فیلم «سال دوم دانشکده من» به کارگردانی رسول صدرعاملی در اولین روز جشنواره فیلم فجر، چهارشنبه ۱۰ بهمن ماه در پردیس سینمایی ملت برای اهالی رسانه نمایش داده شد و در آن قصه‌ای از چند دانشجوی دختر روایت شد که درگیر ماجرایی می‌شوند و یکی از این دانشجویان در معرض شرایطی قرار می‌گیرد که میان احساس و وجدانش باید انتخاب کند.
داستان این فیلم که نوشته پرویز شهبازی است به نوعی یادآور چند فیلم قدیمی صدرعاملی است که دخترانه بودند و بیشتر دغدغه‌ها و مشکلاتی از آنها را روایت می‌کرد.
اما یکی از مواردی که در نشست خبری فیلم هم به آن اشاره شد، واقعی نبودن روابط دانشجویان با یکدیگر با آن چه در واقعیت وجود دارد ولی صدرعاملی توضیح داد که برای این مسائل تحقیقات کافی انجام شده بود.
او که در این فیلم از بازیگران حرفه‌ای و غیر حرفه‌ای استفاده کرده و دانشجویان «سال دوم دانشکده» را از میان ۹۰۰ نفر انتخاب کرده بود، از بازیگران حرفه‌ای خود مثل علی مصفا، شقایق فراهانی و نیلوفر خوش‌خلق قدردانی کرد که با توجه به پیچیده نبودن نقش‌هایشان برای بازی در فیلم از خودگذشتگی کردند.
صدرعاملی که پس از ۹ سال در سینما فیلم ساخته، گفت: من به دنبال این بودم که به سینمای انسانی برسم و تجربه سه گانه زائر برای رسیدن به این سینما کمک‌کننده بود. من از خیانت حرف نزدم، از عشق و وفاداری حرف زدم. لحن اصلی فیلم پرداختن به غریزه است و این که کسی در معرض خیانت، گناه و انواع لذت‌ها قرار گرفته و به سلامت از آن عبور کرده است.
موسیقی این فیلم که توسط کریستف رضاعی ساخته شده بود و نیز تیراژ پایانی که ابراهیم حقیقی آن را ساخته بود، مورد توجه قرار گرفت.
ایسنا
داستان این فیلم که نوشته پرویز شهبازی است به نوعی یادآور چند فیلم قدیمی صدرعاملی است که دخترانه بودند و بیشتر دغدغه‌ها و مشکلاتی از آنها را روایت می‌کرد.
اما یکی از مواردی که در نشست خبری فیلم هم به آن اشاره شد، واقعی نبودن روابط دانشجویان با یکدیگر با آن چه در واقعیت وجود دارد ولی صدرعاملی توضیح داد که برای این مسائل تحقیقات کافی انجام شده بود.
او که در این فیلم از بازیگران حرفه‌ای و غیر حرفه‌ای استفاده کرده و دانشجویان «سال دوم دانشکده» را از میان ۹۰۰ نفر انتخاب کرده بود، از بازیگران حرفه‌ای خود مثل علی مصفا، شقایق فراهانی و نیلوفر خوش‌خلق قدردانی کرد که با توجه به پیچیده نبودن نقش‌هایشان برای بازی در فیلم از خودگذشتگی کردند.
صدرعاملی که پس از ۹ سال در سینما فیلم ساخته، گفت: من به دنبال این بودم که به سینمای انسانی برسم و تجربه سه گانه زائر برای رسیدن به این سینما کمک‌کننده بود. من از خیانت حرف نزدم، از عشق و وفاداری حرف زدم. لحن اصلی فیلم پرداختن به غریزه است و این که کسی در معرض خیانت، گناه و انواع لذت‌ها قرار گرفته و به سلامت از آن عبور کرده است.
موسیقی این فیلم که توسط کریستف رضاعی ساخته شده بود و نیز تیراژ پایانی که ابراهیم حقیقی آن را ساخته بود، مورد توجه قرار گرفت.
ایسنا
Fa
En
ثبت نظر