یادداشت: مجتبی احمدی
به اسامی فیلمهای حاضر در جشنواره که دقت میکنیم متوجه میشویم جشنواره پیشِ رو چند ویژگی متفاوت نسبت به سالهای گذشته دارد مهمترین نکته جشنواره فجر امسال شاید عدم حضور چهرههای قدیمی و نامدار سینمای ایران است و این یعنی سینمای ایران به دنبال یک دگرگیسی و شاید حتی رنسانس در روایت، قصهگویی و ساختار است.
فکرهای جدید، ایدههای نو و جسارت حرف اول جشنواره امسال است. پرواضح است که سینمای نو در ایران قبل از هر چیز صاحب جسارت شده و این به آن معناست که میتوان امیدوار بود فیلمها قرار نیست از همان فرمول کلاسیک مرسوم و محتاط بهره ببرد. به جدول سودای سیمرغ جشنواره سی و هفتم که دقیق میشویم به سرعت به اسامی و چیدمان جدیدی از رقابت در سینما میرسیم. با نگاهی دیگر به خلاصه داستانها و حضور بازیگران به زاویه جدیدی در فجر پیش رو دست پیدا میکنیم که مشخصا نشان از سر نترس سینماگران جوان دارد. سوژهها تقریبا باکره هستند و ساختار و نوع نگاه فیلمساز متفاوت از سابق است و این خبر از جشنوارهای متفاوت نسبت به سالهای قبل میدهد.
به اعتقاد بسیاری از کارشناسان سینما، رقابت امسال پیش از جشنواره آغاز شده است و با توجه به توانمند شدن تبلیغات در فضای مجازی فیلمها بیش از گذشته میتوانند در بخش سیمرغ تماشاگران روی نظرات احتمالی تأثیرگذار باشند با توجه به اینکه قرار است داوران امسال روزی دو فیلم را بازبینی و داوری کنند باید دید امسال سیمرغها با چه سبک و سیاقی تقسیم میشوند.
ثبت نظر