کارگردان مستند «سییار» گفت: سعی کردم از این موقعیت استفاده کنم و به آسیبهایی بپردازم که از نظر فرهنگی و اجتماعی زندگی هر کدام از شهروندها را تهدید میکند.
، کامران جاهدی حدود دو دهه است که در سینما به عنوان تدوینگر فعالیت میکند، به تازگی در عرصه کارگردانی فیلم «سی یار» را ساخته است، فیلمی که به زندگی روزمره مردی میپردازد که با اعضای خانواده و همسرش مشکل دارد و در طول فیلم با اوج و فرودهای فراوان، نگاه آسیب شناختی کارگردان نمایان میشود.
جاهدی انگیزهاش از ساخت چنین فیلمی را اینگونه توضیح داد: همیشه نسبت به معضلات و اتفاقات پیرامونم حساس بودهام. از معضلی مثل کودکان کار گرفته تا معضلی مثل طلاق که در چند سال اخیر متاسفانه روز به روز تعداد و حجمش بیشتر میشود؛ همیشه دنبال فرصتی بودم که به آنها بپردازم، در این سالها طرحهای مختلفی را برای ساخت ارائه میکردم تا اینکه با صدا و سیما برای ساخت فیلم «سییار» به توافق رسیدیم. سعی کردم از این موقعیت استفاده کنم و به آسیبهایی بپردازم که از نظر فرهنگی و اجتماعی زندگی هر کدام از شهروندها را تهدید میکند. مثلا درباره طلاق شاید هنگام رخ دادنش، عمق فاجعهاش احساس نشود اما به مرور با موجی از آسیبهای ناشی از آن رو به رو خواهیم شد، به خصوص فرزندان طلاق که بیست سال بعد محصول این آسیب اجتماعی هستند و بارها نمونههایش را دیدهایم.
او درباره اینکه چرا بعد از این همه سال سراغ کارگردانی رفته است؟ توضیح داد: حقیقتش این است که خیلی وقت است که دوست داشتم فیلم بسازم اما این اعتماد از طرف تهیه کنندهها و مسئولین نسبت به فیلم اولیها وجود ندارد که امیدوارم با ساخت و نمایش چنین فیلمهایی این اعتماد حاصل شود. خودم را فیلم اولی نمیدانم چون حدود دو دهه است از اساتید سینمای مستند و داستانی گرفته تا جوانها – از مصطفی رزاق کریمی گرفته تا سعید اسدی،پناه برخدا رضایی و ...- تدوین کارشان را به من سپردهاند و هر کدام از آنها میتواند تجربههای مهمی در راستای فیلمسازی من باشد.
جاهدی که با اولین فیلمش در بخش مسابقه سینما حقیقت حضور دارد درباره تاثیر جشنواره سینما حقیقت و نگاهی که به آن دارد، خاطرنشان کرد: جشنواره سینما حقیقت به معنای دقیق کلمه شبیه سال تحویل سینمای مستند است و شاید نقشی که جشنواره فجر برای فیلمهای داستانی دارد را ،جشنواره سینما حقیقت برای مستندها ایفا میکند. به بیان ساده میتواند شبیه جام جهانی برای فوتبالیستهای برتر جهان باشد. یا شبیه لیگ برتر برای فوتبالیستهای ایرانی. جشنوارهای که هم از بُعد ملی و هم از بُعد بینالمللی حرف اول را در منطقه میزند و همین که با فیلم «سی یار» در جشنواره حضور دارم برای من کافیست و اینکه چه فیلمی جایزه میگیرد و یا برای چه فیلمی اتفاقات خوب میافتد در درجه اهمیتی بعدی قرار میگیرد، چرا که چند صد فیلمساز از کشورهای مختلف متقاضی این جشنواره هستند و تعداد محدودی انتخاب می شود و حضور در این تعداد محدود دستاورد مهمی است. به خصوص در شرایطی که جشنواره فجر تبدیل به یک شو آف و ویترین سینمای دولتی و سفارشی شده و جشنواره فیلم کوتاه هم کیفیت خودش را از دست داده اما جشنواره سینما حقیقت سال به سال به کیفیت خود می افزاید. امسال مثلا در بخش فیلم کوتاه حدود 400 فیلم به جشنواره فرستاده شده و کمتر از 30 فیلم انتخاب شده که نشان میدهد چقدر گزینش برای جشنواره و هیات انتخابش مهم بوده و سعی کردهاند بهترینها را انتخاب کنند، جشنواره سینما حقیقت آینه تمام نمای جامعه امروز ماست و مستندسازان چشمان بیدار جامعه و باید از آنها حمایت شود.
اولین نمایش فیلم «سی یار» روز سه شنبه (20 آذر) ساعت 14 در سالن 4 و نمایش دوم، روز شنبه (24 آذر) ساعت 18 سالن 5 در جشنواره سینما حقیقت خواهد بود.
انتهای پیام
ثبت نظر