روایت شهادت دانشجویی که فرمانده جنگ بود

، عبدالحمید قاضی میرسعید در مرداد ماه سال ۱۳۳۹ در شهرستان طالقان متولد شد، او فرزند چهارم خانواده بود، ‏پس از اتمام موفقیت‌آمیز دوران ابتدایی و دبیرستان در دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ‏اصفهان پذیرفته شد. ‏

حمید در مبارزات انقلاب اسلامی حضوری فعال داشت ‏که پس از انقلاب وارد جهاد سازندگی شد و در اکیپ‌های اعزامی به مناطق محروم، مسئولیت امور فرهنگی و ‏درمانی را بر عهده گرفته بود. با شروع جنگ، به جبهه‌های نبرد شتافت و همزمان، ‏عضو سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شد، پس از مدتی به بهانه شهادت دوستش وارد سپاه پاوه شد، به عنوان مسئوول روابط عمومی سپاه پاوه و سپس قائم مقام فرماندهی مسئوولیت پذیرفت تا این که با عزیمت فرمانده سپاه پاوه، سردار رشید اسلام شهید حاج همت به جبهه‌های جنوب در بهمن ماه سال ۱۳۶۰، به عنوان فرمانده سپاه پاوه مشغول خدمت شد.

سید عبدالحمید قاضی با ازدواج خود در سال ۶۲ گامی دیگر در جهت تعالی و تکامل برداشت، ازدواجی که در مسجد انجام شد و حاصل این ازدواج تنها فرزندی که به عشق حضرت ابا عبدالله الحسین (ع) حسین نامگذاری شد. آن شهید با تمام علاقه‌ای که به یگانه فرزندش داشت همیشه برای او آرزوی شهادت می کرد.

حمید علاوه بر حضور در مناطق جنگی و شرکت در عملیات‌ها به تحصیلش نیز اهمیت می‌‏داد و در امدادرسانی در نزدیکترین منطقه به خط مقدم، فعالیت داشت. ‏با آغازعملیات پیروزمند و «الفجر ۸» از سوی رزمندگان در بهمن سال ۱۳۶۴ بار دیگر دکتر سید عبدالحمید قاضی میر سعید با آن چهره شکفته و مهربان و آن لبخند صمیمی و به یاد ماندنی و سخنان بلیغ و امید بخش و پر محتوایش که همیشه لبریز از عشق به امام، شهیدان و شهادت و مدافع ارزشهای اصیل انقلاب اسلام بود همانند اکثر عملیات‌های دیگر، به سوی جبهه عزیمت کرد.

او لحظه‌ای آرامش نداشت و چون پروانه‌ای گرد شمع وجود مجروحان می‌گشت تا این که روز شنبه ۲۶ بهمن ماه ۶۴ به همراه جمعی دیگر از همرزمان عاشق و فداکارش، می‌خواست نماز بخواند که متوجه می‌شود دکتر کرباسچی، دوست شهید حمید ‏زخمی شده است، حمید مشغول بستن جراحات و مداوای وی می‌شود، ناگهان به همراه جمعی از همرزمانش ‏که در اورژانس خط مقدم بودند به فیض شهادت نایل می‌شوند.

انتهای پیام