ترانه مکرم گفت : ویروسی در بازار هنر ،در رسانه ها برای استفاده ابزاری از نام هنرمند وجود دارد به نام « منت داشتن» .
به گزارش سرویس فرهنگ و هنر خبر گزاری برنا، جایگاه سریال و فیلم در رسانه ها به طور مشخص معلوم و نمایان است . امروزه سریالها چه تولید رسانه ایرانی باشند و چه تولید رسانه های غیر ایرانی ، بسته به مفهوم و مضمون درونی آن مخاطبان خاص خود را دارد و یکی از مهمترین عواملی که در جذب مخاطبان یک سریال نقش کلیدی دارد موسیقی و ترانه ی تیتراژ آغازین و پایانی یک سریال است . از این معبر ورود و به بررسی جایگاه ترانه سرایی و چالش های انتخاب ترانه در سریالها با ترانه مکرم به گفتگو پرداختیم که در ادامه می خوانید .
ترانه مکرم زاده 14 مرداد سال 1359 در تهران است و فعالیت هنری اش را از سال 1372 با شعر نو و شعر سپید اغاز کرد. او 2 مجموعه شعر به نام های سالار و ترانه نامه دارد و جدیدترین اثرش را به نام « خدا رو چه دیدی » روانه بازار کرده است.
او در چندین مجله و هفته نامه و هم چنین نشریات دانشجویی و وبنوشتی با نام «ترانهسازان» در باب ترانه مینویسد. در حال حاضر در کنار ترانه سرایی مشغول ترجمه آثار ادبی انگلستان است، که به نقل خودش ترجمه و بررسی آثار نویسندگان و شعرای معاصر جهان به نوعی به دیدگاه او در مورد ترانه هم کمک خواهد کرد . در بهار سال ۱۳۸۷ اولین کتاب ترانهٔ خود با نام”طلوع من” را در نمایشگاه کتاب و در سال ۱۳۸۹ دومین مجموعه ترانههای خود را با نام “ساعت ۹” به بازار عرضه کرد.
مکرم گفت : متاسفانه ، امروزه انتخاب ترانه ها و تیتراژها در گرو انتخاب نام های مشهور خوانندگان و ترانه سرایان مطرح است، که با باند بازی و ارتباطات پشت پرده ای صورت می گیرد ، در این سالها من بستر مناسبی را برای ارائه آثار و استفاده از ترانه سرایان را در رسانه ها ندیده ام .
وی افزود : بنده با تمام تلاشی که در این سالها در زمینه ترانه سرایی داشته ام فقط در دو یا سه سریال توانسته ام آثار خود را ارائه بدهم و آن هم بسیار اتفاقی بوده است .
ترانه مکرم در ادامه گفت : در خواست ترانه ها در زمانهای مختلفی از ساخت فیلم به ترانه سرا داده می شود ، بسته به عوامل فیلم و مضمون آن دارد ، در بعضی مواقع فیلمنامه را به دست ترانه سرا داده و فرصت کافی را به او می دهند که ترانه و شعر مناسب آن را بسراید، ولی در بسیاری از مواقع هم اصلا این فرصت را به ترانه سرا نداده و حتی از اشعار و یا سروده هایی که موجود است برای موسیقی فیلم استفاده میکنند. برای مثال من با فردی از عوامل یک فیلم صحبت کردم ایشان توقع داشتند با بیان و روایت فیلم در پای تلفن، بنده بتوانم ترانه مربوط به مضمون فیلم را بگویم و این برای من از عجایب توقعات از یک ترانه سرا بود.
مکرم در پاسخ به جایگاه ترانه سرایان و همچنین ادای شایستهحق ترانه سرایی در رسانه گفت : ما در رسانه ها هم به شدت با معضل و آسیب دلالیسم روبه رو هستیم که هنرمند را وادار به انتخاب بین بد و بدتر می کنند ،که موجب می شود ارزش و شایستگی یک اثر کاهش پیدا کرده و آدمی چاره ای جز پذیرش آن نداشته باشد ، توقعی که در همه زمینه های هنری در سطح حرفه ای هنرمندان با آن روبه رو می شوند . طلب اثر بدون دستمزد ، به این صورت که من ترانه خود را به فلان سریال بدهم تا که موجب معرفی آثار من به دیگران شود و منت بر سر هنرمند که نام شما در تیتراژ خواهد آمد و وعده وعید های مختلف برای استفاده در کارهای بعدی و ...
وی در پایان تصریح کرد: این ویروس در بازار هنر شایع شده است که موجب شده برای نپرداختن هزینه شعر و ترانه به سراغ ترانه سراهای آماتور بروند و بدون پرداخت هزینه از آثار آنها استفاده کرده و کار خود را راه بندازند.
ثبت نظر