه سنتی آغاز کرد. یوسفی تا به حال 4 آلبوم به نام های «کویر»، «مترسک 1 و 2» و «تقدیر» تولید و چندین و چند تک‌آهنگ به بازار موسیقی عرضه کرده است. گفت‌گویی که می‌خوانید به بهانه فصل جدید فعالیت‌های این هنرمند انجام شده است.
-
شما ابتدا موسیقی سنتی کار می‌کردید. چرا سنتی، و چه شد که از آن فضا فاصله گرفتید؟
من با نوازندگی تنبک و دف شروع کردم، پدربزرگم از خواننده‌های قدیمی و بنام تعزیه بود و پسردایی‌ام، غفور شیخ هم موسیقی سنتی کار می‌کرد. با توجه به این پیشینه، چند سالی موسیقی سنتی کار کردم و بعد از مدتی به سمت موسیقی کلاسیک و پاپ کشیده شدم و به صورت آکادمیک ادامه دادم. دلیل اینکه از موسیقی سنتی فاصله گرفتم این بود که در آن زمان موسیقی سنتی انحصاری بود، حتی نوازندگی موسیقی سنتی هم همینطور بود.
-
با کدام یک از هنرمندان کشور در آن زمان همکاری داشتید؟
به عنوان نوازنده با غفور شیخ مدت‌ها کار کردم. همچنین با استاد شهریار فریوسفی چندین همکاری داشتم.
-
فعالیت در موسیقی پاپ برای شما چطور شروع شد؟
در آن زمان چیزی به عنوان تک‌قطعه وجود نداشت و فقط آلبوم به بازار عرضه می‌شد. آلبوم «کویر» با صدای برادرم هیربد یوسفی سال 85 تهیه و تولید شد که آهنگسازی و تنظیمش با من بود و یک قطعه هم با صدای خودم بود. نکته جالب این آلبوم این بود که ما برای اولین بار توانستیم برای قطعه «تن خسته» که موسیقی راک به حساب می‌آمد مجوز بگیریم. بعد از آن آلبوم، سال 88 دو آلبوم به نام های «مترسک 1» و «مترسک 2» تهیه کردیم که برای اخذ مجوزش خیلی مشکل داشتیم و بعد از کلی رفت و آمد بی نتیجه ماند و پرونده آن دو آلبوم ناتمام موند.
-
و پس از آن دیگر فعالیتی نداشتید...
بله، دلایل پشت پرده‌ای وجود داشت که فعالیت ما را به تعویق انداخت که دوست ندارم راجع به آن دلایل فعلاً صحبتی بکنم. شاید بعداً به آن بپردازم یا اصلاً فرصت نشود و هیچوقت گفته نشود! یک بخش از این سکوت چندین ساله بخاطر مافیای موجود در فضای موسیقی بود و یک بخش دیگر هم سرد شدن ما بخاطر عدم اخذ مجوز. ما در روند اخذ مجوز و سنگ‌اندازی‌های آن سال‌های دفتر موسیقی پیر شدیم. همین الان هم خیلی‌ها چشم دیدن شروع دوباره فعالیت ما را ندارند!
-
از کوروش یغمایی و گل یخ برامون بگید.
افتخار این را داشتم که از طریق دکتر مهدی شفیعی که از ترانه‌سرایان بسیار خوب هستند خدمت استاد کوروش یغمایی برسم و قطعه گل یخ را با اجازه ایشان تنظیم مجدد و بازخوانی کنم. ترانه کار را عوض کردیم ولی قسمت کورس آهنگ را با مشورت خود استاد یغمایی از صدای آرشیوی خودشان استفاده کردیم و نتیجه کار خوشبختانه مورد تایید و استقبال ایشان قرار گرفت و کار را در سایت و کانال تلگرامشان گذاشتند.
-
گفته‌اید فصل جدید کاری شما شروع شده. با توجه به اینکه زمانی که شما فعالیت را شروع کردید، خوانندگان کمتری به صورت رسمی و جدی فعالیت می‌کردند، به نظرتان چقد کار نسبت به سال‌های قبل در این مارکت سخت‌تر شده؟
به نظرم آن موقع هم مثل الان سخت بود و الان فرمش عوض شده. یادم هست وقتی می‌خواستیم آهنگی بخوانیم بعد از اخذ مجوز ترانه، ارشاد مُهری روی برگه ترانه می‌زد که فقط در استودیوهای مورد تایید ارشاد باید ضبط می‌شد. یعنی اگر میر‌فتی استودیو و می‌گفتند وقت نداریم، باید منتظر می‌ماندیم تا نوبتمون بشود. شاید ماه ها طول می‌کشید. آن زمان شرکت‌هایی بودند که حتماً باید همان‌ها مجوز می‌گرفتند و این وسط بعضی چیزها انحصاری می‌شد. ولی الان اگر مجوز ندهند، همان کار را می‌توانید در استودیوی شخصی ضبط کنید و بعد روی سایت پخش کنید. همه یک تریبون خیلی بزرگ هم به اسم اینستاگرام دارند که یک رسانه شخصی بزرگ حساب می‌شود.
الان هم سختی‌اش فقط این است که تعداد خواننده زیاد شده و به نظرم نمی‌شود گله کرد. مقداری‌اش هم تقصیر افراد تاثیرگذار در موسیقی پاپ است. مثلا من یک مصاحبه از یک ترانه‌سرای خوبمان خواندم که گفتند خیلی‌ها آمده‌اند که کاربلد نیستند. من سوالم از این بزرگوار این است که شما که یک فرد کاربلد این حرفه هستید، چرا نمی‌گذارید کسی به شما نزدیک شود و از او حمایت کنید و پا پس کشیدید. یا آهنگسازانی که می‌گویند ما حمایت می‌کنیم، ولی نسخه‌ای کار می‌کنند و مدعی این هستند که حمایت می‌کنن ولی در عمل چیزی دیده نمی‌شود.
