عکاسی از بحران و حوادث گاه عکاس را در مسیر انتخاب قرار میدهد؛ انتخابی دشوار بر سر اینکه آیا همچنان به کار خود ادامه دهد یا به نجات فردی بشتابد که قرار بوده سوژه عکاسیاش باشد.
رضا شاندیز، عکاس در گفتوگویی با ایسنا در این زمینه چنین بیان کرد: حوادث اسفناک زیادی در تاریخ رخ دادهاند ولی تصویر و فیلم آنها موجود است. اگر عکاسان هنگام آن اتفاقات کار خود را نمیکردند الان نمیتوانستیم سندی از آنها داشته باشیم. هنگام یک بحران یا فاجعه هر کسی وظیفهای دارد و وظیفه عکاس، عکس گرفتن است؛ البته با این حال باید یکسری موارد را هم در نظر گرفت.
او ادامه داد: با این حال اگر عکاس در یک مکان خاص باشد و فردی را در خطر ببیند، باید به جای عکس گرفتن به او کمک کند چون شاید در آن شرایط فرد دیگری برای کمک نباشد. اما در حوادثی مانند سیل یا زلزله امدادگران و افراد دیگری برای کمک هستند. در واقع هر کسی وظیفهای دارد و بهتر است در چنین حوادثی در کار هم دخالت نکنیم.
این عکاس درباره سلفی با حوادث هم بیان کرد: در حال حاضر مسؤولان هم برای اینکه خودی نشان دهند با حوادث عکس و فیلم میگیرند. گرچه که در چنین شرایطی عکاسان خبری باید به ثبت تصویر بپردازند. از زمانی که امکانات دیجیتال وارد شده مردم مدام در حال ثبت تصاویر هستند گرچه این امر خیلی وقتها به ضرر خودشان هم تمام میشود.
او اضافه کرد: اگر در ایران سلفی گرفتن با حوادث را ممنوع هم اعلام کنند، باز هم تأثیری ندارد و مردم بعد از مدتی دوباره آن کار را انجام میدهند. کارهای زیادی وجود دارند که ممنوع هستند ولی مردم باز آن کار را انجام میدهند. مگر اینکه جریمه یا مجازاتی برای آن در نظر بگیرند؛ البته ممنوعیت عکس گرفتن همیشه در ایران بوده و به ما هم میگفتند ولی اینکه تأثیر بگذارد یا نه را نمیدانم. در کل به خود افراد بستگی دارد و فرد خودش باید به این درک برسد.
انتهای پیام
ثبت نظر