«۶۴۱۰ روز تنهایی» رونمایی شد

به نقل از روابط عمومی فرهنگسرای انقلاب اسلامی، مراسم رونمایی از این کتاب ۲۶ آذرماه با حضور نعمت‌الله سعیدی و محمدسعید میرزایی به عنوان منتقد و میلاد عرفان‌پور به عنوان کارشناس مجری در فرهنگسرای انقلاب اسلامی برگزار شد.

در بخش ابتدایی نشست نعمت‌الله سعیدی گفت: با خواندن این مجموعه شعر با هنرمندی مواجه می شویم که تکلیفش با جهان مشخص است و تردیدی در آن نیست. برای اینکه شعر خود را تثبیت کند و موقعیت حسی، عاطفی، ادراکی را به اوج برساند در خدمت عناصر است.

وی ادامه داد: اگر موسیقی به این کتاب بپیوندد، کارکرد اجتماعی آن بسیار متفاوت می شود .باید گفت این روزها بنا به دلایل مختلف موسیقی از شعر جا مانده است و فاصله زیادی بین شعر و موسیقی وجود دارد. این مجموعه شعر با موسیقی جذاب می‌شود.

سعیدی در مقایسه آثار نیکوی بیان کرد: در مقایسه این مجموعه شعر با آثار دیگر نویسنده تفادت بسیاری را شاهد نیستم چراکه آثار این نویسنده کم‌غلط است. شاید در فراز و فرود بشود به شاعر ایراد گرفت که در یک قدمی قله رسیده و پرواز نکرده است اما با شاعری مواجه هستیم  که معشوق یک رزمنده و شهید است و به ندرت چنین اثری داشتیم که از زبان معشوق یک رزمنده صحبت کند.

او افزود: تعبیری که ما همیشه می گوییم این است که صدام از مادران شهدا و همسر شهدا شکست خورد، باید بگویم آن آدمی که صدام را شکست داد الان مقابل ماست و خانم نیکوی می تواند برای ما آن ویژگی ها را ترسیم کند.

سعیدی تصریح کرد: شعر، حکمت، عاطفه، احساس، ادبیات، فلسفه ،سیاست، جامعه شناسی و... را به نقطه تعادل می رساند. مجموعه شعر «۶۴۱۰ روز تنهایی» ریتم ملایمی دارد. این مجموعه تمایل به موسیقی شدن دارد.

در ادامه محمدسعید میرزایی گفت: مجموعه شعر «۶۴۱۰ روز تنهایی» چند جهت گفتمانی مانند عاطفی، اجتماعی ،سیاسی و.. دارد.

وی ادامه داد: شعری که در بستر بوطیقا (سخن شناسی) قرار می‌گیرد، وفاداری شاعر را در مجموعه تمام گزینش‌هایی که به خدمت می گیرد از زبان محاوره، ادبیات، علم، فلسفه ،منطق ،عرفان، دین ،شریعت و کتاب‌های آسمانی در متن شاهد هستیم.

میرزایی بیان کرد: در مسئله توان ادبی همان طور که شما می توانید با قواعد ساده بی نهایت جمله بسازید با بوطیقامی توان بی نهایت موقعیت و لذت ادبی خلق کرد. زمانی که بوطیقا شعر را بررسی می کنیم در واقع توانش ادبی آن بررسی می شود .

این شاعر تصریح کرد: ذهن شاعر با استعاره ها جهان  را سازماندهی می کند و یک موقعیت و جهان های دوباره می آفریند  و جهان های موازی را با شعر می آفریند و باعث می شود گفتمان هایی را  وارد زندگی مردم کنیم. چ

میرزایی گفت: این امکان وجود داشت که برخی از بیت ها را حذف کنید یا اینکه قافیه و ردیف را تغییر می دادید شعر زیباتر می شد.

او در پایان اظهار کرد: ما می توانیم دو جنس شعر پیشرو و همراه داشته باشیم. ما در این مجموعه با شعر «همراه» روبه‌رو هستیم.

در بخش پایانی طیبه نیکوی شاعر مجموعه «۶۴۱۰ روز تنهایی» گفت: ادبیات پایداری هر کشوری می تواند آینه تمام نمای فراز و نشیب های آن جامعه باشد.

او افزود:من سعی کردم زن در این مجموعه یک نقش محوری  باشد و نشان بدهم  مادران و همسران شهدا حضور غیر مستقیم  در جنگ داشتند و تاثیرگذار بودند.

این شاعر بیان کرد:  مادران و همسران شهدا در زمان جنگ تحمیلی ایران و عراق حضور منفعل و تماشاگر نداشتند. ایستادگی آنها برای آزادی برای من بسیار تاثیرگذار بود.

نیکوی درباره نخستین حسی که با دیدن ویدئوی سردار آزاده لشکری داشته بیان کرد: دهه ۷۰ ویدئویی از شهید لشکری پخش شد و لحظه دیدار ایشان و خانواده اش را به تصویر کشید. خانواده نزدیک به ۱۵ سال اصلا خبری از ایشان نداشتند به همین دلیل این ویدئو را اینگونه ساخته بودند  که دوربینی در هتل و دوربین دیگری در منزل این آزاده تصاویر اولین صحبت ها را ضبط کردند و شهید لشکری سلام داد و همسرشان فقط گریه می کردند. بعد از این همه سال چه جمله و حرفی این انتظار را می تواند نشان دهد؟

وی ادامه داد: در این سال ها همیشه  به این ویدئو  فکر می کردم تا اینکه سال ۹۰ دوباره همین ویدئو را تلویزیون پخش کرد و بدون اینکه بخواهم تحت تاثیر قرار گرفتم.

نیکوی با اشاره به صحبت همسر شهید لشکری اظهار کرد: همسر شهید لشکری در یک مصاحبه گفت «کی میدونه ۶۴۱۰ روز اسارت یعنی چی» و ادامه می دهد «زمانی که در خانه خودتان با تمام امکانات به شما بگویند یک هفته در خانه بمان چه حسی خواهید داشت و این حس واقعا سخت است». حتی شهید لشکری در زمان بازگشت از اسارت گفتند وقتی که به اسارت می رفتم علی پسرم علی چهار ماهه بود و دندان هم نداشت و حالا دانشجوی دندانپزشکی است. من به شدت تحت تاثیر مکالمه عاشقانه چند دقیقه پشت تلفن بودم و خوشحالم  که این کتاب را نوشتم و درباره همین موضوع صحبت می کنم .

شعری که پونه نیکوی در این‌باره گفته است:

جایی برای حرف نمی‌ماند، وقتی‌که بی‌قراری و دلتنگی

وقتی میان خانۀ خود با جنگ، بی‌وقفه سال‌هاست که می‌جنگی

گاهی به شکل آه می‌آید غم، گاهی به شکل گریه، زیاد و کم

عمری درآمده‌ست به هر شکلی، عمری درآمده‌ست به هر رنگی...

مجموعه «۶۴۱۰ روز تنهایی» ۳۰ قطعه شعر در حوزه دفاع مقدس است.

انتهای پیام