علی نصیریان: جای کیفیت و دقت در سریال‌های امروزی خالیست

به گزارش تسنیم، چند روزی است از درگذشت جمشید مشایخی می‌گذرد که یک کاراکتر بی‌نظیری در سریال‌های تلویزیونی به شمار می‌رفت در کنار دوست شفیقش علی نصیریان که در زمره بازیگران نخبه‌ای هستند که هم در تئاتر، سینما و هم در تلویزیون خوش درخشیدند. همکاری مشترک او با مشایخی در «هزاردستان» را نمی‌توان فراموش کرد و هم در عین حال «میوه ممنوعه» هم از یاد نمی‌رود. البته نصیریان این روزها مشغول بازی در سریال «برادرجان» هم هست که احتمالاً جزو سریال‌های رمضانی تلویزیون خواهد بود.

او در کنار نگاهی به حضور جمشید مشایخی در تئاتر، سینما و تلویزیون به این نکته اشاره کرد که باید رویکردهای جدید همراه با کیفیت و دقت به امر سریال‌سازی در تلویزیون برگردد. نصیریان به خبرنگار خبرگزاری تسنیم، گفت: «سریال‌های تلویزیونی بعد از پیروزی انقلاب با دقت و وسواس خاصی کار می‌شد و از جملگی این پرداخت‌های حرفه‌ای و تخصصی می‌توان به «هزاردستان» و «سربداران» اشاره کرد. دو سریالی که از لحاظ کیفی، ساختار، دکورسازی، صحنه‌پردازی، لباس، گریم، فیلمبرداری و سایر مشخصات در حد خیلی خوبی شروع شد. اما چند صباحی بعد آرام آرام تحت‌الشعاع یکسری زرق و برق‌ها قرار گرفت. البته ناگفته نماند چند اثر تاریخی و دینی هم ساخته شد که ستودنی است ولیکن در سریال‌های اجتماعی و معمولی دیگر شاهد دقت و وسواس در ارائه المان‌های والای هنری در سریال‌های تلویزیونی نیستیم. در واقع جای کیفیت و دقت در سریال‌های تلویزیونی ما خالیست.»

او همچنین به جمشید مشایخی و خاطره بازی در تئاتر مشترک‌شان اشاره کرد و افزود: در جایی خواندم و شنیدم که جمشید گفته بود علی نصیریان حق به گردن من دارد که از روی تواضع و فروتنی این نکته را مطرح کرده است. جای جمشید که همیشه او را به نام «کمال‌الملک» هنر نمایشی می‌شناختم برای همیشه در صحنه بازیگری خالی می‌ماند. همان‌طور که پیشتر گفتم جای داود رشیدی و عزت‌الله انتظامی خالی است. امیدوارم استعدادهای جوان ما به میدان بیایند و پرشور و بالنده این ضایعه‌ها و صدمات را جبران کنند که ما در فقدان این بزرگان هنر تحمل می‌کنیم.

وی خاطرنشان کرد: اواخر دهه ۳۰ نمایش‌های تلویزیونی اجرا می‌کردیم در همان تلویزیون خصوصی که تهران پخش می‌شد. من ۶۰ سال با مشایخی رفاقت کردم و خاطرات خوشی از آن دوران دارم. یادم می‌آید کلید این آشنایی در اداره تئاتر دراماتیک خورده شد؛ جایی که مشایخی وارد عرصه هنر شد. من در نمایشنامه «وظیفه پزشک» دوست داشتم نقشی به جمشید بدهم که حقیقتاً استعداد بسیار بزرگی بود. استعدادی که هم در تئاتر، هم در سینما و هم در تلویزیون خاطرات خوشی برای من، دوستان و مردم فراهم کرد. از اخلاق و منش و رفتار او سال‌ها می‌توانم بگویم که چقدر از همکاری و مجاورت با او لذت بردم.

نصیریان، مشایخی را یک استعداد متکی به خود دانست و افزود: این نکته درباره مشایخی گفته نشده که جمشید یک مستعد متکی به خود بود. چرا که در آن دوران از لحاظ تعلیمات، کلاس و مسائل آکادمی هیچ بستری چون دانشکده تئاتر وجود نداشت. حتی ما در دانشکده هنرهای زیبا یک بخش تخصصی تئاتر نداشتیم و جمشید مشایخی از یک استعداد خودجوش برخوردار بود. البته بعدها با ممارست، مطالعه و دیدن یکسری از کلاس‌ها رشد پیدا کرد و توانست خودش را در جامعه هنری مطرح کند. البته که در جامعه هم نقش‌های ماندگاری از خودش به یادگار گذاشت و یکی از ماندگارترین نقش‌هایش هم «کمال‌الملک» و «رضا تفنگچی» سریال "هزاردستان" بود. او، عزت‌الله انتظامی، داود رشیدی و محمدعلی کشاورز استعدادهای خودجوشی بودند و هستند که آن طبیعت خلاقه انسانی به آن‌ها کمک می‌کرد بتوانند این نقش‌ها را به زیبایی تجسم کنند.