طنز مرحوم ابوالفضل زرویی درباره ولایتی

، مرحوم زرویی متن زیر را در اوایل دهه 70 درباره دکتر علی‌اکبر ولایتی وزیر وقت امور خارجه نوشته که «خبرآنلاین» آن را بازنشر کرده است:

«ذکر شیخ علی اکبر ولایتی - حفظه‌الله -

آن نور چشم اهل نظر، آن دوستدار سیر و سفر، آن پدرخوانده مردمان سودانی، آن لله پناهندگان افغانی، آن مظهر تدبیر و با کفایتی، خضرالوزرا «علی‌اکبر ولایتی» از یاران شفیق و از ثابتان طریق بود.

گویند: پیوسته طی طریق کردی، از ولایتی به ولایت دیگر رفتی و به هر کجا که رسیدی فرمودی: «خوب جایی است این ولایت!» «ولایتی»اش گفتند.

«مولانا حکیم لاریجانی» [=محمدجواد لاریجانی که در آن زمان قائم‌مقام ولایتی بود] گفت: روزی از او پرسیدم، «سبب طول وزارت تو چیست؛ که چندین کابینه آمده‌‏اند و رفته‌اند و تو همچنانی که هستی؟!» گفت: «از مدت وزارت، آن به حساب آید که در داخل گذرد. بنگر تا چه سهم از وزارتم در این ملک سپری گشته است!» دانستم که به این زودی‏‌ها رفتنی نیست!

نقل است که چون به سفر رفتی، سفرنامه‌نویسان به همراه بردی تا شرح کراماتش بنگارند. «مولانا جلال...یع» [= جلال رفیع از نویسندگان و شاعران طنزپرداز] گفت: روزی در اجلاس عمومی خمیازه‌ای کشید. دست در دامنش زدم که: «چه حکمت در این بود؟» گفت: «ای جلال! آنجا که چاره‌ای جز شنیدن نباشد، خمیازه فریادرس مردان خداست و هفتاد مرض را بکشد که همنشین «آدمی» اولین آنهاست!»

«مولانا بشارتی» [=علیمحمد بشارتی که او نیز مدتی قائم‌مقام وزیر خارجه بود] گفت: «13 هزار سفر با او برفتم و کرامت‏‌ها از او بدیدم. یکی آنکه در بلاد «افریقیه» در او نظر کردم؛ از همه سپیدروتر بود و من به تعجب می‌نگریستم. گفت یا بشارتی! این کرامت ما با کسی مگوی. گفتم: چشم!»

نقل است که پیوسته گریان بودی و مریدان خاص را گفتی: «چه خوب بودی اگر این سالی پنج روز را هم به ایران نیامدمی!» و «خواجه حسن شفتی» که از مشایخ طریقه هوانوردیه [= رئیس وقت سازمان هواپیمایی] بود، در حق او گفت: «خدا او را رحمت کناد که تا بود، پا در هوا بود».

انتهای پیام