-
چند قطعه برای پخش دارید و چه ویژگی‌ای دارند؟
6 ترک آماده کرده‌ایم که تا الان 3 ترک پخش شده، «دریاکنار» ، «با تو همه چی عالیه» و «یک بغض و چندتا نامه» پخش شده و آهنگ بعدی «سلام دیوونه» است که به زودی پخش می‌شود. قطعه کودکانه (بوی عیدی) از اسطوره‌ی موسیقی، فرهاد عزیز را با اجازه کتبی از همسر ایشان در دست تولید داریم. سعی کردیم از کسی تقلید نکنیم. چه از نظر صدا، چه آهنگ و تنظیم. همه آهنگ‌ها خط ملودی و ساز زنده دارند و از نظر ترانه هم سعی کردیم کارمان زیاد منفی و غمگین نباشد. در نظر داریم آهنگ‌ها را حدوداً هر دو ماه پخش کنیم.
-
در کارهای جدیدتان با چه ترانه‌سراها، آهنگساران و تنظیم‌کننده‌هایی کار کردید.
ما سعی کردیم با افراد با استعداد و جوان کار کنیم. فعلاً در بخش ترانه با سیدمحمد کاظمی، حدیث دهقان و دنیا رضایی کار کردیم و در بخش تنظیم و میکس و مسترینگ هم با اینکه خودم تنظیم‌کننده و آهنگساز ارکسترال هستم، با دَنی رُز کار کردیم که هم جوان و هم به شدت با استعداد است. ایشان دیدِ به‌روزی برای اینکار دارد که برایم خیلی مهم بود.
-
از تشابه اسمی با حمید هیراد و حواشی پیش‌آمده بگویید.
این تشابه اسمی کاملاً اتفاقی بود. حواشی ایجاد شده برایم قابل پیش‌بینی بود. بعد از قطعه‌ی دریاکنار، کلی پیام داشتیم که مثلاً «خجالت بکش از اسم حمید هیراد برای چهره شدن استفاده کردی»!. شباهت اسمی ما نه تنها به نفع ما نبود، بلکه باعث تبلیغ منفی هم شده است. خب طبیعی است که مردم اطلاعی ندارند که ما 10-20 سال پیش با همین نام کار موسیقی می‌کردیم. آلبوم کویر سال 85 در ارشاد ثبت شده و اسم هیراد یوسفی به عنوان خواننده و آهنگساز و تنظیم‌کننده در آن آمده است.
متاسفانه به تازگی شنیدم که تایید شده ایشان در کنسرتشان پلی بک می‌کنند و این از خیلی جهات ناراحت کننده است. ما تلاش می‌کنیم همچین اتفاقی رخ ندهد و انشالله به زودی مردم فرق دو هیراد را روی استیج متوجه می‌شوند. متاسفانه در ایران مد شده هر آهنگی که گل می‌کند، همه از آن کپی می‌کنند، ولی ما تلاش کردیم که اینطور نباشیم. مثلا آرش ای‌پی لهجه‌ای در صدایش دارد که خیلی‌ها از او کپی کردند و این خوب نیست.
-
حالا که حرف از حمید هیراد شد، راجع به نسل جدید خواننده‌ها مانند حمید هیراد، بهنام بانی، شهاب مظفری، محسن ابراهیم زاده و... را بگویید.
به نظر من هرکسی به جایی رسیده، حتماً برایش تلاش کرده. حالا این تلاش می‌تواند از نظر سرمایه‌گذای مالی باشه یا خط ملودی، تنظیم یا صدا. حتما یک فاکتور مثبتی داشته که به این جا رسیده و از نظر من قابل احترام است. الان از یک خواننده فقط توقع صدای خوب ندارند و باید یک پکیج مناسب داشته باشد.
-
به نظر شما فضای موسیقی کشور به چه سمت و سویی حرکت می‌کند؟
بذارید این سوال را اینطور جواب بدهم که به طور مثال کار خوبی که آقای محسن رجب‌پور کرد و این فرهنگ‌سازی را انجام داد که می‌شود روی یک خواننده سرمایه‌گذاری کرد تا بعداً بشود از این صنعت موسیقی درآمد کسب کرد. ولی خب قبلاً این مسائل نبود. اگر کسی تمام فاکتورهای ستاره شدن را هم داشت ولی پول نداشت، نمی‌توانست به جایی که لیاقت داشت برسد. روزی یکی از همین شرکت‌های موسیقی به من گفت اگر تو بهترین خواننده هم باشی باید هزینه کنی. متاسفانه یک خواننده باید شخصاً تمام کارهایش را انجام بدهد تا نتیحه بگیرد. در این مسیر کسی حمایت نمی‌کند.
-
برنامه ای برای انتشار آلبوم دارید؟
نه، پارسال مجوز یک آلبوم به اسم «تقدیر» راگرفتیم و هنوز پخش نکردیم، چون هزینه‌ها بالاست و شدنی نیست.
-
برای روی استیج رفتن برنامه‌ای دارید؟
انشالله به زودی. ببینیم کارهایمان چطور جواب می‌دهد. تلاشمان را می‌کنیم. ما به تنهایی نمی‌تونیم پیگیر کنسرت باشیم و باید موسسه یا کمپانی‌ای از ما حمایت کند. ما یک شبه خواننده نشدیم و خیلی توانایی روی صحنه داریم.
Fa
En
ثبت نظر