نقد کتاب و درس‌گفتار عبید

، نشست هفتگی شهر کتاب در روز سه‌شنبه چهارم تیر ماه، ساعت ۱۶:۳۰ به نقد و بررسی کتاب «تاریخ و فلسفه‌ی علم» شامل مقالاتی از رشدی راشد و درباره‌ی او که به همت حسین معصومی‌همدانی و حسن امینی منتشر شده، اختصاص دارد که با حضور حسین معصومی‌همدانی، امیراحسان کرباسی‌زاده، حسین شیخ‌رضایی، حنیف قلندری و حسن امینی در مرکز فرهنگی شهر کتاب واقع در خیابان شهید بهشتی، خیابان شهید احمد قصیر (بخارست)، نبش کوچه سوم برگزار می‌شود.

در خبر برگزاری این نشست عنوان شده است: به تازگی کتاب «تاریخ و فلسفه‌ی علم» شامل مقالاتی از رشدی راشد، دانشمند فرانسوی و درباره‌ی او به همت حسین معصومی‌همدانی و حسن امینی در انتشارات هرمس و پژوهشکده‌ی تاریخ علم دانشگاه تهران منتشر شده است. رشدی راشد در طول بیش از پنج دهه کار علمی خود تصور ما را از تاریخ علم دوران اسلامی و نیز از تاریخ علم به طور کلی دگرگون کرده است. گستره‌ی کار او از دوران باستان تا قرن هفدهم میلادی و گاه پس از آن را دربرمی‌گیرد. بسیاری از پژوهش‌های راشد مستقیما بر داوری ما درباره‌ی سرنوشت علم در تمدن اسلامی و نقش آن در جامعه‌ی اسلامی و از جمله ایران تاثیر می‌گذارد و بنابراین همه‌ی کسانی که به سرگذشت فکر در این جامعه و سرنوشت این تمدن می‌اندیشند از توجه به آن ناگزیرند.
 

عبید زاکانی و فضیلت نقادی

همچنین بیستمین نشست از مجموعه درس‌گفتارهایی درباره‌ی عبید زاکانی در روز چهارشنبه ۵ تیر ساعت ۱۶:۳۰ با حضور دکتر محمدجواد اعتمادی به «عبید زاکانی و فضیلت نقادی» اختصاص دارد که در مرکز فرهنگی شهر کتاب واقع در خیابان شهید بهشتی، خیابان شهید احمد قصیر (بخارست)، نبش کوچه‌ی سوم برگزار می‌شود. در این نشست به ارزش و فضیلتِ نقّادیِ عبید زاکانی پرداخته می‌شود و نمونه‌هایی از آثارِ نقّادانه‌ی او بررسی می‌شود.

درباره‌ی برگزاری این نشست هم عنوان شده است: در تاریخ هزارساله‌ی شعرِ فارسی، بسیار بوده‌اند شاعرانِ مدّاحی که دفترِ سخن را به غبارِ مدح آلوده‌اند و به سودای صله و پاداش، درّ لفظ دری را نثار فرومایگان کرده‌اند. امّا در میانِ شاعرانِ ما چهره‌های درخشانی هم به چشم می‌خورند که قدرِ هنرِ خود را می‌شناخته‌اند و نقد را بر مدح ترجیح می‌داده‌اند و به جای سخنورِ مدّاح، هنرمندِ نقّاد بوده‌اند. کسانی که نقّادی را فضیلت می‌دانسته‌اند و خلاقیتِ هنریِ خود را به مثابه ابزارِ تیز و کارای نقد به کار برده‌اند؛ شاعرانی همچون ناصرخسرو، سنایی، سیف فرغانی، حافظ و... که محک و ترازوی شرایط روزگارِ خود بوده‌اند و شعر را ابزارِ نقد و سنجشِ زمانه‌ی خود کرده‌اند.

امّا بدونِ شک عبید زاکانی در صدر این گروه شاعران قرار دارد. او سیمای درخشانِ هنرِ نقّاد در میراثِ شعر فارسی است که توانسته است تلخیِ نقد را به شیرینیِ طنز بیامیزد و آثاری خلق کند که معرّفِ ذهنِ بیدار و خلاقیّتِ بسیارِ اوست.

نقّادیِ او زمینه‌های نقدِ دینی، نقدِ سیاسی، نقدِ اجتماعی و از همه مهم‌تر نقدِ اخلاقی را در بر می‌گیرد، که نشان‌دهنده‌ی وجهِ بسیار مهمی از جایگاه عبید و ارزش آثارِ اوست.

 انتهای پیام