نیمه‌کاره رها کردن یک پروژه توسط بازیگر بیشترین آسیب را به مخاطب می‌زند

براساس گزارش رسیده، داریوش باباییان - بازیگر و تهیه‌کننده سینما و تلویزیون - با بیان اینکه در قرارداد تیپ، همه تمهیدات برای ناقص نماندن یک پروژه و رها نشدنش از سوی بازیگران و از طرف دیگر رعایت حقوق عوامل و بازیگران اندیشیده شده است، اظهار داشت: «متاسفانه همیشه الزام به این قرارداد وجود ندارد، چون ممکن است در زمان توافق برخی از بندهای قرارداد از سوی طرفین خط بخورد.»
او ادامه داد: «با جایگزین شدن بازیگر دیگری نیز حس نقشی که توسط فرد دیگری بازی شده بود در نمی‌آید یا پایان‌بندی فاقد منطق فیلمنامه‌نویسی نصیب اثر می‌شود که هیچ کدام مطابق با اصول حرفه‌ای نیست. صنوف هم‌راستا باید دست به دست هم دهند و نگذارند مسائل حاشیه‌ای پیکره یک پروژه را به هم بزند.»
وی در توضیح بیشتر افزود: «بهتر است صنوف مشابه مثل تهیه‌کنندگان، پخش‌کنندگان و مدیران تولید که به هم شباهت بیشتری دارند، چند پیشکسوت‌شان یک شورا تشکیل دهند و نگذارند مسائل حاشیه‌ای گریبان سینما و تلویزیون و از آن مهم‌تر، مخاطب را بگیرد. همین طور برای دستمزد بازیگران نیز چنین شورایی تشکیل شود، نه اینکه استیلای بخش کوچکی از آنان باعث شود بگویند با وجود اینکه اقساط دستمزد را دریافت کرده‌ایم اما اگر حتی یک قسطِ باقی‌مانده به موقع به دستم نرسد، مثلا سکانس آخر را بازی نمی‌کنم. باید راه حل های جایگزین برای این اتفاق اندیشیده شود.»
تهیه‌کننده «دزدان خیابان جردن» در تشریح دلایل این بی‌تعهدی به قرارداد گفت: «گاهی نیز گروهی کار کردن افراد یک پروژه یا همان «تیم ورک» شدن می‌تواند مسبب چنین مشکلاتی شود. به این معنی که وقتی یک بازیگر به صورت مستقل به این تیم ورک وارد می‌شود، احساس می‌کند نمی‌تواند حقوقش را از این تیم اعاده کند و ممکن است تصمیم‌های این چنینی بگیرد که به هیچ عنوان قابل دفاع نیست.»
باباییان در پایان گفت: «گاهی نیز پیشنهادهای بهتر باعث می‌شود که بازیگر قراردادش را در پروژه نادیده بگیرد و این‌گونه لطمه به کار یک گروه بزند. همه این‌ها به این دلیل است که ما قانونمند نیستیم. در حقیقت در بسیاری موارد، قایل نبودن به قرارداد، حقوق و دستمزد و تعهد حرفه‌ای در قبال مخاطب باعث ایجاد چنین مشکلاتی می‌شود.»

انتهای پیام